Οίκος των Αψβούργων-Λωρραίνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αφαιρέθηκε ανακατεύθυνση προς το Οίκος της Λωρραίνης
Ετικέτα: Αφαιρέθηκε ανακατεύθυνση
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
O '''Οίκος των Αψβούργων-Λωρραίνης''', γερμ. Haus von Habsburg-Lothringen είναι η συνέχεια του [[Οίκος της Λωρραίνης|Οίκου της Λωρραίνης]], στου οποίου το όνομα προστέθηκε το "Αψβούργων-" για ''δυναστικούς λόγους'': ο Οίκος των Αψβούργων εξέλιπε και οι κτήσεις του περιήλθαν στον Οίκο της Λωρραίνης, που ήθελε να παγιώσει την εξουσία του σε αυτές.
 
[[File:Imperial Coat of Arms of the Empire of Austria (1815).svg|thumb|right|200px|Ο θυρεός των Αψβούργων-Λωρραίνης έχει αριστερά τον θυρεό των Αψβούργων, δεξιά τον θυρεό της Λωρραίνης και στο μέσο τον θυρεό των Μπάμπενμπερκ της Αυστρίας, απογόνων των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων της Κωνσταντιούπολης, που είχαν θυρεό τον δικέφαλο αετό.]]
Γραμμή 8:
[[File:Maria Theresia Familie.jpg|thumb|300px|left|Ο Φραγκίσκος Γ΄/Α΄, η Μαρία-Θηρεσία και τα 11 τέκνα τους.]]
 
Το 1740 απεβίωσε ο Κάρολος ΣΤ΄, τελευταίο άρρεν μέλος των Αψβούργων. Στην Ουγγαρία & Βοημία τον διαδέχθηκε η κόρη του και στην Αυστρία (το 1740) και τη Γερμανία (το 1745, ως Φραγκίσκος Α΄) ον διαδέχθηκε ο Φραγκίσκος. Όμως οι Μεγάλες Δυνάμεις προσπάθησαν να διαμελίσουν τις κτήσεις των Αψβούργων και ακολούθησε ο Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής (1740-48). Τελικά η Μαρία-Θηρεσία επιβλήθηκε ως μονάρχης. ΟιΈτσι οι κτήσεις των Αψβούργων περιήλθαν στον Οίκο της Λωρραίνης, που συνέχισε με το όνομα "Αψβούργων-Λωρραίνης". Το 1765 απεβίωσε ο Φραγκίσκος και το 1780 η Μαρία-Θηρεσία και τους διαδέχθηκεδιαδέχθηκαν οι δύο γιοί τους, πρώτα ο Ιωσήφ Β΄ (που δεν είχε επιζώντα τέκνα) και μετά ο Λεοπόλδος Β΄, ενώ ο τρίτος γιος Φερδινάνδος-Κάρολος νυμφεύτηκε τη Μαρία των Έστε δούκισσα της Μόντενα και έγινε ο ιδρυτής του κλάδου της '''Αυστρίας-Εστε'''.
 
Τον Λεοπόλδο Β΄ διαδέχθηκε ο γιος του Φραγκίσκος Β΄ της Γερμανίας, της Αυστριακής αυτοκρατορίας και βασιλιάς της Λομβαρδο-Βενετίας, ενώ οι άλλοι γιοί του έγιναν ιδρυτές κλάδων: ο Φερδινάνδος Γ΄ των μεγάλων δουκών της '''Τοσκάνης'', ο Κάρολος των δουκών του '''Τέσεν''' και ο Ιωσήφ των παλατινών (κομήτων) της '''Ουγγαρίας'''. Το 1806 ο Ναπολέων Α΄καταργεί το βασίλειο της Γερμανίας.
 
Τον Φραγκίσκο Β΄ διαδέχθηκε ο γιος του Φερδινάνδος και αυτόν ο ανιψιός του Φραγκίσκος-Ιωσήφ, που ηγεμόνευσε το διάστημα 1845-1916, δηλ. 71 έτη. Ο αδελφός του Φραγκίσκου-Ιωσήφ, ο Μαξιμιλιανός, έγινε αυτοκράτορας του Μεξικού (1863-67). Το 1866 η Λομβαρδο-Βενετία ενσωματώθηκε στην Ιταλία. Τον Φραγκίσκο-Ιωσήφ διαδέχθηκε ο μικρανιψιός του Κάρολος ως το 1918, οπότε με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου καταλύθηκαν οι αυτοκρατορίες στην Ευρώπη. Το τελευταίος απεβίωσε το 1922. Ο γιος του Όθων, διάδοχος, έγινε επικεφαλής του Οίκου, ως το τέλος του το 2011. Ο Όθων επέλεξε να νυμφευτεί στο Νανσύ, πρωτεύουσα του Βωντεμόν, περιοχής του Οίκου της Λωρραίνης. Ας σημειωθεί ότι ο ανιψιός τού Φραγκίσκου-Ιωσήφ, ο Φραγκίσκος-Φερδινάνδος είχε νυμφευτεί μοργανατικά και έτσι ο κλάδος του, πρεσβύτερος του πατέρα του Καρόλου, έχει αποκλειστεί της διαδοχής.
 
==Πηγές==