Η '''Κυβέρνηση Αθανασίου Ευταξία 1926''' ([[Ιούλιος]] - [[Αύγουστος]] [[1926]]) διορίστηκε από τον δικτάτορα Θεόδωρο Πάγκαλο, όταν αποφάσισε αυτός να εγκαταλείψει την θέση του πρωθυπουργού.<br />
Η κυβέρνηση απαρτιζόμενη επί το πλείστον από αντι-βενιζελικούς πολιτικούς (εκτός του στρατηγού Τσερούλη και του Παναγιώτη Αραβαντινού, που ήταν βενιζελικοί)<ref>[[Γρηγόριος Δαφνής]], Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων 1923-1940, τόμος πρώτος,εκδ.Κάκτος, Αθήνα, 1997, σελ.321</ref>, είχε προκαλέσει ανάμεικτες εντυπώσεις. Αν και τα μέλη της θεωρούνταν αξιόλογα, η ανομοιογένειά τους υπονόμευε την συνεργασία τους. <br />
Ο Αθανάσιος Ευταξίας είχε θέσει ως στόχο της κυβέρνησής του την ανόρθωση της οικονομίας και την ενίσχυση της δραχμής, αλλά τελικά δεν κατόρθωσε να αποτρέψει τη ραγδαία πτώση του νομίσματος. Μια σειρά συμβάσεων με τη [[Γιουγκοσλαβία]] που έδιναν σχεδόν κυριαρχικά δικαιώματα στην ελεύθερη ζώνη της Θεσσαλονίκης, προκάλεσε την αντίδραση του πολιτικού κόσμου και των εμποροβιομηχανικών οργανώσεων.<ref>Σπύρος Μαρκέτος, Πώς φίλησα τον Μουσολίνι! Τα πρώτα βήματα του ελληνικού φασισμού, τομ.Ι, εκδ.Βιβλιόραμα, Αθήνα, 2006, σελ.239-240</ref>Συγκεκριμένα παραιτήθηκε ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών Τσαμαδός ενώ ο εμπορικός και βιομηχανικός κόσμός υπέβαλε έντονο διάβημα στον Υπουργό των Εξωτερικών Ρούφο.<ref>[[Γρηγόριος Δαφνής]], Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων 1923-1940, τόμος πρώτος,εκδ.Κάκτος, Αθήνα, 1997, σελ. 322</ref>
== Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου ==
==Η ανατροπή==
Οι μέχρι τον σχηματισμό της κυβέρνησης Ευταξία αφοσιωμένοι στον Πάγκαλο παράγοντες άρχισαν να σχεδιάζουν την ανατροπή της κυβέρνησης. ΜικροστασιαστικέςΣτασιαστικές εκδηλώσεις σημειώθηκαν στην Κρήτη και στην Κόρινθο, ενώ οι φρουρές Χαλκίδος και Λάρισας σχεδίαζαν να ξεσηκωθούν. Ο Πάγκαλος αντιδρούσε με συλλήψεις στρατιωτικών (Μοσχοβίτης και Καλαμπαλίκης, [[Ιωάννης Μεταξάς]]), και πολιτικών Γεώργιος Καφαντάρης, [[Αλέξανδρος Παπαναστασίου]]).Οι Καφαντάρης, Παπαναστασίου, Μιχαλακόπουλος ήθελαν να τον ανατρέψουν με δικούς τους αξιωματικούς και όχι με παγκαλικούς παράγοντες. Έτσι τηρούσαν ουδέτερη στάση απέναντι στις σχεδιαζόμενες κινήσεις των πρώην αφοσιωμένων στον Πάγκαλο.<ref>[[Γρηγόριος Δαφνής]], Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων 1923-1940, τόμος πρώτος,εκδ.Κάκτος, Αθήνα, 1997,σελ. 327-328</ref> Η κυβέρνηση έπεσε μετά από στρατιωτικό κίνημα στις 22 Αυγούστου 1926 οπότε ανέλαβε η «επαναστατική» [[Κυβέρνηση Γεωργίου Κονδύλη 1926|Κυβέρνηση Γεωργίου Κονδύλη]].
==Παραπομπές==
|