Έβορα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →‎Παραπομπές: Μεταφορά σε "Σημειώσεις ιστορικού"
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 28:
===Μετέπειτα ιστορία===
Κατά την περίοδο της δυναστείας των Αβίς (1385–1580), ιδίως υπό τη βασιλεία του Εμμανουήλ Α' και του Ιωάννη Γ', η Έβορα υπήρξε ιδιαιτέρως ακμάζουσα πόλη. Εξελίχθηκε σε μεγάλο κέντρο για τις ανθρωπιστικές επιστήμες και συγκέντρωσε πλήθος καλλιτεχνών.
Στην Έβορα συγκεντρώθηκε επίσης ένα μεγάλο κομμάτι των σκλάβων της Πορτογαλίας. Ο Νίκολας Κλειναέρτς, Φλαμανδός δάσκαλος στην πορτογαλική αυλή, αναφέρει το 1535 ότι στην Έβορα είναι σα να βρίσκεται σε μια πόλη στην κόλαση, οπού συναντά παντού μόνο μαύρους. Μια διαθήκη του 1562 φανερώνει ότι η Ντόνα Μαρία ντε Βιλιένα, μια πορτογαλίδα στην Έβορα, ήταν ιδιοκτήτρια πολλών σκλάβων, ανάμεσα στους οποίους Ινδιάνοι, Μορίσκο (εκχριστιανισμένοι μουσουλμάνοι της Ιβηρικής), μαύροι, λευκοί, μιγάδες, Κινέζοι και άλλοι<ref>{{cite book|publisher=εκδόσεις University of Illinois|date= 1993-03-01 |year=1993|location=|url=http://books.google.com/books?id=6aLAeB5QiHAC&pg=PA40&dq=maria+de+vilhena+azamel&hl=en&sa=X&ei=rdihT4WYIM626QGy65TrCA&ved=0CC4Q6AEwAA#v=onepage&q=maria%20de%20vilhena%20azamel&f=false|volume=|page=40|title=Africans and Native Americans: The Language of Race and the Evolution of Red-Black Peoples|author=Jack D. Forbes|isbn=025206321X|editor=|pages=|accessdate=2012-05-05}}</ref>. Ο σύζυγος της Μαρία, πριν αυτή χηρέψει, ήταν ο Σιμάου ντα Σιλβέιρα, ο οποίος είχε εμπλακεί σε εμπόριο σκλάβων<ref>{{cite book|language=πορτογαλικά|publisher=Câmara Municipal de Évora|year=1997|location=|url=http://books.google.com/books?ei=O9uhT92UMcnf6QG-wpSDCQ&id=JrlIAAAAYAAJ&dq=maria+de+vilhena+china&q=Sim%C3%A3o+tr%C3%A1fico+1512+rei+Congo|volume=τεύχος 2 της συλλογής Novos estudos eborenses|page=21|title=Os escravos em Évora no século XVI|author=Jorge Fonseca|isbn=9729696535|editor=|pages=|edition=|accessdate=2012-05-05}}</ref>.
Η πόλη έγινε αρχιεπισκοπική έδρα το 1540. Το πανεπιστήμιό της ιδρύθηκε από τους [[Ιησουίτες]] το 1559 και εδώ μετέδωσαν τις γνώσεις τους σπουδαίες προσωπικότητες της Ευρώπης την εποχή εκείνη. Το 18ο αιώνα, οι Ιησουίτες, που είχαν εξαπλώσει τον πνευματικό και θρησκευτικό διαφωτισμό μέχρι το 16ο αιώνα, εκδιώχθηκαν από την Πορτογαλία, το 1759 το πανεπιστήμιο της πόλης έκλεισε από το Μαρκήσιο του Πομπάλ (Marquês de Pombal) και η Έβορα παράκμασε. Το πανεπιστήμιο άνοιξε ξανά μόλις το 1973.
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Έβορα"