Απεχθές χρέος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Έτσι, σύμφωνα με τον Sack, όταν ένα [[δεσποτισμός|δεσποτικό καθεστώς]] συνάπτει ένα χρέος, όχι για τις ανάγκες ή προς όφελος του κράτους, αλλά απεναντίας για να ενισχυθεί το ίδιο το καθεστώς- για παράδειγμα για να καταστείλει μια [[λαϊκή εξέγερση]], κλπ.- αυτό το χρέος θεωρείται απεχθές από το λαό ολόκληρου του κράτους. Επίσης, δεν δεσμεύει το έθνος, διότι είναι ένα χρέος του καθεστώτος, ένα προσωπικό χρέος συσσωρευμένο από τον κυβερνήτη. Συνεπώς, υποχωρεί με την κατάλυση του καθεστώτος. Ο λόγος για τον οποίο αυτά τα απεχθή χρέη δεν μπορούν να συνδεθούν με τη δικαιοδοσία του κράτους είναι ότι δεν τηρούν έναν από τους όρους που καθορίζουν τη νομιμότητα των κρατικών χρεών, εκείνον που υποδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο τα χρέη πρέπει να υπογραφούν, και που οι εισπράξεις πρέπει να επενδυθούν, για τις ανάγκες και προς όφελος του κράτους. Τα απεχθή χρέη, υπογεγραμμένα και χρησιμοποιημένα για την εξυπηρέτηση σκοπών οι οποίοι, εις γνώση του δανειστή, έρχονται σε αντίθεση με τις ανάγκες και το συμφέρον του έθνους, δεν είναι δεσμευτικά για το λαό -όταν καταφέρει να καταλύσει την κυβέρνηση η οποία τα δημιούργησε- εκτός εάν τα χρέη δε ξεπερνούν τα όρια των πραγματικών οφελών που τα χρέη αυτά ενδεχομένως έχουν διαθέσει. Οι δανειστές, έχοντας διαπράξει μία εχθρική πράξη ενάντια στο λαό, δεν μπορούν να απαιτήσουν από ένα έθνος το οποίο έχει κατορθώσει να ελευθερωθεί από ένα δεσποτικό καθεστώς να αναλάβει αυτά τα απεχθή χρέη, τα οποία αποτελούν προσωπικά χρέη του κυβερνήτη.<ref>[{{Cite web |url=http://www.jubileeiraq.org/odiousdebt.htm |title=Jubileeiraq.org] |accessdate=2013-11-21 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110306000652/http://www.jubileeiraq.org/odiousdebt.htm |archivedate=2011-03-06 |url-status=dead }}</ref>

Σε μία ανάλυση στρατηγικής για το Ίδρυμα Cato, η Άνταμς ισχυρίστηκε πως τα χρέη του [[Ιράκ]] που δημιουργήθηκαν από το κράτος κατά τη διακυβέρνηση του [[Σαντάμ Χουσεΐν]] είναι απεχθή, καθώς τα χρηματικά ποσά που δανείστηκαν ξοδεύτηκαν σε όπλα, όργανα καταστολής και κατασκευή παλατιών.<ref>[{{Cite web |url=http://www.cato.org/pubs/pas/pa-526es.html |title=Iraq's Odious Debt by Patricia Adams] |accessdate=2013-11-21 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20060103223442/http://www.cato.org//pubs/pas/pa-526es.html |archivedate=2006-01-03 |url-status=dead }}</ref>

Ένα πρόσφατο άρθρο από τους οικονομολόγους Seema Jayachandran και Michael Kremer ανανέωσε το ενδιαφέρον για αυτό το θέμα. Οι δύο οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι η ιδέα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ενός νέου τύπου [[οικονομική κύρωση|οικονομικής κύρωσης]], ώστε να εμποδίσει τον περαιτέρω δανεισμό [[δικτατορία|δικτατόρων]].<ref>[http://{{Cite web.archive.org/web/20110104112555/ |url=http://www.stanford.edu/~jayachan/odious_debt.pdf |title=Odious Debt by Seema Jayachandran and Michael Kremer] |accessdate=2011-01-04 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110104112555/http://www.stanford.edu/~jayachan/odious_debt.pdf |archivedate=2011-01-04 |url-status=live }}</ref> Η Jayachandran παρουσίασε τις νέες της συστάσεις το Νοέμβριο του 2010 κατά τον εορτασμό της 10ης επετείου του ''Jubilee movement'' (''Jubilee 2000'') ο οποίος έλαβε χώρα στο ''Center for Global Development'' (CGD) στην Ουάσινγκτον.

Επιπλέον, πολυάριθμες αστικές οργανώσεις θεώρησαν ότι το μεγαλύτερο μέρος του εξωτερικού χρέους της Αϊτής θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως απεχθές, δεδομένου του ότι δημιουργήθηκε στη διάρκεια δικτατοριών με υψηλότατα επίπεδα διαφθοράς, καθώς και διότι οι πιστωτές γνώριζαν τα χαρακτηριστικά αυτά των κυβερνήσεων της Αϊτής με τις οποίες διέπτραταν τις συμφωνίες για τους δανεισμούς. Άλλο σημαντικό επιχείρημα ήταν το γεγονός ότι τα χρήματα που αποκομίστηκαν από το δανεισμό ποτέ δεν ωφέλησαν ουσιαστικά το κράτος της Αϊτής ούτε και τον λαό της, ενώ αντιθέτως συνέβαλλαν στην προσωπική ενίσχυση της οικογένειας Ντιβαλιέ. Ως συνέπεια του σεισμού του 2010, ακόμα και η [[Λέσχη του Παρισιού]] (''Paris Club'', οργάνωση των χωρών που ανήκουν στις κορυφαίες οικονομίες όλου του κόσμου), στη συνεδρίασή της στις 19 Ιανουαρίου του 2010 ενθάρρυνε τη διαγραφή του εξωτερικού χρέους της Αϊτής, αναγνωρίζοντας τις εμφανείς οικονομικές δυσκολίες της χώρας αυτής, που ήταν ακόμα πιο οξυμένες από τον καταστροφικό σεισμό. Η οργάνωση εξέτασε επίσης την επιβεβαίωση της απόλυτης αδυναμίας αποπληρωμής του χρέους.<ref>[{{Cite web |url=http://www.fundacionproclade.org/spip.php?article606 |title=Fundación proclade - Condonación de la deuda externa de Haití, 22/1/2010] |accessdate=2013-11-22 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20100129201457/http://www.fundacionproclade.org/spip.php?article606 |archivedate=2010-01-29 |url-status=dead }}</ref><ref>[http://www.ecologistasenaccion.org/article16394.html La UE debe cancelar la deuda externa de Haití, Ιανουάριος 2010]</ref><ref>[http://www.attacmallorca.es/2010/01/20/eric-toussaint-la-deuda-externa-de-haiti-deberia-servir-para-reconstruir-el-pais/ "La Deuda Externa de Haití debería servir para reconstruir el país", 20/1/2010] -Eric Toussaint - [[Attac]]</ref>

Η οικονομική κρίση του 2010 στην Ελλάδα έφερε στην επιφάνεια την πραγματικότητα ενός ιστορικού χρέους, συσσωρευμένου κατά τη διάρκεια δημοκρατικών καθεστώτων, για τα οποία ωστόσο δε γνώριζε ή τουλάχιστον δε γνώριζε πλήρως μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Ελληνικές οργανώσεις πλέον απαιτούν τον λογιστικό έλεγχο του ελληνικού χρέους, ώστε να γνωστοποιηθεί με ακρίβεια η προέλευσή του, οι χορηγοί του και ο βαθμός της νομιμότητάς του. Στη θέα μίας πιθανής παύσης πληρωμών του χρέους, τα ευρωπαϊκά σχέδια για την επαναδιαπραγμάτευση των δανείων θα μπορούσαν να επιχειρήσουν μυστικά είτε μία μείωση του χρέους ή την αποκαλούμενη [[εκλεκτική παύση πληρωμών]] του [[εξωτερικό χρέος|εξωτερικού χρέους]].<ref>[http://www.elpais.com/articulo/economia/S/26P/advierte/plan/frances/ayudar/Grecia/supondra/impago/selectivo/elpepueco/20110704elpepueco_2/Tes S&P advierte de que el plan francés para ayudar a Grecia supondrá un "impago selectivo", 4/7/2011] - [[El País]]</ref> Η εκστρατεία για το λογιστικό έλεγχο του ελληνικού χρέους ξεκίνησε από οικονομολόγους και ερευνητές το Μάρτιο του 2011, με φόντο την απώλεια κοινωνικών δικαιωμάτων, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων από την [[Τρόικα]] ([[ΔΝΤ]], [[ΕΚΤ]] και [[Ευρωπαϊκή Επιτροπή]]-Κομισιόν), μέτρα τα οποία θεωρήθηκαν ανούσια και μη αναγκαία για τη ρύθμιση του εξωτερικού χρεόυς.<ref>[http://www.vientosur.info/spip/spip.php?article6991 Grecia. Entrevista a Ira Sinigalia (Campaña por la Auditoría de la Deuda Griega), “Nuestra vida ha sido destrozada en vano”, Jade Lindgaard (Mediapart), Jueves 26 Ιουλίου 2012]{{Dead link|date=Σεπτέμβριος 2019 }}, Viento Sur</ref>

Για τους ίδιους λόγους που αφορούν την Πορτογαλία, την Ελλάδα και την Ιρλανδία, υπάρχει από το 2011 η απαίτηση από συλλόγους όπως η quiendebeaquien (ATTAC, Ecologists in action) για το λογιστικό έλεγχο του [[εξωτερικού χρέους της Ισπανίας]]. Σκοπός είναι να διευκρινιστεί ποιο μέρος του μπορεί να θεωρηθεί παράνομο χρέος.<ref>[{{Cite web |url=http://www.nuevatribuna.es/articulo/economia/2011-10-27/reclaman-una-auditoria-de-la-deuda-privada-espanola/2011102715384900771.html |title=Nueva Tribuna -nuevatribuna.es, 13/11/2011] |accessdate=2013-12-01 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120311005617/http://www.nuevatribuna.es/articulo/economia/2011-10-27/reclaman-una-auditoria-de-la-deuda-privada-espanola/2011102715384900771.html |archivedate=2012-03-11 |url-status=dead }}</ref><ref>[http://www.quiendebeaquien.org/spip.php?article2213 Δεν χρωστάμε, δεν πληρώνουμε - quiendebeaquien]</ref>