Φεουδαρχία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
ανεφέρθηκα σε μία άποψη που είχε ο Άνταμ Σμίθ για το φεουδαρχικό σύστημα |
||
Γραμμή 67:
Η κρίση έληξε τον 15ο αιώνα με την φεουδαρχική αριστοκρατία να αντικαθιστά την αγροτική καλλιέργεια με την [[κτηνοτροφία]] και τη συστηματική χρήση χρήματος στις συναλλαγές. Διέξοδος των αγροτών ήταν η στροφή σε άλλες καλλιέργειες, που τους εξάρτησε αυτή τη φορά από την αγορά. Στο διάστημα αυτό συνέβησαν και ανακατατάξεις στον αστικό χώρο με την ισχυροποίηση των [[τεχνίτης|τεχνιτών]] και των [[συντεχνία|συντεχνιών]]. Οι έμποροι αντέδρασαν με τη μεταφορά της υφαντουργίας στην ύπαιθρο, στρέφοντας τους μικροκληρούχους στην [[οικοτεχνία]].
Ο Λε Γκοφ αναφέρει ότι η φεουδαρχική χωροδεσποτεία οργανώνει την παραγωγή και αναγκάζεται να την μεταβιβάζει στους πολίτες, εμπόρους και αστούς, από τους οποίους θα εξαρτηθεί μελλοντικά. Παρότι μακροπρόθεσμα η αστική τάξη θα υπονομεύσει την φεουδαρχία, στο τέλος του 13ου αιώνα απέχει πολύ από το να κυριαρχεί επάνω της.<ref name="Le Goff 1993 137"/> Η αναίρεση του τριμερούς σχήματος, λοιπόν, συνδέεται με την αστική ανάπτυξη του 11ου-13ου αιώνα, η οποία προήλθε από τον ολοένα και μεγαλύτερο [[Καταμερισμός της εργασίας|καταμερισμό της εργασίας]].<ref>{{Harvnb|Le Goff|1993|p=365}}</ref> Τελικά, ο εμπορικός καπιταλισμός αναδύθηκε στην διάρκεια της μέσης περιόδου του Μεσαίωνα.<ref>{{Harvnb|Nicholas|2007|p=461}}</ref>Το 1776 ο Άνταμ Σμίθ προσέδωσε οικονομική διάσταση στον όρο φεουδαρχία .Η φεουδαρχία ήταν το σύστημα που δεν άφηνε περιθώρια δράσης στους εμπόρους και στους παραγωγούς των πόλεων.
== Δείτε επίσης ==
| |||