Κατά τους πολέμους του 1912 ως το 1922 οι Αγχιαλίτες από τη Ν. Αγχίαλο στρατεύτηκαν στον Ελληνικό στρατό, πολέμησαν πολλά χρόνια και πολλοί έχασαν τη ζωή τους. Στην Αλβανία επίσης, το 1940, πολλοί Αγχιαλίτες πολέμησαν και αρκετοί έχασαν τη ζωή τους.
Για το γλωσσικό ιδίωμα της Παλαιάς Αχγιάλου, ο αχγιαλίτης Αχγιαλίτης καθηγητής Θεόδωρος Μαυρομάτης έλεγε τα εξής: <<«Οι αγχιαλίτεςΑγχιαλίτες σαν γείτονες με την Κωνσταντινούπολη μιλούσαν το πολίτικο γλωσσικό ιδίωμα. Π.χ. έλεγαν να "δγιώ" αντί "να δω", "σε λέγω" αντί "σου λέγω". Η γλώσσα που μιλούσεομιλούσε ο λαός δεν είχε μεγάλες διαφορές από τηντη σημερινή δημοτική. Το κύριο χαρακτηριστικό είναι το κόψιμο των συλλαβών και η βαρειάβαριά προφορά. Πάντοτε το ,<"ντ> το <"μπ>" το <"γκ>" ακούγονται όπως στα ξένα δηλαδή D,B,G, αλλά πολύ χοντρά. Επίσης, το <"τσ>", ακούγεται χοντρά και προπαντός εκεί που λένε "τσαι" αντί του "και"».
