Συκιά Χαλκιδικής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 5:
{{πόλη}}
Η '''Συκιά''' είναι [[κωμόπολη]] με 2.353 κατοίκους το [[2001]] και έδρα του πρώην Δήμου Τορώνης και νυν Δήμου Σιθωνίας του νομού Χαλκιδικής. Αποτελεί Δημοτικό διαμέρισμα με την ίδια ονομασία . Είναι το νοτιότερο και πιο απομονωμένο χωριό της Σιθωνίας, σε απόσταση 160 χιλιομέτρων από τη [[Θεσσαλονίκη]]. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την αλιεία, τη γεωργία, τη μελισσοκομία και τον τουρισμό. Τα σπίτια διατηρούν το παραδοσιακό τους χρώμα σε ό,τι αφορά την αγιορείτικη αρχιτεκτονική. Στον οικισμό υπάρχουν ΚΕΠ, ιατρείο, ΚΑΠΗ, δύο νηπιαγωγεία, Δημοτικό Σχολείο, Γυμνάσιο, Λύκειο και ταχυδρομείο. Η ομώνυμη ποδοσφαιρική ομάδα αγωνίζεται στην Α΄ ερασιτεχνική κατηγορία του πρωταθλήματος της [[Ε.Π.Σ. Χαλκιδικής]]. O πολιτιστικός σύλλογος του χωριού ονομάζεται «Τα Συκιωτάκια». Στην ευρύτερη περιοχή το 2008 ιδρύθηκε [http://opedt.blogspot.gr Ομάδα Εθελοντών Πυροπροστασίας και Προστασίας της Φύσης] Δήμου Τορώνης με έδρα τη Συκιά, η οποία απαρτίζεται από εθελοντές της περιοχής με ευαισθησία όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος.
== Δ.δ. Συκιάς ==
Γραμμή 40 ⟶ 30 :
Η Συκιά είναι ένα από τα παλιά χωριά της Χαλκιδικής χερσονήσου. Τον 13ο αιώνα ένα πολύ μεγάλο τμήμα του Λογγού και κυρίως του εύφορου κάμπου της Συκιάς, ήταν αγιορειτικός παραγωγικός χώρος. Η οργάνωση των μεγάλων μετοχίων απαιτούσε την προσέλκυση καλλιεργητών, από τους οποίους φαίνεται ότι ιδρύθηκε νέα χωριά και ενισχύθηκαν πληθυσμιακώς τα τότε υφιστάμενα. Με την οργάνωση των μετοχίων άρχισαν και οι αναπόφευκτες έριδες μεταξύ των χωρικών και των μοναχών. Σε αγιορειτικά έγγραφα του 14ου αιώνα το χωριό αναφέρεται με το όνομα « Λογγός ». Ηταν η έδρα μικρής διοικητικής περιφέρειας γνωστή ως «κατεπανίκιο του Άπρω», το οποίο από το όνομά της ονομάστηκε «του Λογγού». Πότε μετονομάστηκε από Λογγός σε Συκιά, δεν το γνωρίζουμε με ακρίβεια . Το πιο πιθανό είναι ότι η αλλαγή του ονόματος να έγινε ήδη από τον β΄ μισό του 16ου αιώνα. Σε οθωμανικά έγγραφα του 16ου αι. συναντάμε το χωριό με το όνομα Συκιά, αλλά ταυτόχρονα και με το όνομα Λογγός. Πολλές αναφορές για το χωριό έχουμε κατά τα βυζαντινά και μεταβυζαντινά χρόνια από αγιορειτικά έγγραφα. <ref>Ν. Μερτζιμέκης, «Μικρό οδοιπορικό στην ιστορία της Συκιάς Χαλκιδικής μέσα από τα αγιορειτικά έγγραφα του 14ου – 16ου αιώνα», ΠΑΓΧΑΛΚΙΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ, Τεύχος 15ο Απρίλιος-Ιούνιος 2013, 15-16.</ref> Η παλαιότερη θέση του χωριού ήταν κοντά στην παραλία στην θέση Άγιος Ιωάννης (τοπωνύμιο σήμερα Παλαιόχωρα). Λόγω όμως των πειρατικών επιδρομών μεταφέρθηκε στην σημερινή θέση. Η σημερινή θέση είναι ένας φυσικός κρυψώνας που τίποτα από την θάλασσα δεν μαρτυρεί την ύπαρξη του χωριού. Σε όλη τη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας ανήκε φορολογικά στο χάσι του Λόγγγου<ref>http://doumbia-istoria.blogspot.com/2010/12/18.html</ref>.
===Ενοριακός ναός Αγίου Αθανασίου===
Ο ναός του Αγίου Αθανασίου βρίσκεται στο κέντρο του παλαιού οικισμού. Πρόκειται για μια τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική, με νάρθηκα και υπερώο, κτισμένη στα 1819. Ο ναός κάηκε από τα τουρκικά στρατεύματα το 1821 , επισκευάστηκε το 1839 , αλλά ξανακάηκε κατά τα επαναστατικά γεγονότα του 1854 από τον Τσάμη Καρατάσο , ο οποίος αργότερα έστειλε τα απαραίτητα χρήματα για την ανοικοδόμησή του στα 1861. Στο εσωτερικό του ναού ενδιαφέρον παρουσιάζουν το ταβάνι με τα γεωμετρικά μοτίβα του και τα ξυλόγλυπτα ομφάλια, το ξυλόγλυπτο σανιδωτό τέμπλο που κοσμείται με κληματίδες αμπέλου και σταφύλια, καθώς και τα ξυλόγλυπτα στοιχεία του εξοπλισμού, όπως ο δεσποτικός θρόνος , τα προσκυνητάρια (έργα των αρχών του 18ου αιώνα, προερχόμενα μάλλον από το Άγιον Όρος), η αγία Τράπεζα, κλπ. . Αξιόλογες, τέλος, είναι και οι φορητές εικόνες του ναού, οι οποίες χρονολογούνται από τις αρχές του 17ου αι. έως και τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα . Τα περισσότερα από τα παραπάνω κειμήλια αποτελούν αφιερώσεις κατοίκων της κωμοπόλεως, αλλά και αγιορειτών μοναχών που έλκουν την καταγωγή τους από τη Συκιά. Οι πολύ καλές σχέσεις άλλωστε αγιορειτών και Συκιάς, επέβαλλε από την πλευρά των
===Νεότερη ιστορία===
Η
===Καπετάν Χάψας===
Γραμμή 59 ⟶ 48 :
Το Νοέμβριο του 1912 το χωριό απελευθερώθηκε από τους Τούρκους. Μετά την απελευθέρωσή τους, οι Συκιώτες δεν επαναπαύονται, και ως ανήσυχα πνεύματα και «άξιοι Μακεδόνες» , άμεσα σπεύδουν να βοηθήσουν τις συνεχιζόμενες πολεμικές επιχειρήσεις του ελληνικού στρατού, προσφέροντας ως κοινότητα, χρηματική βοήθεια ύψους 120 λιρών Τουρκίας για τις ανάγκες του πολέμου . Άλλωστε ήταν πάντα παρόντες σε κάθε κάλεσμα της πατρίδας και είχαν έντονη εθνική δράση σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες<ref>Ν. Μερτζιμέκης, «…Εις τα 5 του μηνός ήλθαν τα εληνόπεδα…». Πληροφορίες για την απελευθέρωση της Συκιάς Χαλκιδικής (1912), Χρονικά της Χαλκιδικής, τεύχη 56-57, Θεσσαλονίκη 2011-2012, 151-166.</ref>. Το [[1920]] κτίστηκε και σχολείο στον κεντρικό λοφίσκο του χωριού,ένα μεγαλοπρεπές οίκημα από γρανίτη,για την κατασκευή του οποίου εργάστηκαν Ηπειρώτες τεχνίτες της πέτρας.
Η Συκιά όμως δεν συμμετείχε μόνο στους αγώνες για την ελευθερία, ταυτόχρονα ήταν πάντα παρούσα και στα κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα του τόπου.
=== Αρχαιολογικοί χώροι ===
'''Τορώνη'''
| |||