Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκου Β΄ του Γερμανικού]] βασιλιά των [[Ανατολική Φραγκία|Ανατολικών Φράγκων]] ([[Γερμανία]]ς) και της Έμμας, κόρης του κόμη [[Γουέλφος (πατέρας της Γιούντιτ)|Βελφ]].
Εξεγέρθηκε πρώτος ενάντια στον πατέρα του (861)· δύο χρόνια μετά τον ακολούθησε ο δεύτερος αδελφός του [[Λουδοβίκος ο Νεότερος|Λουδοβίκος Γ΄ο Νεότερος]], ενώ αργότερα ενώθηκε μαζί και ο μικρότερος αδελφός τους [[Κάρολος ο Παχύς|Κάρολος Γ΄ ο Παχύς]]. Ο Λουδοβίκος Β΄ υποχρεώθηκε (965) να μοιράσει τα εδάφη του στους γιούς του: ο Καρλομάνος πήρε μερίδιο τη [[Βαυαρία]], ο Λουδοβίκος Γ΄ τη [[Σαξονία]], τη [[Φραγκονία]] & τη [[Θουριγγία]] και ο Κάρολος Γ΄ τη [[Σουηβία]] & την Ραιτία.</blockquote> Μία ψευδής αναφορά ότι είχε πεθάνει ο αυτοκράτορας [[Λουδοβίκος Β΄ της Ιταλίας|Λουδοβίκος Β΄]], αποκατέστησε προσωρινά τις σχέσεις του Λουδοβίκου Β΄ με τους γιούςγιους του. Όταν ο Λουδοβίκος Β΄ απεβίωσε (876), κάθε αδελφός βασίλευσε στο μερίδιο που κληρονόμησε. Οι σχέσεις τους ήταν πολύ αρμονικές μεταξύ τους, με άριστη συνεργασία, σε αντίθεση με τις σχέσεις που είχαν με τον πατέρα τους. Με τον θάνατο του θείου τους [[Κάρολος ο Φαλακρός|Καρόλου Β΄ του Φαλακρού]] (877) βασιλιά των δυτικών Φράγκων, ο Καρλομάνος έγινε βασιλιάς της Ιταλίας. Το 879 ο Καρλομάνος έμεινε ανάπηρος από ένα βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο, που τον ανάγκασε να μοιράσει το βασίλειό του στα αδέλφια του -ο Λουδοβίκος Γ΄ έλαβε τη [[Βαυαρία]] και ο Κάρολος Γ΄ την [[Ιταλία]]- και απεβίωσε την επόμενη χρονιά. Είχε και έναν νόθο γιο από μία παλλακίδα, τον Αρνούλφο, που του παραχωρήθηκε το δουκάτο της Καρινθίας. Αργότερα ο [[Αρνούλφος της Καρινθίας]] έγινε βασιλιάς της Γερμανίας, της Λομβαρδίας και αυτοκράτορας.
