Άνθρακας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 180:
Η ισοτοπική συγκέντρωση του <sup>12</sup>C αυξάνεται σε βιολογικά υλικά, επειδή οι βιοχημικές αντιδράσεις είναι (σχετικά) εκλεκτικές εναντίον της χρήσης του <sup>13</sup>C. Το [[1961]], η IUPAC υιοθέτησε το ισότοπο <sup>12</sup>C ως πρότυπο για την [[ατομική μονάδα μάζας]], ορίζοντάς την στο 1/12 της ισοτοπικής μάζας του <sup>12</sup>C<ref>"Official SI Unit definitions". Retrieved 2007-12-21.</ref>. Η ταυτοποίηση του άνθρακα σε πειράματα, με χρήση [[φασματοσκοπία]]ς NMR, γίνεται χάρη στο ισότοπο <sup>13</sup>C<ref>Gannes, Leonard Z.; Del Rio, Carlos Martı́nez; Koch, Paul (1998). "Natural Abundance Variations in Stable Isotopes and their Potential Uses in Animal Physiological Ecology". Comparative Biochemistry and Physiology – Part A: Molecular & Integrative Physiology 119 (3): 725–737. doi:10.1016/S1095-6433(98)01016-2.</ref>.
Ο [[άνθρακας-14]] (<sup>14</sup>C) είναι ένα φυσικό [[ραδιενέργεια|ραδιοϊσότοπο]] του άνθρακα που υπάρχει σε ίχνη στη Γη, μέχρι το 1 ppt, ο περισσότερος περιορίζεται στην ατμόσφαιρα και σε επιφανειακά αποθέματα, κυρίως τύρφης και άλλων οργανικών υλικών<ref>Brown, Tom (March 1, 2006). "Carbon Goes Full Circle in the Amazon". Lawrence Livermore National Laboratory. Retrieved 2007-11-25.</ref>. Το ισότοπο αυτό διασπάται με εκπομπή β<sup>-</sup> ισχύος 158 keV. Εξαιτίας της σχετικά μικρής [[ημιζωή]]ς του, που ανέρχεται σε 5.730 έτη, ο <sup>14</sup>C ουσιαστικά απουσιάζει από αρχαία πετρώματα, αλλά σχηματίζεται μεταξύ άνω τροπόσφαιρας και κάτω στρατόσφαιρας με την επίδραση των κοσμικών ακτίνων στο ατμοσφαιρικό άζωτο<ref>Bowman, S. (1990). Interpreting the past: Radiocarbon dating. British Museum Press. ISBN 0-7141-2047-2.</ref>. Η (σχετική) αφθονία του <sup>14</sup>C είναι σχετικά σταθερή στην ατμόσφαιρα και στους ζωντανούς οργανισμούς, αλλά μειώνεται
Ακόμη, υπάρχουν [[15 (αριθμός)|15]] γνωστά βραχύβια ισότοπα του άνθρακα, από τα οποία ο <sup>8</sup>C διασπάται μέσω εκπομπής πρωτονίου και α-διάσπασης με ημιζωή 1,98739·10<sup>−21</sup> [[δευτερόλεπτο|s]]<ref>Use query for carbon-8". barwinski.net. Retrieved 2007-12-21.</ref>. Ο «εξωτικός» <sup>19</sup>C εμφανίζει έναν πυρήνα [[αλογόνα|αλογόνου]], που σημαίνει ότι η ακτίνα του είναι σημαντικά μεγαλύτερη από αυτή που θα αναμενόταν, αν ο πυρήνας ήταν μια σφαίρα με σταθερή πυκνότητα<ref>Watson, A. (1999). "Beaming Into the Dark Corners of the Nuclear Kitchen". Science 286 (5437): 28–31. doi:10.1126/science.286.5437.28.</ref>.
Γραμμή 189:
{{Κύριο|Κύκλος CNO}}
Ο σχηματισμός του ατομικού πυρήνα του άνθρακα απαιτεί μια σχεδόν ταυτόχρονη σύγκρουση τριών (3) [[σωματίδιο άλφα|σωματιδίων α]] (δηλαδή πυρήνων [[ήλιο|ηλίου]]) μέσα στον πυρήνα ενός [[γίγαντας αστέρας|γιγάντιου]] ή [[Υπεργίγαντας|υπεργιγάντιου]] [[Αστέρας|άστρου]], μια διαδικασία που είναι γνωστή ως [[διεργασία 3α]] (''triple-alpha process''), καθώς τα προϊόντα επιπλέον [[Πυρηνική σύντηξη|αντιδράσεων πυρηνικής σύντηξης]]
<ref>Whittet, D. C. B. (2003). Dust in the Galactic Environment. CRC Press. pp. 45–46. ISBN 0-7503-0624-6.</ref>. Το [[ηλιακό σύστημα]] είναι ένα τέτοιο τρίτης γενιάς αστρικό σύστημα. Άλλοι μηχανισμοί πυρηνικής σύντηξης που συμβαίνουν στα άστρα και σχετίζονται με τον άνθρακα είναι ο [[κύκλος CNO]], στον οποίο ο άνθρακας δρα ως ένας [[καταλύτης]] που επιτρέπει
Περιοδικές εκπομπές διαφόρων ισοτοπικών μορφών του μονοξειδίου του άνθρακα (για παράδειγμα <sup>12</sup>CO, <sup>13</sup>CO και <sup>18</sup>CO) είναι ανιχνεύσιμες σε [[χιλιοστόμετρο|υποχιλιοστομετρικό]] εύρος [[μήκος κύματος|μηκών κύματος]], και χρησιμοποιείται στη μελέτη [[αστρονεογέννηση|νεογέννητων άστρων]] (''star formation'') σε [[μοριακό νεφέλωμα|μοριακά νεφελώματα]]<ref>Pikelʹner, Solomon Borisovich (1977). Star formation. Springer. pp. 38–. ISBN 978-90-277-0796-3. Retrieved 2011-06-06.</ref>.
Γραμμή 197:
{{Κύριο|Κύκλος του άνθρακα}}
[[Αρχείο:Carbon cycle-cute diagram.svg|thumb|300px
Στις γήινες συνθήκες, η μετατροπή ενός χημικού στοιχείου σε ένα άλλο είναι πολύ σπάνια. Γι' αυτό, η ποσότητα του άνθρακα στη Γη είναι ουσιαστικά σταθερή. Έτσι, διεργασίες που χρησιμοποιούν άνθρακα πρέπει να τον λάβουν από κάπου, και να αποθέσουν το προϊόν της διεργασίας κάπου αλλού. Οι διαδρομές που ακολουθεί ο άνθρακας μέσα στο (γήινο) περιβάλλον
== Χημικές ενώσεις του άνθρακα ==
Γραμμή 210:
[[Αρχείο:Auto-and heterotrophs.png|thumb|300px|Σύνδεση μεταξύ του κύκλου του άνθρακα και του σχηματισμού οργανικών ενώσεων (στη φύση): Στα φυτά το διοξείδιο του άνθρακα ενώνεται με το νερό μέσω της [[φωτοσύνθεση]]ς, για να σχηματίσει οργανικές ενώσεις (αρχικά [[υδατάνθρακες|σάκχαρα]]), που χρησιμοποιούνται τόσο από τα ίδια τα φυτά, όσο και από τα ζώα που τα τρώνε.]]
Ο άνθρακας έχει την ικανότητα να σχηματίζει πολύ μακριές αλυσίδες με δεσμούς C-C. Αυτή η ιδιότητα ονομάζεται [[αλυσοποίηση]] (''catenation''). Οι δεσμοί C-C είναι ισχυροί και σταθεροί. Αυτή η ιδιότητα επιτρέπει
Η απλούστερη μορφή οργανικών ενώσεων είναι οι [[υδρογονάνθρακες]], μια μεγάλη οικογένεια οργανικών ενώσεων που περιέχουν μόνο άνθρακα και υδρογόνο. Το μήκος της ανθρακικής αλυσίδας, η ύπαρξη διακλαδώσεων και [[χαρακτηριστικές ομάδες|λειτουργικών ομάδων]] επηρεάζουν τις ιδιότητες των οργανικών ενώσεων.
|