Κοντόσταυλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
Γραμμή 1:
{{πηγές|16|06|2012}}
{{άλλεςχρήσεις}}
Ένα από τα σπουδαιότερα στρατιωτικά αξιώματα στην ύστερη [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]] ήταν ο '''κοντόσταβλος''', ή '''κοντόσταυλος''', που κατείχε ιεραρχικά την τρίτη θέση μετά από εκείνες του [[Πρωτοστάτωρ|Πρωτοστράτορα]] και του [[Μέγας Στρατοπεδάρχης|Μέγαμεγάλου Στρατοπεδάρχη]]. Στα βυζαντινά κείμενα βρίσκεται με διάφορες παραλλαγές όπως «κοντόσταβλος» και «κοντόσταυλος».
 
Ετυμολογικά το αξίωμα αυτό προέρχονταν από το λατινικό ''comes stabuli'', τον [[κόμης του στάβλου|κόμη του στάβλου]], ένα αξίωμα που επιβίωσε στη βυζαντινή αυλή. Το αξίωμα αυτό υιοθετήθηκε και από τους [[Φράγκοι|Φράγκους]], από όπου ο όρος «κονόσταυλος» (γαλλ. ''connétable'') εισήχθη στο Βυζάντιο ως αντιδάνειο τον 11ο αιώνα. Κατά τους 11ο-12ο αιώνες φαίνεται να χρησιμοποιήθηκε ως τιμητικό αξίωμα, ή πιθανώς αντικατέστησε τον κόμη του στάβλου. Στην [[Αυτοκρατορία της Νίκαιας]] περί το 1250 δημιουργήθηκε το αξίωμα του '''μέγαμεγάλου κονόσταυλου''' για το μετέπειτα αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο]], που τοποθετήθηκε ως διοικητής όλων των Φράγκων μισθοφόρων.
 
Κατά την [[Παλαιολόγεια Αναγέννηση]] το αξίωμα έπαψε να συνδέεται αποκλειστικά με τη διοίκηση μισθοφορικών σωμάτων. Ως τιμητικό αξίωμα, κατείχε την ένατη θέση στην αυλική ιεραρχία, αμέσως μετά τοτον [[μέγας πριμμικήριος|μέγαμεγάλο πριμμικήριο]]. Επίσης ο τίτλος αυτός απαντάται και στο [[Δεσποτάτο του Μορέως]] με ακαθόριστα καθήκοντα.
 
Αντίστοιχο αξίωμα στη Δύση υπήρχε μόνο στις Βασιλικές Αυλές και στις Φεουδαρχικές Αυλές όπως οι «κονετάμπλοι» (''connétables'') της [[Γαλλία]]ς, οι αντίστοιχοι ''constables'' της Αγγλίας και οι «κοντεστάμπιλοι» (''contestabili'') της [[Ιταλία]]ς. Οι Γάλλοι κοντόσταυλοι ακολουθούσαν ιεραρχικά αμέσως μετά τον Βασιλέα, η δε προσβολή του προσώπου τους που θεωρούταν ιερό, ενείχε την προσβολή προς τον ίδιο τον Βασιλέα, ιδιότητα που περιήλθε αργότερα στους Πρέσβεις.