Ίμρε Λάκατος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 26:
 
==Βιογραφικά στοιχεία==
Ο Λάκατος γεννήθηκε με το όνομα '''Ίμρε (=Αβραάμ) Λίπσιτς''' (Imre Lipschitz) από [[Εβραίοι|Εβραίους]] γονείς στο [[Ντέμπρετσεν]] της [[Ουγγαρία]]ς. Πήρε πτυχίο στα φυσικομαθηματικά και τη φιλοσοφία από το πανεπιστήμιο της γενέτειράς του πόλης το 1944. Απέφυγε τους διωγμούς των Εβραίων από τους [[Ναζί]] αλλάζοντας το επώνυμό του σε '''Μολνάρ''', αλλά η μητέρα του και η γιαγιά του πέθαναν στο [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς|Άουσβιτς]]. Κατά τη διάρκεια του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου]] ανέπτυξε [[Κομμουνισμός|κομμουνιστική]] δράση και άλλαξε για μία ακόμα φορά το επώνυμό του σε ''Lakatos'' (κοινό ουγγρικό επώνυμο που σημαίνει [[κλειδαράς]]) προς τιμή του στρατηγού [[Γκέζα Λάκατος]].
 
Μετά τον πόλεμο, από το 1947 εργάσθηκε ως υπάλληλος στο ουγγρικό Υπουργείο Παιδείας, ενώ παράλληλα συνέχισε τις σπουδές του παίρνοντας [[διδακτορικό]] από το Πανεπιστήμιο του Ντέμπρετσεν το [[1948]]. Παρακολουθούσε επίσης τα ιδιωτικά σεμινάρια του [[Γκέοργκ Λούκατς]]. Στη συνέχεια μελέτησε στο [[Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας]] υπό τη [[Σοφία Γιανόφσκαγια]] το 1949. Επιστρέφοντας, ωστόσο, βρέθηκε στη μειοψηφούσα ιδεολογική ομάδα του [[Κόμμα Ούγγρων Εργαζομένων|ουγγρικού κομμουνιστικού κόμματος]] και φυλακίσθηκε με την κατηγορία του [[Ρεβιζιονισμός|ρεβιζιονιστή]] από το 1950 ως το 1953. Μόλις πρόσφατα έγιναν γνωστά περισσότερα σχετικά με τις μεταπολεμικές δραστηριότητες του Λάκατος στην Ουγγαρία.
Γραμμή 67:
Το ερευνητικό πρόγραμμα κατά Λάκατος παρέχει σκόπιμα ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο η έρευνα μπορεί να διεξαχθεί πάνω στη βάση «πρώτων αρχών» (ο «σκληρός πυρήνας») που τις υιοθετούν όσοι συμμετέχουν στο πρόγραμμα και τις αποδέχονται για τους σκοπούς της συγκεκριμένης έρευνας χωρίς παραπέρα απόδειξη ή κριτική τους. Από αυτή την πλευρά είναι παρόμοιο με την έννοια του «υποδείγματος» (paradigm) στον Κουν. Ο Λάκατος επεδίωξε να αντικαταστήσει το υπόδειγμα του Κουν, καθοδηγούμενο από μία υπέρλογη «ψυχολογία της ανακαλύψεως», με ένα ερευνητικό πρόγραμμα όχι λιγότερο συνεκτικό ή αυτοσυνεπές, αλλά καθοδηγούμενο από την αντικειμενικά έγκυρη «λογική της ανακαλύψεως» κατά Πόπερ.
 
Ο Λάκατος ακολουθούσε την ιδέα του [[PierreΠιερ DuhemΝτουχέμ]] ότι κάποιος μπορεί πάντα να προστατεύσει μία αγαπημένη του θεωρία (ή μέρος αυτής) από εχθρικά ευρήματα ανακατευθύνοντας την κριτική προς άλλες θεωρίες (ή μέρη τους). Αυτή η δυσκολία με τη διαψευσιμότητα είχε αναγνωρισθεί από τον Πόπερ.
 
Ο Λάκατος πίστευε πως απλώς επεξέτεινε τις ιδέες του Πόπερ, που μεταβλήθηκαν με την πάροδο του χρόνου και ερμηνεύθηκαν από πολλούς με διαφορετικούς τρόπους. Διέκρινε τον ''Popper'', τον «απλοϊκό οπαδό της διαψευσιμότητας» που απαιτούσε την άνευ όρων απόρριψη της όποιας θεωρίας ενώπιον μιας ανωμαλίας (μια ερμηνεία που ο Λάκατος έκρινε ως εσφαλμένη αλλά παρ'όλα αυτά την ανέφερε συχνά), τον ''Popper1'', τον πιο εκλεπτυσμένο και συντηρητικά ερμηνευόμενο φιλόσοφο, και τον ''Popper2'', τον «εκλεπτυσμένο και μεθοδολογικό οπαδό της διαψευσιμότητας» που ο Λάκατος ισχυρίζεται ότι αποτελεί τη λογική επέκταση των σωστά ερμηνευμένων ιδεών του ''Popper1'' (και που είναι ουσιαστικά ο ίδιος ο Λάκατος). Είναι συνεπώς πολύ δύσκολο να βρεθεί ποιες ιδέες και επιχειρήματα για το ερευνητικό πρόγραμμα πρέπει να πιστωθούν σε ποιον.