Βαλλιστικός πύραυλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Σύνδεσμος προς 1 βιβλία για επαληθευσιμότητα.) #IABot (v2.1alpha3
Γραμμή 2:
Ένας βαλλιστικός πύραυλος είναι [[πύραυλος]] ο οποίος ακολουθεί μια βαλλιστική, υπο-τροχιακή πορεία πτήσης με στόχο τον βομβαρδισμό ενός προκαθορισμένου στόχου με μία ή περισσότερες κεφαλές (συχνά πυρηνικές). Ο πύραυλος καθοδηγείται μόνο κατά τη σχετικά σύντομη αρχική φάση πτήσης του και, στη συνέχεια, η πορεία του διέπεται από τους νόμους της τροχιακής μηχανικής και της [[Βλητική|βαλλιστικής]]. Μέχρι σήμερα, οι βαλλιστικοί πύραυλοι προωθούνται κατά τη διάρκεια της πτήσης, με χημικές πυραυλικές μηχανές διαφόρων τύπων.
== Ιστορία ==
Ο πρώτος βαλλιστικός πύραυλος ήταν ο A-4 <ref>{{cite book | last = Zaloga | first = Steven | title = V-2 Ballistic Missile 1942-52 | publisher = Osprey Publishing | location = Reading | year = 2003 | page = [https://archive.org/details/newvanguard8200stev/page/3 3] | isbn = 9781841765419 | url = https://archive.org/details/newvanguard8200stev/page/3 }}</ref> , κοινώς γνωστός ως πύραυλος V-2. Αναπτύχθηκε από τη [[ναζιστική Γερμανία]] κατά τη δεκαετία του 1930 και του 1940 υπό τη διεύθυνση του [[Βέρνερ φον Μπράουν]]. Η πρώτη επιτυχής εκτόξευση του «V-2 έγινε στις 3 Οκτωβρίου 1942 και μπήκε σε επιχειρησιακή λειτουργία στις 6 Σεπτεμβρίου 1944 εναντίον του [[Παρίσι|Παρισιού]]. Δύο μέρες αργότερα ακολούθησε επίθεση στο [[Λονδίνο]]. Μέχρι το τέλος του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], τον Μάιο του [[1945]], πάνω από 3.000 πύραυλοι V-2 είχαν εκτοξευθεί.
 
Συνολικά 30 έθνη έχουν εγκαταστήσει λειτουργικά έτοιμους βαλλιστικούς πυραύλους. Περαιτέρω ανάπτυξη συνεχίζεται, με περίπου 100 δοκιμές (μη συμπεριλαμβανομένων εκείνων των ΗΠΑ) βαλλιστικών πυραύλων το 2007,ως επί το πλείστον από την Κίνα, το Ιράν και τη Ρωσική Ομοσπονδία. <ref name=Janes>{{cite web |url=http://www.janes.com/news/defence/systems/jsws/jsws080703_1_n.shtml |title=Executive overview: Jane's Strategic Weapon Systems|accessdate=2008-08-20 |publisher=[[Jane's]]|date=2008-07-03}}</ref> Το 2010, κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Ρωσίας υπέγραψαν συνθήκη για τη μείωση των διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων τους κατά την επόμενη επταετία (μέχρι το 2017) σε 1550 μονάδες ο καθένας. <ref>http://www.state.gov/documents/organization/140035.pdf</ref>