Βυζαντινό νόμισμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 6:
== Πρωτοβυζαντινή περίοδος (324-642) ==
===Νομισματικές πολιτικές===
Ο [[Κωνσταντίνος Α΄|Μέγας Κωνσταντίνος]] έθεσε τις βάσεις του νομισματικού συστήματος της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Επέβαλε τον λεγόμενο ''χρυσό κανόνα''. <ref>[[Νίκος Σβορώνος]], «Οικονομία-Κοινωνία: Η οικονομική εξέλιξη-παράγοντες οικονομικής ανόρθωσης»,Ιστορία του Ελληνικού Έθνους,Εκδοτική Αθηνών,τομ.Ζ (1978), σελ.290</ref>Δηλαδή ένα πραγματικό νόμισμα, του οποίου η ονομαστική αξία ήταν η ίδια με τη μεταλλική.<ref>Cecile Morrisson, «Το Βυζαντινό νόμισμα: παραγωγή και κυκλοφορία»,στο:Αγγελική Λαΐου (επίμ).,Οικονομική Ιστορία του Βυζαντίου: από τον 7ο έως τον 15ο αιώνα,τομ.Γ,εκδ.Μ.Ι.Ε.Τ.Αθήνα, 2006, σελ.54</ref> Συγκεκριμένα το χρυσό νόμισμα, ''ο χρύσινος'' ή το ''νόμισμα'' -ως το πρώτο καθαυτό νόμισμα, μια και αυτό πρώτο παρουσιάζει τα χαρακτηριστικά του είδους-<ref>Ελένη Αρβελέρ, «Χρυσό βυζαντινό νόμισμα,δολάριο του μεσαίωνα», Αρχαιολογία,τχ. 1 (Νοέμβριος 1981), σελ.38</ref> (''soidussolidus'') (στη Δύση ονομαζόταν ''bezant''<ref>Νικόλαος Γεωργιάδης, Εισαγωγή στη βυζαντινή νομισματική, εκδ.Αφοί Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη, 2008,σελ. 68</ref>) με θεωρητικό βάρος το εβδομηκοστό δεύτερο της ρωμαϊκής λίτρας (4,55 ή 4,48 γραμμάρια) και πλήρη θεωρητικό τίτλο 24 καρατίων. Το ''κεράτιον'' (''siliqua''), αν και το συναντάμε στις πηγές, δεν υφίστατο ως πραγματικό νόμισμα. Πρόκειται για μονάδα βάρους ισοδύναμη με το 1/1728 της ρωμαϊκής λίτρας (0,189 ή 0,186 γραμμάρια), δηλαδή το 1/24 του θεωρητικού βάρους του solidus. Χρησιμοποιήθηκε για τη μέτρηση της περιεκτικότητας σε χρυσό του χρυσού νομίσματος. Επίσης δηλώνει τη νομισματική λογιστική μονάδα, που ισοδυναμεί με το 1/24 του solidus. Η λογιστική σχέση θα παραμείνει πραγματική έως τον 11ο αιώνα.<ref>Georg Ostrogorsky, Ιστορία του Βυζαντινού Κράτους, τομ,Α,μτφρ. Ιωάννης Παναγόπουλος, εκδ. Στεφ.Βασιλόπουλος,Αθήνα,1978, σελ.101</ref> Επίσης αυτή η καθαρότητα και η σταθερότητα του βάρους του χρυσού αυτού νομίσματος θα καθορίσουν την ανωτερότητα του βυζαντινού νομίσματος στη διεθνή αγορά για αιώνες.<ref>[[Νίκος Σβορώνος]], «Οικονομία-Κοινωνία: Η οικονομική εξέλιξη-παράγοντες οικονομικής ανόρθωσης»,Ιστορία του Ελληνικού Έθνους,Εκδοτική Αθηνών,τομ.Ζ (1978), σελ.290</ref>Η νομισματική μεταρρύθμιση του Κωνσταντίνου Α΄ υπήρξε τόσο επιτυχημένη, ώστε στη συνείδηση του ελληνικού λαού το παλαιό χρυσό νόμισμα ταυτίστηκε με το ''κωνσταντίνειο'' χαρακτηριζόμενο ως ''κωνσταντινάτο'' <ref>Αικατερίνη Χριστοφιλοπούλου, Βυζαντινή ιστορία 324-610, τομ.Α,εκδ.ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1984, σελ.113</ref>Το χαλκό μικρό νόμισμα , το ''[[Νούμμος|νουμμίον]]'' (nummus) ή και ''δηνάριον'' έχει βάρος το οποίο ποικίλλει, αλλά συνήθως κυμαίνεται γύρω στο ένα γραμμάριο.<ref>[[Νίκος Σβορώνος]], «Οικονομία-Κοινωνία: Η οικονομική εξέλιξη-παράγοντες οικονομικής ανόρθωσης»,Ιστορία του Ελληνικού Έθνους,Εκδοτική Αθηνών,τομ.Ζ (1978), σελ.290</ref>
 
Επί [[Αναστάσιος Α´ ο Δίκορος|Αναστασίου Α΄]] γύρω στα 498 μεταρρυθμίζεται το νομισματικό σύστημα με την έκδοση φόλλεων αξίας σαράντα νουμμίων, σε δύο αλλεπάλληλες εκδόσεις. Η πρώτη έκδοση αποτελείται από φόλλεις μικρού σχήματος και θεωρητικού βάρους 1/36 της λίτρας (περίπου 9 ή 8,96 γραμμαρίων). Η δεύτερη αποτελείται από φόλλεις μεγάλου σχήματος και διπλάσιου θεωρητικού βάρους, 18 κέρματα στη λίτρα (περίπου 18 ή 17,92 γραμμάρια η κάθε φόλλις).