|
}}
Η '''μινωική γλώσσα''' ([[ISO 639-3]]: ''omn'',<ref>{{Cite web|url=https://iso639-3.sil.org/code/omn|title=omn {{!}} ISO 639-3|last=|first=|date=|website=iso639-3.sil.org|publisher=|language=en|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2018-08-25}}</ref> [[Glottolog]]: ''mino1236'') είναι η γλώσσα του [[Μινωικός πολιτισμός|μινωικού πολιτισμού]] στην [[Κρήτη]] η οποία γραφόταν με χρήση των [[Κρητικά ιερογλυφικά|κρητικών ιερογλυφικών]] και μετέπειτα με το συλλαβάριο της [[Γραμμική Α|γραμμικήςΓραμμικής Α´]].
==Περιγραφή==
Η [[μινωική Κρήτη]] ήταν η πρώτη γνωστή περιοχή στην Ευρώπη όπου αναπτύχθηκε και χρησιμοποιήθηκε σύστημα γραφής, γεγονός που αποτελεί ισχυρή ένδειξη ύπαρξης ανεπτυγμένου πολιτισμού. Καθώς τα [[κρητικά ιερογλυφικά]] δεν έχουν αποκρυπτογραφηθεί, ενώ η [[Γραμμική Α|γραμμικήΓραμμική Α´]] έχει αποκρυπτογραφηθεί μόνο εν μέρει, η γλώσσα παραμένει άγνωστη και αταξινόμητη, καθώς δεν είναι καν δυνατό να διαπιστωθεί αν οι 2δύο γραφές αποτυπώνουν την ίδια γλώσσα -η [[Γραμμική Β|γραμμικήΓραμμική Β´]] έχει διαπιστωθεί πως είναι η γραπτή μορφή της [[Μυκηναϊκή ελληνική|μυκηναϊκής ελληνικής]]-. Η [[ετεοκρητική γλώσσα]] της οποίας δείγματα διασώζονται σε κάποιες αλφαβητικές επιγραφές, είναι κατά 1000 χρόνια μεταγενέστερη της μινωικής και πιθανώς απόγονος της, ωστόσο και η ίδια παραμένει αταξινόμητη.
Οι Μινωίτες αρχικά χρησιμοποιούσαν ένα είδος γραφής, την [[Κρητικά Ιερογλυφικά|ιερογλυφική]], που μοιάζει κατά πολύ με την ιερογλυφική της Αιγύπτου, αλλά διαφέρει στο ότι η γραφή αυτή χρησιμοποιεί μεν εικόνες ως σημεία, αλλά παίρνουν την φωνητική αξία των λέξεων που δηλώνουν τα αποτυπωμένα αντικείμενα. Συνυπήρχε δε με τη γραμμικήΓραμμική γραφή Α κατά την Παλαιοανακτορική περίοδο. Στην Νεοανακτορική περίοδο επικρατεί όμως η Γραμμική Α. Οι δύο αυτές μορφές γραφής συνυπάρχουν τόσο χρονικά όσο και τοπικά, όπως προκύπτει από τις ανασκαφές στο ανάκτορο των Μαλίων της Κρήτης και αλλού.
Οι ανασκαφές στην Κνωσσό από τον Αρθούρ[[Άρθουρ Έβανς]] έφεραν στο φως επιγραφές με συλλαβικές γραφές που τις ονόμασε [[Γραμμική Α]] και [[Γραμμική Β]]. Η αποκρυπτογράφηση της τελευταίας το 1952 από τον Άγγλο αρχιτέκτωνααρχιτέκτονα [[Μάικλ Βέντρις]] απέδειξε ότι στην Κνωσσό μιλούσαν την ίδια γλώσσα με τους Αχαιούς, την Ελληνική.
Μια συσυτηματικήσυστηματική μελέτη των επιγραφών, σφραγίδων και άλλων ενεπίγραφων αντικειμένων κατέστησε δυνατή την ανάγνωση της μινωικής γλώσσας. Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για την ύπαρξη γένους, ουσιαστικού, ρηματικών καταλήξεων και διαφόρων ειδών λεξιλογίου. Πολλοί ισχυρίζονται ότι και τα [[Κρητικά Ιερογλυφικά|ιερογλυφικά]] και η Γραμμική Α έχουν παρόμοιες φωνητικές αξίες με την Γραμμική Β, αλλά ακόμα μας είναι άγνωστες.
Ανασκαφές φέρνουν στο φως επιγραφές με κρητικά ιερογλυφικά και συλλαβικές γραφές. ΕνεπύγραφαΕνεπίγραφα δαχτυλίδια, όπως αυτά του [[θησαυρόςΘησαυρός των Αηδονίων|θησαυρού των Αηδονίων]], ο περίφημος και πολυσυζητημένος [[Δίσκος της Φαιστού]], ο [[πέλεκυςΠέλεκυς του Αρκαλοχωρίου|διπλός πέλεκυς του Αρκαλοχωρίου]] και άλλες λίθινες και χάλκινες πινακίδες καταμαρτυρούν την ύπαρξη μιας [[αιγιακήΑιγαιακή γραφή|αιγιακήςαιγαιακής γραφής]].
==Παραπομπές==
| 