Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Illustr (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 38:
Την ίδια εποχή, έγραψε μια από τις καλύτερες μπαλάντες του, ''Το τραγούδι του σοφού Ολέγκ'', βασισμένο σε σκανδιναβικό και ρωσικό μύθο. Στη μπαλάντα αυτή στρέφεται στους καιρούς του Ολέγκ και του Ίγκορ, πρώτων ηγεμόνων του [[Κίεβο|Κιέβου]] (μετά το [[Νόβγκοροντ]], δεύτερη πρωτεύουσα των [[Ρως]]). Η μπαλάντα ακολουθούσε το καλλιτεχνικό ρεύμα του [[Ρομαντισμός|Ρομαντισμού]] και μιλούσε για την αξία της συντροφικότητας, τους φίλους που αφήσαμε πίσω, την αλαζονεία, την τιμή, τις αρχέγονες ιδέες της συλλογικότητας που προδώσαμε και τη νέμεση. Είναι ποίημα σαφώς επηρεασμένο από το έργο του [[Λόρδος Βύρων|λόρδου Μπάιρον]]).
 
Ως τα τέλη του 1822 έγραψε τα ποιήματα ''Ο αιχμάλωτος του Καυκάσου'', ''Οι αδελφοί λήσταρχοι'' (δεν το ολοκλήρωσε), ''Η πηγή του Μπαχτσε-σαράι''. Είχε κάνει τότε και αρκετά ταξίδια, στο [[Κίεβο]], στο Αικατερίνοσλαβ (σημερινό [[ΝτνιπροπετρόφσκΝτνίπρο]] στην ανατολική [[Ουκρανία]]) και ένα μεγάλο ταξίδι στον [[Καύκασος|Καύκασο]]. Χαρακτηριστικό θέμα των ποιημάτων ''Ο αιχμάλωτος του Καυκάσου'' και της ''Πηγής του Μπαχτσε-σαράι'' είναι ο ανεκπλήρωτος έρωτας. Από τα γράμματα του ποιητή διαφαίνεται πως το ποίημα ''Η πηγή του Μπαχτσε-σαράι'' είναι στενά δεμένο με ένα δυνατό προσωπικό αίσθημα, τον ένα από τους δύο πιο αγνούς έρωτες της ζωής του Πούσκιν, έρωτα που εκφράζει με το φλογισμένο στόμα του χάνου (ηγεμόνα στους [[Τάταροι|ταταρικούς]] λαούς) Γιρέι. Οι μελετητές του δεν είναι σύμφωνοι ως προς το όνομα της κοπέλας που αγαπούσε. Πιο πιθανό είναι αυτή να ήταν η Σοφία Ποτόσκαγια, συνομήλική του, κόρη Πολωνορώσου στρατηγού και Ελληνίδας Κωνσταντινουπολίτισσας, την οποία αγαπούσε από μικρός, από τα χρόνια της Αγίας Πετρούπολης. Η Σοφία τού είχε διηγηθεί την περιπέτεια της γιαγιάς της, που ο χάνος της [[Κριμαία]]ς την είχε πάρει αιχμάλωτη στο Μπαχτσέ-σαράι (ή Μπαχτσισαράι-Παλάτι των Κήπων-πρωτεύουσα του Χανάτου της Κριμαίας).
 
=== Δεκέμβρης 1825 ===
Γραμμή 91:
::—μτφ. Ν. Παπακωνσταντίνου Ν. <small>(-)</small>
Ποιήματα του Πούσκιν μεταφρασμένα
 
::—μτφ. ISBN 960-8031-00-1.
 
Γραμμή 105 ⟶ 106 :
*1825: Борис Годунов – Μπόρις Γκοντουνόφ ISBN 960-8031-57-5.
::—μτφ. Γ.Ξυδάς <small>( εκδ. "ΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ")</small>
* 1830: Маленькие трагедии – Μικρές τραγωδίες (συλλογή που περιλαμβάνει 4 έργα) ISBN 960-221-109-1
 
::1. Каменный гость – Ο πέτρινος επισκέπτης ISBN 960-8031-19-2
::2. Моцарт и Сальери – Μότσαρτ και Σαλιέρι
::3. Скупой рыцарь – Ο φιλάργυρος ιππότης
Γραμμή 114 ⟶ 116 :
*1828: Арап Петра Великого – Ο αράπης του Μεγάλου Πέτρου (ημιτελές μυθιστόρημα) ISBN 960-229-186-9.
::—μτφ. Ανδρέας Σαραντόπουλος <small>(εκδ. "Σ.Ι. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ)</small>
*1831: Повести покойного Ивана Петровича Белкина – Οι ιστορίες του μακαρίτη Ιβάν Πέτροβιτς Μπελκίν (διηγήματα) ISBN 960-8031-21-4
 
::::—μτφ. Ανδρέας Σαραντόπουλος <small>(εκδ. "Σ.Ι. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ)</small>
::1. Выстрел – Η πιστολιά
Γραμμή 122 ⟶ 125 :
::5. Барышня-крестьянка – Δεσποινίς χωριατοπούλα
*1834: Пиковая дама – Ντάμα Πίκα (διήγημα)
 
::—μτφ. Σ. Παπαχρήστου <small>(εκδ. "ΚΟΡΟΝΤΖΗ)</small>
::—μτφ. Ανδρέας Σαραντόπουλος <small> (εκδ. "Σ.Ι. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ)</small>
Γραμμή 130 ⟶ 134 :
*1834: История Пугачева – Ιστορία του Πουγκατσέφ
*1836: Капитанская дочка – Η κόρη του λοχαγού (μυθιστόρημα)
 
::—μτφ. Στ. Ευαγγελίου <small>(εκδ. "ΚΟΡΟΝΤΖΗ)</small>
::—μτφ. ISBN 960-208-179-1.