|
Ένα άλλο παράδειγμα όπου η εξέλιξη χρησιμοποιήθηκε λανθασμένα είναι ο "[[Κοινωνικός Δαρβινισμός]]", ένας όρος που εκφράζει τις θέσεις ενός Βρεττανικού κινήματος του 19ου αιώνα για την "επιβίωση του καλύτερα προσαρμοσμένου" στο εμπόριο και τις ανθρώπινες κοινωνίες και χρησιμοποιήθηκε και από άλλους για να δικαιολογήσει τις κοινωνικές ανισότητες, τον [[Ρατσισμός|ρατσισμό]] και τον [[Ιμπεριαλισμός|ιμπεριαλισμό]].<ref>On the history of eugenics and evolution, see {{cite book|authorlink=Daniel Kevles |first=D |last=Kevles |date=1998 |title=In the Name of Eugenics: Genetics and the Uses of Human Heredity |publisher=Harvard University Press|isbn=978-0674445574}}</ref> Οι σύγχρονοι επιστήμονες και φιλόσοφοι θεωρούν ότι αυτές οι ιδέες ούτε επιβάλλονται από την θεωρία της εξέλιξης ούτε υποστηρίζονται από δεδομένα.<ref>[[Charles Darwin|Darwin]] strongly disagreed with attempts by Herbert Spencer and others to extrapolate evolutionary ideas to all possible subjects; see {{cite book|authorlink=Mary Midgley|first=M|last=Midgley|date=2004|title=The Myths we Live By|publisher=Routledge|pages=62|isbn=978-0415340779}}<br />*{{cite journal |author=Allhoff F |title=Evolutionary ethics from Darwin to Moore |journal=History and philosophy of the life sciences |volume=25 |issue=1 |pages=51–79 |year=2003 |pmid=15293515}}</ref>
==Ο Δον Κιχώτης και η εξέλιξη των βιβλίων==
Πρόκειται για μια μη διαψεύσιμη αξίωση αντίστοιχης ή μεγαλύτερης βαρύτητας της αξίωση της [[Η καταγωγή των ειδών|εξέλιξης των ειδών]] του [[Κάρολος Δαρβίνος|Κάρολου Δαρβίνου]], της οποίας τις αρχές και τους μηχανισμούς εφαρμόζει σχεδόν απαράλλακτα. Στον πυρήνα της βρίσκεται η παραδοχή ότι ο [[Μιγκέλ ντε Θερβάντες|Μιγκέλ Θερβάντες]] δεν υπήρξε ποτέ, πρόκειται για μια δοξασία πρωτόγονων φυλών των Πυρηναίων, και ότι το πρώτο βιβλίο της πρώτης έκδοσης του Δον Κιχώτη προέκυψε από τυχαίες κβαντικές διακυμάνσεις πάνω σε περγαμηνή του 17ου αιώνα, μελάνι, δέρμα και μεταξωτή κλωστή.<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=r4sP1E1Jd_Y James Tour interview] for Science Uprising (2019)</ref>
Ύστερα αγράμματοι φραγκισκανοί μοναχοί της καθολικής εκκλησίας άρχισαν να αντιγράφουν το βιβλίο αυτό μαζικά. Τα πολλαπλά λάθη τούς από την αντιγραφή μέχρι το κόψιμο και το δέσιμο, σταδιακά οδήγησαν σε τυχαίες παρεκκλίσεις, έτσι εμφανιστήκαν βιβλία μικρά μεγάλα χρωματιστά με διαφορετικό αριθμό σελίδων, ακόμα μάλιστα και με εντελώς τυχαίο μεν άλλα ελαφρά διαφορετικό περιεχόμενο. Κατόπιν εφαρμόστηκε στα βιβλία αυτά η ασκητική επιλογή, κατά την οποία δεν επέλεγαν τα χειρότερα αντίγραφα για να τα καταστρέψουν όπως συμβαίνει με την βάναυση εξέλιξη των ειδών του Δαρβίνου, αλλά επέλεγαν τα πιο όμορφα τα πιο φανταχτερά, τις πιο καλές δουλειές για να τις αντιγράψουν εκ νέου. Έτσι αυτή η διαδοχική εναλλαγή λαθερής αντιγραφής - ασκητικής επιλογής που δρούσε αέναα πάνω στα βιβλία αυτά έδωσε τελικά σε ικανό βάθος χρόνου όλα μα όλα τα βιβλία σε όλες τις βιβλιοθήκες του κόσμου. Και καθώς τα τυχαία λάθη επεκτείνονταν και στα εξώφυλλα, στούς τίτλους των βιβλίων και στα ονόματα των συγγραφέων, προέκυψαν έτσι και όλοι οι συγγραφείς του κόσμου.
Οι επικριτές του αξιώματος αυτού βρίσκουν κατά καιρούς πάρα πολλές ασυνέπειες και προβλήματα, αρέσκονται να αναφέρουν προγενέστερα του Δον Κιχώτη βιβλία και άλλα ανυπόστατα αντεπιχειρήματα, ωστόσο οι υποστηρικτές της εξέλιξη των βιβλίων απαντούν σε κάθε αντεπιχείρημα με τα τετριμμένα πια:
{{απόσπασμα|''«δώσ' του αρκετό χρόνο... δεν νομίζω ότι αντιλαμβάνεσαι τα χρονικά διαστήματα για τα οποία μιλάμε»''}}
καθώς επίσης και:
{{απόσπασμα|''« Αυτή δεν είναι μια θεωρία την οποία πρέπει να πιστέψεις, είτε είσαι σε θέση να την αντιληφθείς είτε δεν είσαι.-»''}}
Το μεγαλύτερο αγκάθι όμως στην συλλογιστική τους είναι το γεγονός ότι η αρίθμηση των σελίδων όλων των βιβλίων ακολουθεί μια αυστηρά αύξουσα σειρά από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα, πως είναι δυνατόν λοιπόν να δεχτούμε ότι μπορεί να προκύψει τάξη από την αταξία μέσα από εντελώς τυχαίες διαδικασίες; Αυτό είναι ένα ερώτημα το οποίο κάνουν ότι δεν βλέπουν.<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=S89IskZI740 Συνέντευξη του David Berlinski] στον Jonathan Wells για το ντοκιμαντέρ Icons of Evolution (2002) 22:40 - 23:48</ref>
== Παραπομπές ==
| 