Βικιπαίδεια

Εθνικό Ναυτικό (Γαλλία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ μδιορθώσεις
Επιμέλεια παραπομπών
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες στρατιωτικής μονάδας
|Όνομα = Εθνικό Ναυτικό<br />''Marine nationale''
|Έμβλημα = Logo of the French Navy (Marine Nationale).svg
|Πλάτος εμβλήματος = 225px
Γραμμή 7:
|Χώρα = {{flagicon|France}} [[Γαλλία]]
|Είδος = [[πολεμικό ναυτικό]]
|Δύναμη = 36.331 προσωπικό (2016)<ref name="Key figures in 2016">{{cite web|url=http://www.defense.gouv.fr/english/portail-defense |title=Defence Key Figures: 2016 Edition |language=EnglishΑγγλικά |publisher=Defense.gouv.fr }} (κατεβάστε το αρχείο PDF ή δείτε την [https://www.defense.gouv.fr/content/download/400382/6028076/file/Chiffrescle%CC%81s2015GB.PDF HTML έκδοση] {{webarchive |url=https://web.archive.org/web/20150906213134/https://www.defense.gouv.fr/content/download/400382/6028076/file/Chiffrescle%CC%81s2015GB.PDF |date=062015-09-201506 }})</ref><br />90 πλοία<ref>[http://www.defense.gouv.fr/marine/organisation/forces/force-d-action-navale/forces-de-surface/forces-de-surface French Navy], defense.gouv.fr</ref><br>179 αερσοσκάφη<ref name="Key figures in 2016"/>
|Υπαγωγή = [[Γαλλικές Ένοπλες Δυνάμεις]]
|Αρχηγείο = '''Κύρια:''' [[Βρέστη]], [[Ιλ Λονγκ]], [[Τουλόν]]<br />'''Δευτερεύοντα:''' [[Σερμπούρ]], [[Λοριάν]]<br />'''[[Γαλλικά υπερπόντια εδάφη]]:''' [[Φορ-ντε-Φρανς]], [[Ντεγκρά ντε Καν]], [[Πορτ ντε Γκαλέτ]], [[Ντζαουντζί]], [[Νουμεά]], [[Παπεέτε]]<br />'''Εξωτερικό:''' [[Ντακάρ]], [[Τζιμπουτί (πόλη)|Τζιμπουτί]], [[Άμπου Ντάμπι]]
|Άλλα ονόματα = ''La Royale''
|Ρητό = ''Honneur, patrie, valeur, discipline'' («Τιμή, πατρίδα, ανδρεία, πειθαρχία»)
Γραμμή 16:
|Ονομασία συμβόλου2 = Πολιτικό και Ναυτικό διακριτικό της Γαλλίας
}}
Το '''Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό''' ({{lang-fr|Marine nationale}}, «Εθνικό Ναυτικό»), ανεπίσημα {{lang|fr|'''''La Royale'''''}}, είναι ο θαλάσσιος κλάδος των [[Γαλλικές Ένοπλες Δυνάμεις|Γαλλικών Ενόπλων Δυνάμεων]].<ref>{{cite web|url=http://www.defense.gouv.fr/english/marine|title=French Navy|website=www.defense.gouv.fr|accessdate=282017-05-201728}}</ref> Χρονολογούμενο μαζί με το [[Υπουργείο Ναυτικού]] (Ministère de la Marine) από το 1624, το ''La Royale'' είναι μια από τις παλαιότερες ναυτικές δυνάμεις στον κόσμο και ιστορικά έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εγκαθίδρυση της [[Γαλλική αποικιακή αυτοκρατορία|Γαλλικής αποικιακής αυτοκρατορίας]]. Από τις αρχές, οι ρόλοι του ήταν η απόκτηση πληροφοριών, η προστασία του πληθυσμού, η πρόληψη κρίσεων, η παρέμβαση όπου κρίνεται αναγκαίο για την επανακαθίδρυση της ειρήνης και η αποτροπή οποιουδήποτε είδους κινδύνου προς τα Γαλλικά ενδιαφέροντα.<ref>{{Cite web|url=http://www.defense.gouv.fr/marine/missions3|title=Missions|website=www.defense.gouv.fr|accessdate=272017-05-201727}}</ref>
 
Το Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό αποτελείται από επτά κύριους βραχίονες και διάφορες υπηρεσίες: την [[Δύναμη Ναυτικής Δράσης]] (''Force d'Action Navale''), τις [[Υποβρύχιες Δυνάμεις (Γαλλία)|Υποβρύχιες Δυνάμεις]] (''Forces Sous-marines''), τη [[Γαλλική Ναυτική Αεροπορία|Ναυτική Αεροπορία]] (''Aéronavale'') και το [[Γαλλικό Ναυτικό Πεζικό|Ναυτικό Πεζικό]] (''Fusiliers Marins'') (όπου περιλαμβάνονται και οι [[Κομμάντος του Ναυτικού]]), το τάγμα θαλάσσιας πυρόσβεσης, την Χωροφυλακή του Ναυτικού (''Gendarmerie Maritime'') και το τμήμα υποστήριξης στόλου.
 
Ως [[ναυτικό παγκόσμιας εμβέλειας]]<ref>{{Cite news|url=http://www.therichest.com/rich-list/rich-countries/lets-sea-the-10-biggest-navies-in-the-world/|title=Let's Sea The 10 Biggest Navies In The World|last=Deakin|first=Daniel R.|date=272014-01-201427|newspaper=TheRichest|language=en-US|accessdate=272017-05-201727}}</ref> το Γαλλικό Ναυτικό διαθέτει ευρεία πληθώρα πολεμικών πλοίων, στα οποία περιλαμβάνονται [[Πυρηνοκίνητο πλοίο|πυρηνοκίνητα]] [[Αεροπλανοφόρο|αεροπλανοφόρα]], πυρηνοκίνητα [[Υποβρύχιο|υποβρύχια]], [[Φρεγάτα|φρεγάτες]], [[Ακταιωρός|ακταιωροί]] και πλοία υποστήριξης.
 
Μέχρι τον Ιούνιο του 2014, το Γαλλικό Ναυτικό απασχολούσε προσωπικό 36.776 ατόμων. Οι [[Εφεδρεία του γαλλικού στρατού|έφεδροι]] του Γαλλικού Ναυτικού ήταν 4.827.<ref name="Key figures in 2014">{{cite web|url=http://www.defense.gouv.fr/content/download/302626/4023685/file/Chiffres%20cl%C3%A9s%20de%20la%20D%C3%A9fense%20-%202014%20(GB).pdf |title=Key defence figures 2014 |website=www.defense.gouv.fr |language=fr |archiveurl=https://web.archive.org/web/20141213014855/http://www.defense.gouv.fr/content/download/302626/4023685/file/Chiffres%20cl%C3%A9s%20de%20la%20D%C3%A9fense%20-%202014%20(GB).pdf |archivedate=132014-12-201413 |accessdate=282017-05-201728|deadurl=bot:no unknown|df=}}</ref>
 
Ο στόλος του Γαλλικού Ναυτικού αποτελείται από πάνω από 100 σκάφη και πυρηνοκίνητα υποβρύχια.
Γραμμή 32:
 
Το ναυτικό κληρονόμησε πολλές παραδόσεις:
* Στη Μεσόγειο Θάλασσα, όπου το ''[[Τάγμα του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ]]'' ({{lang-fr|Ordre de Saint-Jean de Jérusalem}}) το οποίο στρατολογούσε ιππότες από τις πιο γνωστές οικογένειες της Γαλλικής [[Αριστοκρατία (τάξη)|αριστοκρατίας]] για τον σχηματισμό σωμάτων αξιωματικών του [[Στόλος των Λεβαντίνων|Στόλου των Λεβαντίνων]], των οποίων τα κυριότερα λιμάνια ήταν οι προμαχώνες του [[Φρεζύς]], της [[Μασσαλία]]ς και της [[Τουλόν]]. Το ''Τάγμα του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ'', το οποίο ήταν τόσο θρησκευτικό όσο και στρατιωτικό τάγμα, διέθετε τον δικό του [[Στόλος|στόλο]] διεθνούς πολέμου ο οποίος εξασφάλιζε την θαλάσσια περιπολία στη Μεσόγειο. Τα μέλη που είχαν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις τους για ορισμένες περιόδους υπηρετώντας στην [[θάλασσα]], τιμώνταν με τον βαθμό των [[Ιωαννίτες Ιππότες|Ιωαννιτών Ιπποτών]] ({{lang-fr|Chevalier-Hospitalier}}). Το ''Τάγμα του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ'' ήταν ένας από τους προκατόχους των Γαλλικών ναυτικών σχολών, και κυρίως της [[Γαλλική Ναυτική Σχολή|Γαλλικής Ναυτικής Σχολής]]. Το Τάγμα επομένως διαμόρφωσε τους περισσότερους Κυβερνήτες και Αξιωματικούς των πλοίων του Γαλλικού Βασιλικού Ναυτικού ({{lang-fr|Officier de la marine royale française}}) και των [[Ναύαρχος της Γαλλίας|Ναυάρχων]] του Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού της Μεσογείου.<ref>{{Cite web|url=http://www.defense.gouv.fr/marine/patrimoine/histoire/histoire-de-la-marine-nationale/histoire-de-la-marine-nationale|title=Histoire de la Marine nationale|website=www.defense.gouv.fr|accessdate=282017-05-201728}}</ref>
* Στη [[Μάγχη]] και τη [[Νορμανδία]] όπου ο [[Γουλιέλμος ο Κατακτητής]] ({{lang-fr|Guillaume le Conquérant}}), χρησιμοποιούσε πάντοτε ικανούς ναυτικούς για να προστατεύσει τα λιμάνια.
* Στον [[Ατλαντικός Ωκεανός|Ατλαντικό Ωκεανό]], το Ναυτικό ({{lang-fr|la Marine}}) του [[Δουκάτο της Βρετάνης|Δουκάτου της Βρετάνης]] αποτελούσε τον πυρήνα του ''[[Στόλος του Πονάντ|Στόλου του Πονάντ]]'' (Flotte du Ponant, τμήμα του Γαλλικού Βασιλικού Ναυτικού). Οι συγκεκριμένες δικαιοδοσίες και δικαιώματα της [[Βρετάνη]]ς, διατήρησαν το πολεμικό ναυτικό μέχρι την [[Γαλλική Επανάσταση|Επανάσταση]], η οποία σήμανε το τέλος της διοικητικής ανεξαρτησίας της Βρετάνης αν και τα βασίλεια της Γαλλίας και της Βρετάνης είχαν ενωθεί μέσω της [[Ένωση της Βρετάνης και της Γαλλίας|Ένωσης της Βρετάνης και της Γαλλίας]] από το 1532.
Γραμμή 58:
[[Αρχείο:Grand Port mg6971.jpg|thumb|Η [[Μάχη του Γκραντ Πορτ]] το 1810]]
 
Η [[Γαλλική Επανάσταση]], όπου εξαιτίας της απομακρύνθηκαν πολυάριθμοι αξιωματικοί αριστοκρατικής καταγωγής (μεταξύ των οποίων και ο [[Κάρολος Έκτορ, κόμης ντ'Εσταίν|Σαρλ ντ'Εσταίν]]), τραυμάτισε το Γαλλικό Ναυτικό. Οι προσπάθειες να γίνει ισχυρή ναυτική δύναμη από τον [[Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας|Ναπολέοντα Α΄]] διακόπηκαν από τον θάνατο του [[Λουί-Ρενέ Λεβασόρ ντε Λατούς Τρεβίλ|Λατούς Τρεβίλ]] το 1804, και τη [[Ναυμαχία του Τραφάλγκαρ]] το 1805, όπου οι Βρετανοί εκμηδένισαν τον συμμαχικό στόλο Γάλλων και Ισπανών. Η καταστροφή αποτέλεσε εγγύηση για τη ναυτική υπεροχή των Βρετανών κατά τους [[Ναπολεόντειοι Πόλεμοι|Ναπολεόντειους Πολέμους]], μέχρι και τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]].<ref>{{Cite book|url=https://books.google.gr/books?id=PmCdv91zPS0C&pg=PA180|title=Napoleon: A Biographical Companion|last=Nicholls|first=David|date=1999|publisher=ABC-CLIO|year=1999|isbn=9780874369571|location=Santa Barbara, California|page=180}}</ref>
 
Κατά την διάρκεια των [[Ναπολεόντειοι Πόλεμοι|Ναπολεόντειων Πολέμων]], το Γαλλικό Ναυτικό, ακόμη και με την βοήθεια των Συμμαχικών ναυτικών, ήταν μικρότερο: Το 1812, το Βασιλικό Ναυτικό, που αποτελούνταν από 600 καταδρομικά και μερικά μικρότερα πλοία, είχε το μέγεθος όλων των υπόλοιπων ναυτικών δυνάμεων του κόσμου μαζί.<ref>{{Cite book|url=https://books.google.gr/books?id=nqFrAwAAQBAJ&pg=PA97|title=History of the Royal Navy, A: The Napoleonic Wars|last=Robson|first=Martin|publisher=I.B.Tauris|year=2014|isbn=9780857735089|location=London|page=97}}</ref>
Γραμμή 100:
Τον 19ο αιώνα, το ναυτικό ανέκαμψε και έγινε αναμφισβήτητα το δεύτερο καλύτερο στον κόσμο μετά το Βασιλικό Ναυτικό, μολονότι ήταν πολύ μικρότερο. Το Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό, πρόθυμο να αμφισβητήσει τη βρετανική ναυτική υπεροχή, ανέλαβε ηγετικό ρόλο σε πολλούς τομείς ανάπτυξης των πολεμικών πλοίων, με την εισαγωγή νέων τεχνολογιών.
 
Η Γαλλία ώθησε την ανάπτυξη των πυροβόλων όπλων για το ναυτικό, με την εφεύρεση του [[Πολυβόλο Paixhans|πολυβόλου Paixhans]] από τον [[Ανρί-Ζοζέφ Παιξάν]].<ref>{{Cite book|url=https://books.google.gr/books?id=MYUdsrF_XOAC&pg=PA18|title=Shells and Shell-guns|last=Dahlgren|first=John Adolphus Bernard|date=1856|publisher=King & Baird, printers|year=1856|location=USA|page=18}}</ref> Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά, με σημαντικά αποτελέσματα, στη [[Ναυμαχία της Βερακρούζ (1838)|Ναυμαχία της Βερακρούζ]] το 1838. Το 1850, το ''[[Γαλλικό θωρηκτό Napoléon|Napoléon]]'' έγινε το πρώτο ατμοκίνητο [[θωρηκτό]] στην ιστορία.<ref>{{Cite book|url=https://books.google.gr/books?id=0nosAAAAYAAJ|title=Battleships in Transition: The Creation of the Steam Battleship 1815-1860|last=Lambert|first=Andrew|date=1984|publisher=Naval Institute Press|year=1984|isbn=9780870210907|location=USA|page=98-99}}</ref> Το ''[[Γαλλική θωρακοβάρις Gloire|Gloire]]'' έγινε η πρώτη [[θωρακοβάρις]] στην ιστορία το 1859.<ref>{{Cite book|url=https://books.google.gr/books?id=h5_tSnygvbIC&pg=PA1322|title=A Global Chronology of Conflict: From the Ancient World to the Modern Middle East|last=Tucker|first=Spencer C.|publisher=ABC-CLIO|year=2009|isbn=9781851096725|location=Santa Barbara, California|page=1322}}</ref>
 
Το 1863, το Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό έθεσε σε χρήση το ''[[Γαλλικό υποβρύχιο Plongeur|Plongeur]]'', το πρώτο [[υποβρύχιο]] στον κόσμο που κινούνταν με μηχανική ισχύ.<ref>{{Cite book|url=https://books.google.gr/books?id=8ue6CwAAQBAJ&pg=PA59|title=Silent Killers: Submarines and Underwater Warfare|last=Delgado|first=James P.|last2=Cussler|first2=Clive|publisher=Bloomsbury Publishing|year=2011|isbn=9781849088602|location=USA|page=59}}</ref> Το 1876, το ''[[Γαλλική θωρακοβάρις Redoutable|Redoutable]]'' έγινε το πρώτο χαλύβδινο πολεμικό πλοίο.<ref>{{Cite book|url=https://books.google.gr/books?id=xAEMAQAAIAAJ|title=A History of the French Navy: From Its Beginnings to the Present Day|last=Jenkins|first=Ernest Harold|publisher=Macdonald & Jane's|year=1973|isbn=9780356041964|location=USA|page=303}}</ref> Το 1887, το ''[[Γαλλικό καταδρομικό Dupuy de Lôme|Dupuy de Lôme]]'' έγινε το πρώτο [[θωρακισμένο καταδρομικό]] στον κόσμο.<ref>{{Cite book|url=https://books.google.gr/books?id=PryqSiAk9y4C&pg=PA49|title=Cruisers and Battle Cruisers: An Illustrated History of Their Impact|last=Osborne|first=Eric W.|publisher=ABC-CLIO|year=2004|isbn=9781851093694|location=Santa Barbara, California|page=49}}</ref>
Γραμμή 109:
Η ανάπτυξη του Γαλλικού Ναυτικού επιβραδύνθηκε κατά τις αρχές του 20ού αιώνα μιας και ο ανταγωνισμός μεταξύ Γερμανίας και Μεγάλης Βρετανίας εντάθηκε. Ως εκ τούτου, το [[Βασιλικό Ναυτικό]], το [[Αυτοκρατορικό Γερμανικό Ναυτικό]] και το [[Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ]] ξεπέρασαν αυτό της Γαλλίας. Ήταν πλέον αργά για την κατασκευή νέων θωρηκτών—τα [[ντρέντνωτ]] και τα [[Ελαφρύ καταδρομικό|ελαφρά καταδρομικά]] άρχισαν να χρησιμοποιούνται κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με σχετικά λίγα σύγχρονα σκάφη. Η [[Αντάντ]] τερμάτισε την περίοδο κατά την οποία η Βρετανία θεωρούνταν πιθανός εχθρός, μειώνοντας έτσι την ανάγκη για ισχυρό ναυτικό. Αν και δεν υπήρχε επίσημη στρατιωτική συμμαχία, υπήρχε de facto συμφωνία κατά την οποία η Γαλλία θα είχε τον κυρίαρχο ρόλο στην Μεσόγειο και η Βρετανία θα υπερασπιζόταν τη βόρεια ακτή της Γαλλίας από πιθανή Γερμανική επίθεση. Κατά την διάρκεια του πολέμου κατασκευάστηκαν ελάχιστα πολεμικά πλοία μιας και η κύρια Γαλλική προσπάθεια επικεντρωνόταν στην στεριά.<ref>{{Cite book|url=https://books.google.gr/books?id=DKuqDAAAQBAJ&pg=PA6|title=The French Navy in World War II|last=Auphan|first=Paul|last2=Mordai|first2=Jacques|publisher=Naval Institute Press|year=2016|isbn=9781682470602|location=USA|page=6}}</ref>
 
Το κύριο έργο των πολεμικών μοιρών της Μεσογείου ήταν η συνοδεία των μεταγωγικών πλοίων που μετέφεραν στρατεύματα από την [[Γαλλική Βόρεια Αφρική]] που θα συμμετείχαν στη [[Πρώτη Μάχη του Μάρνη|Μάχη του Μάρνη]]. Μέχρι το τέλος του Αυγούστου 1914, Γαλλικά θωρηκτά, καταδρομικά, αντιτορπιλικά και υποβρύχια πραγματοποιούσαν περιπολίες στην [[Αδριατική θάλασσα]] ώστε να αποτρέψουν επιθέσεις του [[Αυστροουγγρικό Ναυτικό|Αυστροουγγρικού Ναυτικού]]. Οι πιο σημαντικές επιχειρήσεις του Γαλλικού Ναυτικού πραγματοποιήθηκαν κατά την [[Εκστρατεία των Δαρδανελλίων]]. Το Γαλλικό Ναυτικό έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της εκστρατείας με [[Πλοίο U|πλοία U]] της Γερμανίας, με πολεμικά πλοία να περιπολούν τις θάλασσες και να συνοδεύουν νηοπομπές. Τον Δεκέμβριο του 1916, Γαλλικά πολεμικά πλοία κατέφθασαν στην [[Ελλάδα]], βομβαρδίζοντας την [[Αθήνα]] και αποβιβάζοντας στρατιώτες, ώστε να αναγκάσουν την φιλογερμανική Ελληνική κυβέρνηση να αλλάξει την πολιτική της. Αρκετά πλοία του [[Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό|Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού]] κατελήφθησαν και χρησιμοποιήθηκαν από το Γαλλικό Ναυτικό, και αργότερα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εκστρατεία κατά των πλοίων U. Οι πιο σημαντικές απώλειες που υπέστη το Γαλλικό Ναυτικό κατά τον πόλεμο ήταν τρια προ-ντρέντνωτ θωρηκτά, ένα ημί-ντρέντνωτ, τέσσερα θωρακισμένα καταδρομικά, ένα προστατευμένο καταδρομικό, δώδεκα αντιτορπιλικά και δεκατέσσερα υποβρύχια.<ref>{{cite web|url=http://www.naval-history.net/WW1NavyFrench.htm|title=French Navy, World War 1|website=www.naval-history.net|accessdate=302017-05-201730}}</ref>
 
Παρακάτω καταγράφονται τα κύρια πλοία του Γαλλικού Ναυτικού στο ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1914 και εντός παρενθέσεων στο τέλος του, το 1918.<ref>S. A. Balakin: ''VMS Francyy 1914–1918'', Morskaya Kollekcya 3/2000</ref>
Γραμμή 123:
====Το πρώτο αεροπλανοφόρο====
[[Αρχείο:LeFoudre.jpg|thumb|Υδροπλανοφόρο ''[[Γαλλικό υδροπλανοφόρο Foudre|Foudre]]'']]
Η εφεύρεση του [[υδροπλάνο]]υ το 1910 με το Γαλλικό [[Fabre Hydravion]] οδήγησε στην πρώιμη εξέλιξη των πλοίων που είχαν σχεδιαστεί για την μεταφορά αεροπλάνων μολονότι ήταν εξοπλισμένα με σχεδίες. Το 1911, εμφανίστηκε το πρώτο σκάφος αυτού του είδους στο Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό – το ''[[Γαλλικό υδροπλανοφόρο Foudre|Foudre]]'' – το οποίο ήταν το πρώτο [[υδροπλανοφόρο]]. Χρησιμοποιούνταν ως βάση υδροπλάνων, και μετέφερε αεροπλάνα με σχεδίες σε υπόστεγα στο κυρίως κατάστρωμα, από όπου προσθαλασσωνόταν με την χρήση γερανού. Το ''La Foudre'' τροποποιήθηκε το Νοέμβριο του 1913 και προστέθηκε επίπεδο κατάστρωμα 10 μέτρων (33 ποδών) από όπου απογειωνόταν τα υδροπλάνα.<ref>{{Cite web|url=http://www.hazegray.org/navhist/carriers/france.htm#foud|title=World Aircraft Carriers List: France|website=www.hazegray.org|accessdate=312017-05-201731}}</ref> Παρά τις προτάσεις του Γάλλου εφευρέτη [[Κλεμάν Αντέρ]] το 1909 για την κατασκευή επίπεδου καταστρώματος ώστε να επιχειρούν αεροπλάνα στην θάλασσα, παρόμοια με τα σύγχρονα αεροπλανοφόρα, το Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό κατασκεύασε το πρώτο του [[αεροπλανοφόρο]] την δεκαετία του 1920 και δεν συνέχισε με την κατασκευή τους μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1920, ο [[Πωλ Τέστε]] πραγματοποίησε την πρώτη προσγείωση σε αεροπλανοφόρο στην ιστορία του Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού, επί του ''[[Γαλλικό αεροπλανοφόρο Béarn|Béarn]]''.<ref>{{Cite book|url=https://books.google.gr/books?id=oSkkljTyeooC&pg=PA30|title=Aircraft Carriers: An Illustrated History of Their Impact|last=Fontenoy|first=Paul E.|publisher=ABC-CLIO|year=2006|isbn=9781851095735|location=Santa Barbara, California|page=30}}</ref>
 
====Κατασκευή πλοίων μεταξύ των Παγκοσμίων Πολέμων====
[[Αρχείο:Fantasque.jpg|thumb|[[Γαλλικό αντιτορπλιλικό Fantasque|Αντιτορπιλικό ''Fantasque'']]]]
Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό παρέμεινε τέταρτη μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο, μετά τους Βρετανούς, τους Αμερικανούς και τους Ιάπωνες, αλλά το Ιταλικό ναυτικό θεωρούνταν ως ο κύριος εχθρός, μιας και είχε περίπου το ίδιο μέγεθος με το Γαλλικό. Η σειρά αυτή των στόλων, με το Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό να είναι ισάξιο με το Ιταλικό, καθορίστηκε από τη [[Ναυτική Συμφωνία της Ουάσινγκτον]] του 1922. Κάθε στόλος αποτελούνταν από πληθώρα πλοίων διαφορετικού μεγέθους, και κανένας στόλος δεν διέθετε τους απαραίτητους πόρους ώστε να κάνει κάθε πλοίο κορυφαίο στην κατηγορία του. Παρόλα αυτά, κάποιες χώρες προσπάθησαν να υπερέχουν σε συγκεκριμένες κατηγορίες. Μεταξύ των Παγκοσμίων Πολέμων, ο Γαλλικός στόλος ήταν γνωστός για την κατασκευή μικρού αριθμού πλοίων που ήταν «πάνω από την κορυφή» σε σχέση με τα αντίστοιχα τους άλλων ναυτικών δυνάμεων. Για παράδειγμα, οι Γάλλοι επέλεξαν να κατασκευάσουν «υπέρ-αντιτορπιλικά» τα οποία θεωρήθηκαν αντίστοιχα των ελαφρών καταδρομικών από τους Συμμάχους κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα [[Αντιτορπιλικό|αντιτορπιλικά]] [[Αντιτορπιλικό κλάσης Le Fantasque|κλάσης ''Le Fantasque'']] αποτελεί ακόμη και σήμερα την γρηγορότερη τάξη αντιτορπιλικών. Το υποβρύχιο ''Surcouf'' ήταν το μεγαλύτερο και ισχυρότερο της εποχής του. Τα [[Θωρηκτά κλάσης Dunkerque|θωρηκτά κλάσης ''Dunkerque'']], σχεδιάστηκαν εξ ολοκλήρου για να πολεμήσουν τα αποκαλούμενα Γερμανικά «[[Καταδρομικά κλάσης Deutschland|θωρηκτά τσέπης]]», τα οποία, παρά το μικρό τους μέγεθος, ήταν εξισορροπημένα μοντέλα και προκάτοχοι της σύγχρονης γενιάς θωρηκτών σε όλο τον κόσμο. Τα θωρηκτά πλήρους μεγέθους ''[[Θωρηκτά κλάσης Richelieu|Richelieu]]'' θεωρούνται από ορισμένους ειδικούς επιτυχημένα θωρηκτά τα οποία κατασκευάστηαν υπό τους περιορισμούς της Συνθήκης της Ουάσινγκτον.<ref>{{cite book|author1=W. H. Garzke, |author2=R. O. Dulin: ''|title=Battleships. Axis and Neutral Battleships in World War II'', |publisher=Naval Institute Press, |year=1985, ISBN|isbn= 0-87021-101-3}}</ref>
 
[[Αρχείο:Surcouf FRA.jpg|thumb|''Surcouf'']]
Γραμμή 148:
Στο ξέσπασμα του πολέμου, του Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό ενεπλάκη σε αρκετές επιχειρήσεις κατά των [[Άξονας Βερολίνου - Ρώμης|δυνάμεων του Άξονα]], συμμετέχοντας στη [[Μάχη του Ατλαντικού]], την [[Νορβηγική Εκστρατεία|Συμμαχική εκστρατεία στη Νορβηγία]], την [[εκκένωση της Δουνκέρκης]], και για σύντομο διάστημα, στη [[Ναυμαχία της Μεσογείου]]. Ωστόσο, οι όροι ανακωχής του Πεταίν άλλαξαν τελείως την κατάσταση: ο Γαλλικός στόλος εγκατέλειψε αμέσως τη μάχη. Οι Βρετανοί θεώρησαν τον Γαλλικό στόλο υπό την [[Γαλλία του Βισύ|διακυβέρνηση του Βισύ]] ως πιθανή απειλή. Η απειλή αυτή γινόταν ολοένα και περισσότερο πραγματική και έτσι είτε οι Γάλλοι θα γινόταν επισήμως εχθροί, ή πιθανότερα, το Γερμανικό Ναυτικό ''[[Kriegsmarine]]'' θα αποκτούσε τον έλεγχο των Γαλλικών πλοίων. Θεωρήθηκε απαραίτητο το Γαλλικό ναυτικό να τεθεί εκτός δράσης. Μερικά πλοία είχαν ελλιμενιστεί στην Γαλλία, ενώ άλλα διέφυγαν στην Βρετανία ή στην ελεγχόμενη από τους Βρετανούς Αίγυπτο. Οι Βρετανοί απέκτησαν τον έλεγχο όλων των Γαλλικών πλοίων, με πολλούς ναυτικούς να εντάσσονται ξανά στις Συμμαχικές Δυνάμεις ως μέρος του [[Ελεύθερο Γαλλικό Ναυτικό|Ελεύθερου Γαλλικού Ναυτικού]] (''Forces navales françaises libres'', FNFL) λόγω της αυξανόμενης επιρροής του Στρατηγού ντε Γκωλ. Αν και οι επιβιβάσεις γινόταν σχετικά ειρηνικά, υπήρξε αντίσταση στο ''[[Γαλλικό υποβρύχιο Surcouf|Surcouf]]'', το οποίο τότε ήταν το μεγαλύτερο υποβρύχιο στον κόσμο, η οποία είχε ως αποτέλεσμα αψιμαχία όπου σκοτώθηκαν ένας Γάλλος και τρεις Βρετανοί ναυτικοί. Όμως, οι πιο ισχυρές συγκεντρώσεις του Γαλλικού στόλου παρέμεναν στο [[Μερς Ελ Κεμπίρ]] και το [[Ντακάρ]]. Μοίρα του [[Βασιλικό Ναυτικό|Βασιλικού Ναυτικού]] παρέδωσε τελεσίγραφο στον Γαλλικό στόλο στο Μερς Ελ Κεμπίρ. Το τελεσίγραφο ανέφερε πως τα πλοία και τα πληρώματα τους είτε θα συμμετείχαν στον πόλεμο είτε θα απέπλεαν με μειωμένο πλήρωμα σε Βρετανικό λιμάνι, με την υπόσχεση πως αυτά θα επέστρεφαν στην Γαλλία με το τέλος του πολέμου ή θα πληρωνόταν αποζημίωση για της ζημιές δίνοντας την επιλογή να αποπλεύσουν για Γαλλικό λιμάνι στις [[Δυτικές Ινδίες]] όπου θα μπορούσαν να αποστρατικοποιηθούν ή να δωθούν προσωρινά στις [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής]] μέχρι το τέλος του πολέμου. Εάν οι Γάλλοι αρνούνταν αυτές τις προτάσεις θα έπρεπε να αποχωρήσουν από τα πλοία τους ή να δεχθούν πυρά. Στις 3 Ιουλίου 1940 οι Βρετανοί άρχισαν πυρ μιας και δεν υπήρξε συμφωνία ([[Επίθεση στο Μερς Ελ Κεμπίρ|Επιχείρηση Καταπέλτης]]). Ένα Γαλλικό θωρηκτό βυθίστηκε, ενώ δύο θωρηκτά και τέσσερα αντιτορπιλικά καταστράφηκαν. Ένα Βρετανικό υποβρύχιο βύθισε επίσης ένα [[αβιζό]]. Έξι Βρετανικά αεροσκάφη του ναυτικού καταρρίφθηκαν. Συνολικά σκοτώθηκαν 1.297 Γάλλοι ναυτικοί και 2 Βρετανοί αεροπόροι.<ref>{{Cite book|url=https://books.google.gr/books?id=rnivgygH9BYC&pg=PA368|title=End of the Affair: The Collapse of the Anglo-French Alliance, 1939-40|last=Gates|first=Eleanor M.|publisher=University of California Press|year=1981|isbn=9780520042926|location=Berkeley|page=368}}</ref>
 
Αν και το Ελεύθερο Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό συνέχισε να πολεμά μαζί με τους συμμάχους, ο υπόλοιπος Γαλλικός στόλος έγινε εχθρικός. Πολλά ανώτατα μέλη του Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού θεώρησαν την Βρετανία και την Γαλλία αποτελεσματικές στον πόλεμο. Η [[Γαλλική Πολεμική Αεροπορία]] βομβάρδισε επανειλλημένα το [[Γιβραλτάρ]], και κατά την διάρκεια του πολέμου, υπήρξαν στιγμές όπου το Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό ήρθε κοντά σε εμπλοκλή με το Βασιλικό Ναυτικό. Το Νοέμβριο του 1942, για παράδειγμα, ο Ναύαρχος [[Ζαν ντε Λαμπόρντ]] αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει το υπόλοιπο του Γαλλικού Ναυτικού για να υποστηρίξει την [[Επιχείρηση Πυρσός]], υποστηρίζοντας πως τα Γαλλικά πλοία θα έπρεπε να επιτίθενται τα Βρετανικά και τα Αμερικανικά.<ref>{{cite news|url=http://www.dailymail.co.uk/debate/article-1307817/Mege-proud-Royal-Navy-feeble-French.html|title=Merge our proud Royal Navy with the feeble French? &#124; Mail Online|first=Guy|date=01-09-2010|publisher=Dailymail.co.uk|location=London|accessdate=312017-05-201731|author=Walters}}</ref> Το Σεπτέμβριο, σε μια προσπάθεια κατάληψης του κατεχόμενου από το Βισύ [[Ντακάρ]] έληξε με τη [[Ναυμαχία του Ντακάρ]] και τη νίκη των δυνάμεων του Βισύ. Επιπροσθέτως, η Συμμαχική επίθεση στο Ντακάρ οδήγησε αμέσως στον βομβαρδισμό του Γιβραλτάρ από το Βισύ. Αυτές οι ενέργειες δυσχέρυναν τις Αγγλογαλλικές σχέσεις, αλλά δεν εμπόδισαν περαιτέρω αποτυχίες των Συμμάχων. Η επακόλουθη [[Μάχη της Γκαμπόν]], η [[Συριολιβανική Εκστρατεία]], και η [[Μάχη της Μαδαγασκάρης]] ολοκληρώθηκαν με ήττα του Βισύ. Κατά την Επιχείρηση Πυρσός το Νοέμβριο του 1942, οι Σύμμαχοι εισέβαλαν στην [[Γαλλική Βόρεια Αφρική]], οδηγώντας σε μεγάλη [[Ναυμαχία της Καζαμπλάνκα|ναυμαχία στη Καζαμπλάνκα]], αλλά οι δυνάμεις του Βισύ άλλαξαν τάχιστα πλευρά. Ως απάντηση σε αυτό, οι Γερμανοί ξεκίνησαν την [[Επιχείρηση Άντον]] και κατέλαβαν την κατεχόμενη από το Βισύ περιοχή της [[Μητροπολιτική Γαλλία|Μητροπολιτικής Γαλλίας]]. Η Γερμανική κατοχή περιελάμβανε τον Γαλλικό ναύσταθμο στη [[Τουλόν]] όπου βρισκόταν μεγάλο μέρος (ένα παλαιό θωρηκτό, δύο νέα καταδρομικά μάχης, τέσσερα νέα βαρέα καταδρομικά, πέντε νέα ελαφρά καταδρομικά, και αρκετά αντιτορπιλικά και υποβρύχια) του Γαλλικού στόλου. Αυτός ήταν κύριος σκοπός των Γερμανών και δυνάμεις των SS είχαν οριστεί να καταλάβουν τα πλοία (Επιχείρηση ''Λίλα''). Αυτή η επιχείρηση κατέληξε με την βύθιση των Γαλλικών πλοίων από τους ναυτικούς τους ώστε να αποτρέψουν την κατάληψη τους από Γερμανούς. Όλα τα κύρια Γαλλικά πλοία στη Τουλόν καταστράφηκαν ολοσχερώς, ενώ λίγα βρισκόταν σε επιδιορθώσιμη κατάσταση.<ref>{{cite web|url=https://web.archive.org/web/20110718193128/http://www.bobhenneman.info/bhst.htm|title=The Scuttle of the French Fleet at Toulon, November 27, 1942|website=www.bobhenneman.info|accessdate=312017-05-201731}}</ref> Μερικά πλοία διέφυγαν από τη Τουλόν και εισήλθαν στη δύναμη των Συμμάχων. Πέντε υποβρύχια προσπάθησαν να διαφύγουν, αλλά μόνο τα τρια τα κατάφεραν: ''[[Γαλλικό υποβρύχιο Casabianca|Casabianca]]'', ''Glorieux'' και ''Marsouin''. Μετά τον «Πυρσό», τα εναπομείναντα τμήματα του Γαλλικού Ναυτικού μετακινήθηκαν στους Συμμάχους, συμπεριλαμβανομένων και πλοίων που είχαν εγκλοβιστεί στην Αίγυπτο, και στη συνέχεια υπήρχαν πολεμικά πλοία του Ελεύθερου Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού που υποστήριξαν τις Συμμαχικές αποβάσεις σε Νορμανδία και νότια Γαλλία ([[Επιχείρηση Ανβίλ]]). Περιπολία αντιτορπιλικών [[Ναυμαχία του Ιστ|επιχειρούσε κατά]] των Γερμανών στην [[Αδριατική Εκστρατεία στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο|Αδριατική θάλασσα]] μέχρι το τέλος του πολέμου.
 
Η κατάκτηση των Ευρωπαϊκών λιμένων έθεσε τέλος στις περισσότερες πολεμικές επιχειρήσεις του Ναυτικού, το οποίο πέρασε το υπόλοιπο του πολέμου καθαρίζοντας ορυχεία και επιδιορθώνοντας λιμενικές εγκαταστάσεις. Στο [[Πόλεμος του Ειρηνικού (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος)|μέτωπο του Ειρηνικού]], το Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό ήταν ενεργό μέχρι την συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας. Το ''Richelieu'' ήταν παρόν στην παράδοση της Ιαπωνίας. Στο τέλος του πολέμου, το συνολικό βάρος του Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού ήταν 400.000 τόνοι (800.000 τόνοι τον Μάιο του 1940).<ref>{{Cite book|url=https://books.google.gr/books?id=DKuqDAAAQBAJ&pg=PA381|title=The French Navy in World War II|last=Auphan|first=Paul|last2=Mordai|first2=Jacques|publisher=Naval Institute Press|year=2016|isbn=9781682470602|location=Anapolis, Maryland|page=381}}</ref>
Γραμμή 154:
==Οργάνωση==
[[Αρχείο:French navy facilities in metropolitan France corrected 2.svg|thumb|upright=2.0|Εγκαταστάσεις του Γαλλικού πολεμικού ναυτικού στη μητροπολιτική Γαλλία το 2015]]
Μέχρι το 2017 το Πολεμικό Ναυτικό είχε ενεργό στρατιωτικό προσωπικό 44.000 ατόμων και πολιτικό προσωπικό 7.000 ατόμων.<ref>{{cite web|url=http://www.defense.gouv.fr/english/navy/forces|title=Forces (Navy)|website=www.defense.gouv.fr|publisher=[[Υπουργείο Άμυνας (Γαλλία)]]|accessdate=012017-06-201701}}</ref> Το Ναυτικό είναι διαχωρισμένο σε τέσσερις επιχειρησιακούς κλάδους:
* Τη [[Force d'Action Navale]] (Δύναμη Ναυτικής Δράσης) – Ο επιφανειακός στόλος.
* Τις [[Forces Sous-marines]] (Υποβρύχιες δυνάμεις) – Πυρηνοκίνητα υποβρύχια βαλλιστικών πυραύλων και υποβρύχια στόλου.
Γραμμή 173:
 
===Πλοία και υποβρύχια===
Αν και το Γαλλικό [[Ναυτική τακτική|ναυτικό δόγμα]] αναφέρεται σε δύο [[Αεροπλανοφόρο|αεροπλανοφόρα]], μέχρι το 2015 το Γαλλικό Ναυτικό, διέθετε μόνον ένα, το ''[[Γαλλικό αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle|Charles de Gaulle]]''. Αρχικά η προγραμματισμένη παραγγελία για το [[Γαλλικό αεροπλανοφόρο PA2|Γαλλικό αεροπλανοφόρο ''PA2'']] βασιζόταν στα σχέδια των Βρετανικών [[Αεροπλανοφόρο κλάσης Queen Elizabeth|αεροπλανοφόρων κλάσης ''Queen Elizabeth'']] τα οποία κατασκευάζονται για το Βασιλικό Ναυτικό. Ωστόσο το Γαλλικό πρόγραμμα αναβλήθηκε πολλές φορές εξαιτίας του προϋπολογισμού και το αποτέλεσμα ήταν η προτεραιότητα να δοθεί στο πλέον εξαγώγιμο πρόγραμμα [[Φρεγάτα πολλαπλών χρήσεων FREMM|FREMM]]. Τον Απρίλιο του 2013 αποφασίστηκε η εγκατάλειψη του προγράμματος κατασκευής του δεύτερου αεροπλανοφόρου λόγω περικοπών που ανακοινώθηκαν στη [[Γαλλική Λευκή Βίβλος για την Άμυνα και την Εθνική Ασφάλεια (2013)|Γαλλική Λευκή Βίβλο για την Άμυνα και την Εθνική Ασφάλεια του 2013]].<ref>{{Cite web|url=https://www.europeangeostrategy.org/2013/05/2013-french-defence-white-paper-write-france-just-yet/|title=The 2013 French defence White Paper: do not write France off just yet|last=Simón|first=Luis|date=012013-05-201301|website=European Geostrategy|accessdate=012017-06-201701}}</ref>
 
Το Γαλλικό Ναυτικό επιχειρεί με τρια [[Αμφίβιο πλοίο επίθεσης|αμφίβια πλοία επίθεσης]], μια [[αμφίβια πλατφόρμα μεταφοράς]], δύο [[Φρεγάτα|φρεγάτες]] [[Αντιαεροπορικός οπλισμός|αεράμυνας]], επτά [[Ανθυποβρυχιακός οπλισμός|ανθυποβρυχιακές]] φρεγάτες, πέντε φρεγάτες γενικού σκοπού και έξι [[SSN|υποβρύχια στόλου]] (SSN). Αυτά αποτελούν τις κύριες δυνάμεις ωκεάνιου πολέμου του Γαλλικού Ναυτικού. Επιπροσθέτως το Γαλλικό Ναυτικό διαθέτει έξι φρεγάτες ελαφράς επιτήρησης και εννέα [[αβιζό]] (ελαφρές κορβέττες). Αυτά αναλαμβάνουν τα καθήκοντα παράκτιας περιπολίας, την προστασία των βάσεων του Γαλλικού Ναυτικού και των [[Χωρικά ύδατα|χωρικών υδάτων]], ενώ μπορούν επίσης να παρέχουν χαμηλού επιπέδου δυνατότητες συνοδείας σε οποιεσδήποτε ωκεάνιες δυνάμεις. Τα τέσσερα [[Υποβρύχιο βαλλιστικών πυραύλων|υποβρύχια βαλλιστικών πυραύλων]] (SSBN) της [[Στρατηγική Ωκεάνια Δύναμη|Στρατηγικής Ωκεάνιας Δύναμης]] αποτελούν την ραχοκοκκαλιά του Γαλλικού συστήματος [[Πυρηνική στρατηγική|πυρηνικής αναχαίτισης]].<ref>{{Cite web|url=http://www.defense.gouv.fr/marine/operations/forces|title=Forces|website=www.defense.gouv.fr|accessdate=012017-06-201701}}</ref>
 
===Αεροσκάφη===
Η Γαλλική Ναυτική Αεροπορία είναι επισήμως γνωστή ως ''Aéronavale'' και δημιουργήθηκε στις 19 Ιουνίου 1988 με την συγχώνευση των μοιρών περιπολικών αεροσκαφών του Ναυτικού και των αεροπλανοφόρων. Έχει πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό περίπου 6.800 ατόμων τα οποία επιχειρούν από τέσσερις αεροπορικές βάσεις στη Μητροπολιτική Γαλλία. Η Aéronavale βρίσκεται στην διαδικασία εκσυγχρονισμού με παραγγελίες συνολικά 40 ελαφρών μαχητικών [[Dassault Rafale|Rafale]].<ref>{{Cite web|url=http://www.defense.gouv.fr/marine/operations/forces/aeronautique-navale|title=Aéronautique navale|website=www.defense.gouv.fr|accessdate=012017-06-201701}}</ref>
 
==Προσωπικό==
Γραμμή 197:
|Πολιτικό προσωπικό || 2.800
|-
|colspan=2|Πηγή:<ref>[http://www.defense.gouv.fr/content/download/482812/7732293/Les%20chiffres%20cl%C3%A9s%20%C3%A9dition%202016%20FR%20.pdf ''Chiffres clés de la Défense - 2016''] Ανακτήθηκε στις 012017-06-201701.</ref>
|}
;Ναύτες
Γραμμή 218:
 
===Προσφώνηση των αξιωματικών===
Εν αντιθέσει με τον [[Στρατός Ξηράς (Γαλλία)|στρατό]] και την [[Γαλλική Πολεμική Αεροπορία|αεροπορία]] της Γαλλίας, δεν χρειάζεται η παρεμβολή της λέξης ''mon'' πριν τον βαθμού όταν προσφωνείται ένας αξιωματικός (για παράδειγμα δεν είναι ''mon capitaine,'' αλλά απλά ''capitaine'').<ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20100401203844/http://www.culture.gouv.fr/culture/dglf/cogeter/feminisation/5diversite.html|title=Rapport sur la féminisation des noms de métier, fonction, grade ou titre - La diversité des usages|website=www.culture.gouv.fr|accessdate=012017-06-201701}}</ref> Η προσφώνηση ενός υποπλοιάρχου του Γαλλικού Ναυτικού (για παράδειγμα) ως « ''mon capitaine'' » θα επιφέρει την παραδοσιακή απάντηση « ''Dans la Marine il y a Mon Dieu et mon cul, pas mon capitaine!'' » («Στο Ναυτικό υπάρχει μόνο ο Θεός μου και ο ποπός μου, όχι ο 'καπετάνιος μου'!»).
 
===Στολές===
Γραμμή 250:
==Βιβλιογραφία==
*{{cite book|first=E H|last=Jenkins|year=1973|title=A History of the French Navy from its Beginnings to the Present Day|publisher=Macdonald and Jane's|location=London|isbn=0356-04196-4}}
* {{cite book|author=Maria Petringa, ''|title=Brazza, A Life for Africa'', |location=Bloomington, IN: |publisher=AuthorHouse, |year=2006. ISBN|isbn= 978-1-4259-1198-0.}} Βιογραφία του αξιωματικού του Γαλλικού ναυτικού, εξερευνητή της Αφρικής και ακτιβιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων [[Πιερ Σαβορνιάν ντε Μπράτσα]], όπου περιλαμβάνεται λεπτομερής περιγραφή των χρόνων του στο πλοίο εκπαίδευσης ''Borda'', και τις εμπειρίες του από το Γαλλικό Υπουργείο Ναυτικών στη rue Royale, του Παρισιού.
*{{cite book|first=Jean|last=Randier|year=2006|title=La Royale: L'histoire illustrée de la Marine nationale française|isbn=978-2-35261-022-9}}
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Εθνικό_Ναυτικό_(Γαλλία)"