Καταναλωτής (οικονομία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο νόμος χρησιμοποιεί κατά πρώτο λόγο την έννοια του καταναλωτή σε σχέση με τους νόμους περί προστασίας των καταναλωτών και ο ορισμός του καταναλωτή περιορίζεται συχνά σε ζωντανά άτομα (δηλαδή αποκλείει τις εταιρίες ή επιχειρήσεις) και αποκλείει τους εμπορικούς χρήστες.<ref>{{cite book|title=Consumer protection and the law: a dictionary|author=Krohn, Lauren|publisher=ABC-CLIO|isbn=978-0-87436-749-2|year=1995|url-access=registration|url=https://archive.org/details/environmentlaw00patt}}</ref> Ένα τυπικό νομικό σκεπτικό για την προστασία του καταναλωτή βασίζεται στην έννοια της αστυνόμευσης των αποτυχιών της αγοράς και της αναποτελεσματικότητας, όπως οι ανισότητες της διαπραγματευτικής ισχύος μεταξύ ενός καταναλωτή και μιας επιχείρησης.<ref>{{cite web|url=http://law.vanderbilt.edu/journals/journal/35-01/overby.htm|title=An Institutional Analysis of Consumer Law|publisher=Vanderbilt Journal of Transnational Law|archiveurl=https://web.archive.org/web/20070302211417/http://law.vanderbilt.edu/journals/journal/35-01/overby.htm|archivedate=March 2, 2007|accessdate=2007-01-29}}</ref> Δεδομένου ότι όλοι οι δυνητικοί ψηφοφόροι είναι επίσης καταναλωτές, η προστασία των καταναλωτών έχει σαφή πολιτική σημασία.