Τσάμηδες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
"θύματα" αναφέρεται σε αμάχους, όχι σε ένοπλα τμήματα (->απώλειες) |
|||
Γραμμή 30:
Προς το τέλος του πολέμου ένας πολύ περιορισμένος αριθμός πρώην δοσίλογων Τσάμηδων εντάσσεται στον [[ΕΛΑΣ]]<ref name="Gotovos2013" /> {{rp|66}} και αποτέλεσε το 4/15 τάγμα του ΕΛΑΣ, που αποτελούταν από "Τουρκοαλβανούς". Το τάγμα όμως, αποτελούταν κυρίως από Χριστιανούς και Μουσουλμάνους Τσάμηδες της Αλβανίας, ενώ πήρε μέρος μόνο σε αψιμαχίες,<ref>HISTORICAL DIALOGUE ON CHAM ISSUES, Lambros Baltsiotis [https://harriman.columbia.edu/files/harriman/content/Historical%20Dialogue%20on%20Cham%20Issues%20April%202014%20ISHR.pdf]</ref> και δεν έχει καταγραφεί δράση τους κατά των Γερμανών, παρά μόνο κατά του ΕΔΕΣ.<ref>{{cite web|last=Kretsi|first=Georgia|title=The Secret Past of the Greek-Albanian Borderlands. Cham Muslim Albanians: Perspectives on a Conflict over Historical Accountability and Current Rights|url=https://books.google.com/?id=-ebpDLhkVWcC&pg=PA171&lpg=PA171&dq=The+Secret+Past+of+the+Greek-Albanian+Borderlands#v=onepage&q=The%20Secret%20Past%20of%20the%20Greek-Albanian%20Borderlands&f=false|year=2002|publisher=Ethnologia Balkanica|accessdate=7 May 2015}}</ref>
Τους επόμενους μήνες Γερμανοί και Τσάμηδες από κοινού προσπάθησαν να επανακαταλάβουν την Παραμυθιά όμως χωρίς επιτυχία.<ref>Καλλιβρετάκης, Λεωνίδας (1995). "[http://helios-eie.ekt.gr/EIE/handle/10442/8696 Η ελληνική κοινότητα της Αλβανίας υπό το πρίσμα της ιστορικής γεωγραφίας και δημογραφίας]." σελ. 39.</ref> Ο ΕΔΕΣ και για δεύτερη φορά προέτρεψε τους εκπρόσωπους των Τσάμηδων να εγκαταλείψουν τη φιλοναζιστική στάση τους και να παραδώσουν τα όπλα. Η έκκληση αυτή συνοδεύτηκε και από εγγυήσεις των Συμμάχων αλλά ακόμη και τότε επέμεναν να μείνουν στο πλευρό τους Βέρμαχτ και απάντησαν αρνητικά.<ref name="Manta2009"/> Μάλιστα, η ηγεσία των Τσάμηδων οργανώθηκε στρατιωτικά και στρατολόγησε ολόκληρο τον αντρικό πληθυσμό της, από 16 μέχρι 60 ετών, για πόλεμο εναντίον του προελαύνοντα ΕΔΕΣ.<ref name="Manta2009"/> Στις αρχές Αυγούστου 1944 η ένοπλη αντίσταση των Τσάμηδων εξουδετερώθηκε,<ref name="Manta2009"/> ενώ στις 17-18 Αυγούστου ένοπλα τμήματα Ναζί-Τσάμηδων ηττήθηκαν από τους μαχητές του ΕΔΕΣ στη [[Μάχη της Μενίνας]]. Η μάχη αυτή ήταν η σημαντικότερη που δόθηκε από τις αντιστασιακές δυνάμεις κατά των Γερμανών στην Ήπειρο. Εκεί οι δυνάμεις του [[ΕΔΕΣ]] νίκησαν τους Γερμανούς και τα τμήματα Τσάμηδων που τους υποστήριζαν. Ανάμεσα
Η ποιότητα της βίας χαρακτηρίζεται και ως [[εθνοκάθαρση]].<ref>Τάσος Κωστόπουλος «Μια ανεπιθύμητη μειονότητα»</ref> <ref>Καλύβας, Στάθης Ν. (12 Απριλίου 2005). «Ποιοι ήταν οι Τσάμηδες». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2016.</ref> Συνολικά τα θύματα υπολογίζονται περισσότεροι από 1200, ενώ κάποιες Αλβανικές πηγές αναφέρουν ότι ήταν 2000.<ref>The Muslim Chams of Northwestern Greece The grounds for the expulsion of a “non-existent” minority community Lambros Baltsiotis https://journals.openedition.org/ejts/4444</ref> Την βία εναντίον των Τσάμηδων την αποδέχτηκαν ή έμμεσα υποστήριξαν οι Βρετανοί και Αμερικάνοι σύνδεσμοι.<ref>HISTORICAL DIALOGUE ON CHAM ISSUES, Lambros Baltsiotis [https://harriman.columbia.edu/files/harriman/content/Historical%20Dialogue%20on%20Cham%20Issues%20April%202014%20ISHR.pdf]</ref>
| |||