Laissez-faire: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Bluelinking 1 βιβλία για επαληθεύσιμο.) #IABot (v2.1alpha3 |
|||
Γραμμή 56:
Η πλειοψηφία των αντιπάλων του καπιταλισμού μη παρέμβασης στις ΗΠΑ, ακολουθούσαν την Αμερικανική Σχολή. Αυτή η σχολή σκέψης είχε εμπνευσθεί από τις ιδέες του Αλεξάντερ Χάμιλτον, ο οποίος είχε προτείνει τη δημιουργία μιας τράπεζας επιδοτούμενης από το κράτος καθώς και την αύξηση των δασμών ώστε να ευνοηθούν τα συμφέροντα της βιομηχανίας του βορρά. Μετά το θάνατο του Χάμιλτον, η πλέον επίμονη [[Προστατευτισμός|προστατευτική]] επίδραση κατά την προπολεμική περίοδο, προήλθε από τον [[Χένρι Κλέι]] και το Αμερικανικό Συστημά του.
Κατά τις αρχές του 19ου αιώνα, «είναι εμφανές ότι η ετικέτα της μη παρέμβασης είναι ακατάλληλη» να εφαρμοστεί στη σχέση μεταξύ της κυβέρνησης και της βιομηχανίας των ΗΠΑ<ref name="Prince Taylor">{{cite journal|last1=Prince|first1=Carl E.|last2=Taylor|first2=Seth|year=1982|title=Daniel Webster, the Boston Associates, and the U.S. Government's Role in the Industrializing Process, 1815–1830|journal=Journal of the Early Republic|volume=2|issue=3|pages=283–99|jstor=3122975|doi=10.2307/3122975 }}</ref>. Στα μέσα του 19ου αιώνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες ακολούθησαν την παράδοση των Ουίγων του οικονομικού εθνικισμού, η οποία περιελάμβανε αυξημένο κρατικό έλεγχο, παρεμβατισμό, και μακροοικονομική ανάπτυξη των υποδομών<ref name=guelzo>{{cite book|first=Allen C.|last=Guelzo|title=Abraham Lincoln: Redeemer President|isbn=0-8028-3872-3|year=1999|url=
Μετά τον Εμφύλιο, επιταχύνθηκε η μετάβαση προς μια μικτή οικονομία. Ο προστατευτισμός αυξήθηκε μέσω των Δασμών Μακίνλευ του [[1890]] και των Δασμών Ντίνγκλεϋ του [[1987]]. Η κυβερνητική παρέμβαση στην οικονομία επεκτάθηκε με τη θέσπιση του Νόμου για το Διαπολιτειακό Εμπόριο του [[1887]] και τον Αντιμονοπωλιακό Νόμο του Σέρμαν.
|