Νέα Αγχίαλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 81:
Κατά τους πολέμους του 1912 ως το 1922 οι Αγχιαλίτες από τη Ν. Αγχίαλο στρατεύτηκαν στον Ελληνικό στρατό, πολέμησαν πολλά χρόνια και πολλοί έχασαν τη ζωή τους. Στην Αλβανία επίσης, το 1940, πολλοί Αγχιαλίτες πολέμησαν και αρκετοί έχασαν τη ζωή τους.
 
Για το γλωσσικό ιδίωμα της Παλαιάς Αχγιάλου, ο Αχγιαλίτης καθηγητής Θεόδωρος Μαυρομάτης έλεγεσημείωσε τα εξής: «Οι Αγχιαλίτες σαν γείτονες με την Κωνσταντινούπολη μιλούσαν το πολίτικο γλωσσικό ιδίωμα. Π.χ. έλεγαν να "δγιώ" αντί "να δω", "σε λέγω" αντί "σου λέγω". Η γλώσσα που ομιλούσε ο λαός δεν είχε μεγάλες διαφορές από τη σημερινή δημοτική. Το κύριο χαρακτηριστικό είναι το κόψιμο των συλλαβών και η βαριά προφορά. Πάντοτε το "ντ το "μπ" το "γκ" ακούγονται όπως στα ξένα δηλαδή D,B,G, αλλά πολύ χοντρά. Επίσης, το "τσ", ακούγεται χοντρά και προπαντός εκεί που λένε "τσαι" αντί του "και"».
 
Το 1918 ιδρύθηκε ο Γεωργικός Συνεταιρισμός Νέας Αγχιάλου «Αγροτική Λαϊκή Τράπεζα Νέας Αγχιάλου η ΔΗΜΗΤΡΑ», η οποία μετονομάστηκε αργότερα σε «Παραγωγικός Συνεταιρισμός Νέας Αγχιάλου η ΔΗΜΗΤΡΑ». Ο συνεταιρισμός ανάμεσα στα άλλα του έργα ίδρυσε ελαιοτριβείο με διυλιστήριο που το 1947 είχε αξία 250 εκατομμυρίων δραχμές της εποχής εκείνης, όπως και αλευρόμυλο και οινοποιείο, ενώ μέχρι σήμερα εκσυγχρονίζεται με τα τελευταία τύπου εργαλεία και πάσης φύσεως μηχανήματα. Ο Γεωργικός Συνεταιρισμός της Νέας Αγχιάλου διατήρησε μέχρι σήμερα την ονομασία της αρχαίας θεάς της γεωργίας και δεν έπαυσε να εκπαιδεύει και να συνδράμει τους αγροτοπαίδες.<ref>Κωνσταντίνος Β. Εμμανουηλίδης, ''Οι ανθελληνικοί διωγμοί εν Βουλγαρία το 1906. Αι τραγικαί ημέραι του Ιουνίου και Ιουλίου. Το ολοκαύτωμα της Αγχιάλου τη 30η Ιουλίου 1906'', ό.π., 54-56 </ref>