Αιτωλείς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag |
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 6:
Αρχαιότερη πόλη της ήταν η [[Καλυδώνα]], με πρώτο βασιλιά της τον Οινέα. Άλλες πόλεις της Αιτωλίας ήταν η Χαλκίς (που αναφέρεται μαζί με την Καλυδώνα στην ομηρική Ιλιάδα), η Πλευρών, η Ώλενος, η Πυλήνη, η Κωνώπη, η Λυσιμάχεια, το Τριχώνιον, το Φύταιον, η Στράτος, ο [[Θέρμο]]ς, το [[Αγρίνιο]]ν, κ.α.<ref name=Lam>Γιάννης Λάμψας, ''Λεξικό του Αρχαίου Κόσμου'', τ. Α’, Αθήνα, εκδόσεις Δομή, 1984, 242-244.</ref>
==Ιστορικά στοιχεία==
Οι ορεινές φυλές της Αιτωλίας ήταν οι εξής: Οφιονείς<ref name=a>[https://books.google.gr/books?id=9AVWMt1ciJoC&pg=PA33&lpg=PA33&dq=apodotoi&source=bl&ots=PlUGIj5HvX&sig=_d7KxfR6yD1cInvrXNYBVdmAE8I&hl=el&sa=X&ei=aAQdVdL9LsTOaIfWgaAB&redir_esc=y#v=onepage&q=apodotoi&f=false John D. Grainger, ''The League of the Aitolians'', 1999, p. 33.]</ref>, Απόδωτοι<ref name=a/>, Αγραείς, Απεραντοί και Ευρυτάνες.<ref name=a/><ref>
Λάτρευαν τον [[Απόλλων]]α, ως θεό της ήμερης φύσης και την [[Άρτεμις|Άρτεμη]] ως θεά της άγριας φύσης, αντίστοιχα. Λάτρευαν ακόμη την [[Αθηνά]] όχι ως θεά της σοφίας, αλλά δίνοντας έμφαση στο στοιχείο του πολέμου – μια θεά δηλαδή αντίβαρο του θεού Άρη. Αποκαλούσαν τον Απόλλωνα και την Άρτεμη «Λαφρίους θεούς», δηλαδή προστάτες των λαφύρων και της λείας από τον πόλεμο. Επίσης, λάτρευαν τον Ηρακλή, τον ποταμό Αχελώο και τον Βάκχο. Στον Θέρμο, περιοχή βόρεια της Τριχωνίδας λίμνης, υπήρχε μετά τον 7ο αιώνα, ιερό του «Θέρμιου» Απόλλωνα, το οποίο έγινε κατά την εποχή του Κοινού της Αιτωλίας σπουδαίο θρησκευτικό και κέντρο.<ref name=Lam/>
| |||