Δικαιώματα των γυναικών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι γυναίκες σε όλη την ιστορική και αρχαία Κίνα θεωρήθηκαν κατώτερες και είχαν υποδεέστερο νομικό καθεστώς με βάση το [[Κομφουκιανισμός|Κομφούκιου νόμο]].<ref name=":5">{{Cite book|title = The Oxford Encyclopedia of Women in World History: 4 Volume Set|last = Smith|first = Bonnie G|publisher = Oxford University Press|year = 2008|isbn = 978-0-19-514890-9|location = London,UK|pages = [https://archive.org/details/oxfordencycloped0000unse_k2h2/page/426 426–427]|url = https://archive.org/details/oxfordencycloped0000unse_k2h2/page/426}}</ref> Στην Αυτοκρατορική Κίνα, οι ηθικές αξίες των [[Τρία Τάγματα και Τέσσερις Αρετές|Τριών Ταγμάτων]] παρότρυνε τις κόρες να υπακούν τους πατέρες τους, τις γυναίκες να υπακούν τους συζύγους και τις χήρες να υπακούσουν τους γιους τους. Οι γυναίκες δεν μπορούσαν να κληρονομήσουν τις επιχειρήσεις ή τον πλούτο<ref name=":5" /> και οι άνδρες έπρεπε να υιοθετήσουν ένα γιο για τέτοιους οικονομικές σκοπούς.<ref name=":5" /> Ο μετέπειτα αυτοκρατορικός νόμος διέθετε επίσης επτά διαφορετικούς τύπους διαζυγίων. Μια σύζυγος μπορούσε να εκδιωχθεί αν δεν γεννούσε ένα γιο, διέπραττε μοιχεία, δεν πειθαρχούσε στα πεθερικά της, μίλησε υπερβολικά, έκλεβε, είχε εξάρσεις ζήλιας ή έπασχε από ανίατη ή σιχαμερή ασθένεια ή διαταραχή.<ref name=":5" /> Αλλά υπήρχαν και όρια για το σύζυγό της, όπως για παράδειγμα δεν θα μπορούσε να τη χωρίσει αν τηρούσε τους τόπους πένθους των πεθερικών της, αν δεν είχε καμία οικογένεια για να επιστρέψει, ή αν η οικογένεια του συζύγου ήταν φτωχή και από τότε που παντρεύτηκαν έγινε πλουσιότερη.<ref name=":5" />