Ηρακλείδες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 7:
Με τη στενότερη σημασία του όρου, Ηρακλείδες είναι οι απόγονοι του Ηρακλή και της [[Δηιάνειρα|Δηιάνειρας]], με την κάθοδο των οποίων στην Πελοπόννησο σχετίζεται η άφιξη των τελευταίων Δωριέων στον Ελλαδικό χώρο. Αμέσως μετά τον θάνατο του Ηρακλή και την άνοδό του στον Όλυμπο, τα παιδιά του έμειναν χωρίς προστάτη και καταδιώχθηκαν από τον [[Ευρυσθέας|Ευρυσθέα]]. Κατέφυγαν αρχικώς στον βασιλιά της [[Τραχίνα|Τραχίνας]], τον [[Κύηκας|Κύηκα]], που θυμόταν τις ευεργεσίες του Ηρακλή. Αλλά ο Ευρυσθέας τον ανάγκασε να τα διώξει. Τότε οι Ηρακλείδες πήγαν στην [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνα]], όπου βασίλευε ο [[Θησέας]] (κατ' άλλους οι απόγονοί του), και του ζήτησαν άσυλο, καθίζοντας ως ικέτες στον ''«Ελέου βωμόν»''. Ο Ευρυσθέας ζήτησε την παράδοση των «ικετών», ωστόσο ούτε ο Θησέας, ούτε άλλος Αθηναίος δέχθηκε να τους παραδώσει, κι έτσι ο Ευρυσθέας κήρυξε τον πόλεμο στην Αθήνα. Στη μάχη που επακολούθησε στην [[Αττική]], οι Αθηναίοι κατετρόπωσαν τον στρατό του Ευρυσθέως, ο οποίος έχασε τη ζωή του, ενώ σκοτώθηκαν και οι 5 γιοί του. Η νίκη αυτή είχε προφητευθεί από το [[Μαντείο των Δελφών]], που είχε δώσει στους Αθηναίους την υπόσχεση ότι θα νικούσαν αν θυσιαζόταν με τη θέλησή της μία παρθένος από «γένος ευγενών». Η [[Μακαρία του Ηρακλή|Μακαρία]], κόρη του Ηρακλή και της Δηιάνειρας, θυσιάστηκε τότε θεληματικά για να χαρίσει τη νίκη στα αδέλφια της και τους Αθηναίους.
==Η επιδημία και ο χρησμός==
Από τη στιγμή του θανάτου του [[Ευρυσθέας|Ευρυσθέα]] και της καταστροφής του στρατού του, οι
Μόλις απέδραμαν και τα τελευταία ίχνη της τρομερής επιδημίας, ο [[Ύλλος]] κατέφυγε στο [[Μαντείο των Δελφών]] και ζήτησε χρησμό για το πότε έπρεπε να ξαναγυρίσουν στην [[Πελοπόννησο]]. Του δόθηκε τότε ο χρησμός ότι ο κατάλληλος χρόνος θα ήταν «μετά τον τρίτο θερισμό» ή «μετά την τρίτη σοδειά». Ανάμεσα σε όλους τους αδελφούς του, ο [[Ύλλος]] ήταν ο πραγματικός κληρονόμος του [[Ηρακλή]] και αυτός που είχε ζήσει τον περισσότερο καιρό μαζί του και ανατράφηκε κοντά του. Για τους λόγους αυτούς ο [[Ύλλος]] είχε αναγνωρισθεί από τους
Μετά από πολλά χρόνια, ο εγγονός του [[Ύλλου]] ο [[Αριστόμαχος ο Ηρακλείδης|Αριστόμαχος]] ξαναπήγε να ρωτήσει το Μαντείο. Ο χρησμός που του δόθηκε, όπως τουλάχιστον τον κατάλαβε ο ίδιος, έλεγε ότι οι θεοί θα του χάριζαν τη νίκη αν ακολουθούσε την «ευθεία οδό». Πίστεψε ότι η φράση σήμαινε τον Ισθμό και προσπάθησε να τον περάσει, αλλά σκοτώθηκε εκεί. Οι
Οι γιοί του [[Αριστόμαχος ο Ηρακλείδης|Αριστομάχου]], όταν ενηλικιώθηκαν, απέστειλαν τον πρεσβύτερό τους, τον [[Τήμενος|Τήμενο]], ξανά στους Δελφούς, όπου ζήτησε τον ίδιο χρησμό που ζητούσαν οι πρόγονοί του: «Πότε θα έρθει η μέρα του γυρισμού;» Επειδή ωστόσο είχε παρατηρήσει ότι οι προγόνοι του ακολούθησαν τον χρησμό και αυτός είχε σταθεί η αιτία του χαμού τους, ο [[Τήμενος]] ρώτησε επιπλέον με πίκρα τον θεό: «Γιατί;» Αυτός του αποκρίθηκε δια της Πυθίας ότι δεν ήταν δικό του το λάθος εάν οι πρόγονοί του δεν μπορούσαν να ερμηνεύσουν σωστά τους χρησμούς. Του εξήγησε όμως λίγο περισσότερο, ότι με τον «τρίτο θερισμό» υπονοούσε την τρίτη γενιά, και με την «ευθεία οδό» τον θαλάσσιο δρόμο ανάμεσα στις ακτές της Στερεάς και της Πελοποννήσου. Ο [[Τήμενος]] έμεινε ευχαριστημένος από τις διευκρινήσεις του νέου χρησμού. Ο ίδιος και τα αδέλφια του αποτελούσαν πραγματικά την τρίτη γενιά. Αμέσως, οι
== Ο μάντης Κάρνος , η δολοφονία του και ο χρησμός==
|