Ζοζέ Μουρίνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 108:
 
=== Σταδιοδρομία ως βοηθός προπονητή ===
Ο Μουρίνιο ξεκίνησε να συζητά για τακτικές και προπονητική με τον Ρόμπσον.<ref name=JoseWay/> Ο δεύτερος απολύθηκε από τη Σπόρτινγκ τον Δεκέμβριο του 1993. Όταν η [[ΦΚ Πόρτο|Πόρτο]] τον προσέλαβε ως τον νέο της προπονητή, ο Μουρίνιο τον ακολούθησε, συνεχίζοντας την δουλειά που έκανε στη Σπόρτινγκ: προπονώντας και διαμεσολαβητής των παικτών με τον προπονητή.<ref name=Feature/> Η τότε ομάδα της Πόρτο, έχοντας στο ρόστερ της παίκτες όπως τους [[Λιουμπίνκο Ντρούλοβιτς]], [[Ντομίνγκος Πασιένσια|Ντομίνγκος]], [[Ρουί Μπάρος]], [[Τζόρτζ Κόστα]] και [[Βίτορ Μπαία]], κατάφερε να κυριαρχήσει στο Πορτογαλικό ποδόσφαιρο τα επόμενα χρόνια. Με τον Ρόμπσον ως προπονητή και τον Μουρίνιο ως βοηθό του, η Πόρτο έφτασε στα ημιτελικά του [[ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ 1993-94]], και κέρδισε το Κύπελλο Πορτογαλίας 1993-94, το Πορτογαλικό πρωτάθλημα του 1994-1595 και του 1995-96, και το Πορτογαλικό Σούπερ Καπ του 1994, 1995 και 1996, με το τελευταίο να το κερδίζουν με νίκη με 5–0 απέναντι στην αιώνια αντίπαλο [[Μπενφίκα]], το οποίο αργότερα αποδείχθηκε ως το τελευταίο παιχνίδι του Ρόμπσον στη Πόρτο πριν μετακινηθεί στην [[Μπαρτσελόνα (ποδόσφαιρο)|Μπαρτσελόνα]], ο οποίος έλαβε το ψευδώνυμο «Bobby Five-O». Η επίπτωση της δουλειάς των Ρόμπσον-Μουρίνιο στην Πόρτο ήταν τέτοια, ώστε το κλαμπ κατάφερε να κατακτήσει άλλα τρία πρωταθλήματα αφότου έφυγαν.
 
Μετά από την Πόρτο, το δίδυμο ξαναμετακινήθηκε, αναλαμβάνοντας την Μπαρτσελόνα το 1996.<ref name=TDT1>{{cite news |last=Ley |first=John |title=Mourinho's Chelsea love affair finally ends |work=The Daily Telegraph |date=20 September 2007 |url=http://www.telegraph.co.uk/sport/football/2321557/Mourinho%27s-Chelsea-love-affair-finally-ends.html |accessdate=20 October 2008 |location=London }}</ref> Ο Μουρίνιο μετακόμισε στη [[Βαρκελώνη]] μαζί με την οικογένεια του, και αμέσως έγινε ένα από τα πιο σημαντικά μέλη του προπονητικού προσωπικού με με το να εκτελεί χρέη μεταφραστή στις συνεντεύξεις τύπου, σχεδιάζοντας τις ασκήσεις και βοηθώντας τους παίκτες μέσω συμβουλών τακτικής και ανάλυσης του αντιπάλου. Τα στυλ των Ρόμπσον και Μουρίνιο ήταν αντίθετα μεταξύ τους, ωστόσο ο συνδιασμός κατάφερε να δουλέψει: ο Ρόμπσον προτιμούσε το επιθετικό ποδόσφαιρο, ενώ ο Μουρίνιο προτιμάει το αμυντικό, και η αγάπη του Πορτογάλου για την προπόνηση και τον προσχεδιασμό συνδυάστηκε άψογα με την άμεση διαχείρηση του Άγγλου. Η συνεργασία αυτή ήταν καρποφόρα και η Μπαρτσελόνα τέλειωσε την σεζόν, κατακτώντας το [[Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης ποδοσφαίρου 1996-97|Κύπελλο Κυπελλούχων]]. Ο Ρόμπσον αποχώρησε την επόμενη σεζόν, όχι όμως και ο Μουρίνιο, με αυτή την φορά να κρατά το πόστο του βοηθού προπονητή στην Μπαρτσελόνα.<ref name=Feature/> Παρέμειναν όμως καλοί φίλοι και ο Μουρίνιο αργότερα σχολίασε την επιρροή που απέκτησε από τον Ρόμπσον: