Νικόλαος Στράτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Βιογραφία==

Καταγόταν από το Λουτρό [[Αιτωλοακαρνανία|Αιτωλοακαρνανίας]] και σπούδασε [[νομικά]]. Εξελέγη βουλευτής για πρώτη φορά το 1902. Στην [[Κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη 1909|κυβέρνηση Ράλλη]] ανέλαβε το Υπουργείο Εσωτερικών ενώ μετά την επανάσταση του [[1909]] χρημάτισε υπουργός Εσωτερικών στην [[Κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη 1909|κυβέρνηση του Δημητρίου Ράλλη]] και το 1910 υπουργός Ναυτικών στην [[Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1910|κυβέρνηση Βενιζέλου]].<ref name="Istorika">Ε΄ Ιστορικά, ''Ο παράκλητος του 1910 και το Σύνταγμα'', Αθήνα, τεύχος 92, σελ. 21</ref> Το 1910 προσχώρησε στο [[κόμμα των Φιλελευθέρων]]<ref name=domi>Εγκυκλοπαίδεια ''Δομή'', Εκδόσεις Δομή Α.Ε., 1975, τ. 14, λήμμα Στράτος Νικόλαος</ref>. Το [[1911]] εξελέγη πρόεδρος της Β' διπλής Αναθεωρητικής Βουλής.<ref name="Istorika"/> Δύο χρόνια αργότερα εντάχθηκε στους αντιβενιζελικούς. Το 1915 διορίστηκε υπουργός Ναυτικών στην [[Κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη 1915|κυβέρνηση Γούναρη]]<ref name="Istorika"/>.<br />

 

Τέλος συνελήφθη από τους κινηματίες στρατιωτικούς της Μικρασιατικής εκστρατείας και προσήχθη σε δίκη, γνωστή και ως [[Η δίκη των έξι|δίκη των έξι]]. Το στρατοδικείο τον έκρινε ένοχο για έσχατη προδοσία και τον καταδίκασε σε θάνατο. Τουφεκίστηκε στο [[Γουδή]]. Το 2010, μετά από αίτηση του Μιχάλη Πρωτοπαπαδάκη που είχε υποβάλει από το 2008, εγγονού του πρώην πρωθυπουργού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη,<ref>[http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=362055&dt=21/10/2010 Δίκη των έξι: Δικαίωση 88 χρόνια αργότερα], Lawnet, Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010 (ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2010)</ref> παύθηκε οριστικά από τον Άρειο Πάγο η δίωξη των έξι (ανάμεσά τους και του Νικόλαου Στράτου) λόγω παραγραφής.