Ραούλ Τζούλια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τον Σεπτέμβριο 1968 ο Τζούλια εμφανίσθηκε για πρώτη φορά σε θέατρο του [[Θέατρο Μπρόντγουεϊ (Νέα Υόρκη)|Μπρόντγουεϊ]], στον ρόλο του Τσαν στο ''The Cuban Thing''<ref name="p.42">Cruz et al., σελ. 42</ref>. Το 1970 πήρε τον ρόλο του Πάκο Μοντόγια στο ''The Castro Complex'', δεχόμενος θετικές κριτικές<ref name="p.42"/>. Καθώς γινόταν πιο γνωστός στο Μπρόντγουεϊ, ήρθαν ρόλοι σε δύο τηλεοπτικές σειρές, τη [[σαπουνόπερα]] ''Love of Life'' και την παιδική σειρά ''[[Σουσάμι άνοιξε]]''. Ο ρόλος του στη σαπουνόπερα δεν του άρεσε και εμφανίσθηκε σε αυτή μόνο για λίγο καιρό<ref name="p.45">Cruz et al., σελ. 45</ref>. Ο ρόλος του στο ''Σουσάμι'', αυτός του Πορτορικανού Ραφαέλ, του πήγαινε καλύτερα. Το 1971 και το 1972 έπαιξε για πρώτη φορά σε κινηματογραφικές ταινίες, τις ''The Organization'' και ''[[Πανικός στο Νηντλ Παρκ]]''<ref name="p.45"/>. Ενώ έπαιζε στο ''Σουσάμι'', ο Τζόζεφ Παπ του προσέφερε τον ρόλο του Πρωτέα στην προσαρμογή σε μιούζικαλ του σαιξπηρικού ''Οι Δύο Άρχοντες από τη Βερόνα''. Για την ερμηνεία του σε αυτό το έργο, ο Τζούλια κέρδισε την πρώτη υποψηφιότητά του για [[Βραβείο Τόνυ]] και κέρδισε το Drama Desk Award ερμηνείας του 1972<ref name="p.45"/>. Το 1973 έπαιξε τον Εδμόνδο στον ''[[Βασιλιάς Ληρ|Βασιλιά Ληρ]]''. Το [[1974]] του δόθηκε για πρώτη φορά ο πρωταγωνιστικός ρόλος σε ένα έργο, στο μιούζικαλ ''Where's Charley?''. Ο Τζούλια τιμήθηκε και για αυτό τον ρόλο με μία ακόμα υποψηφιότητα για «Τόνυ». Το 1976 έπαιξε τον ρόλο του Μακίθ (Μακ ο Μαχαιροβγάλτης) στην ''[[Η όπερα της πεντάρας|`Οπερα της πεντάρας]]'', ερμηνεύοντας τα λόγια του με έντονη βρετανική προφορά<ref name="p.51">Cruz et al., σελ. 51</ref> και αποσπώντας την τρίτη υποψηφιότητά του για Βραβείο Τόνυ. Τον ρόλο αυτό διαδέχθηκε μια αλλαγή κλίματος, με τον Τζούλια να υποδύεται τον Ιταλό ραλίστα Φράνκο Μπερτολίνι στο έργο ''The Gumball Rally''.