Πατριάρχης Γρηγόριος ΣΤ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΣΤ=6 όχι 16
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Γραμμή 2:
Ο '''Γρηγόριος ΣΤ΄''' (κατά κόσμον Γεώργιος Φουρτουνιάδης, [[1 Μαρτίου]] [[1798]] - [[8 Ιουνίου]] [[1881]]) ήταν [[Οικουμενικός Πατριάρχης]].
 
Γεννήθηκε την 1η Μαρτίου του 1798 στο χωριό Φαναράκι (σήμερα [[Ρούμελη Φενέρι]]) του [[Βόσπορος|Βοσπόρου]]. Το 1815 χειροτονήθηκε [[διάκονος]] της Μητρόπολης Δέρκων, παίρνοντας το όνομα Γρηγόριος. Στις 24 Σεπτεμβρίου 1824 ορίστηκε μέγας αρχιδιάκονος του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο|Πατριαρχείου]] από τον [[Πατριάρχης Χρύσανθος|Πατριάρχη Χρύσανθο]] και το 1825 χειροτονήθηκε διαδοχικά μέγας πρωτοσύγκελος και κατόπιν Μητροπολίτης [[Πελαγονία]]ς. Τον Αύγουστο του 1833 εξελέγη Μητροπολίτης [[Σέρρες|Σερρών]]. Κατόπιν σφοδρών συζητήσεων και αντεγκλήσεων και με την υποστήριξη [[Συντεχνία (Ελλάδα)|συντεχνιών]]<ref>[http://alex.eled.duth.gr/Eldoseis/Esnafia/chapter34.HTML E. Βουραζέλη Μαρινάκου, Αι εν Θράκη συντεχνίαι των Ελλήνων κατά την Τουρκοκρατίαν] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20060504132700/http://alex.eled.duth.gr/Eldoseis/Esnafia/CHAPTER34.HTML |date=2006-05-04 }}, Θεσσαλονίκη 1950</ref> εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης στις 26 Σεπτεμβρίου του 1835.
 
Ήταν εξαιρετικά ηθικός και ευλαβής, αλλά επίμονος στις ιδέες του. Εξέδωσε κανονικές διατάξεις που αφορούσαν τον γάμο (συνοικέσια, προίκα), την εκπαίδευση των μοναχών και δογματικές διαφορές με την [[Καθολική Εκκλησία]] και τους Διαμαρτυρομένους. Απαγόρευσε τον ενταφιασμό εντός ναών και καταδίκασε τη μετάφραση της Αγίας Γραφής σε απλούστερη μορφή γλώσσας. Στις 19 Δεκεμβρίου 1839 εξέδωσε Πατριαρχική και Συνοδική εγκύκλιο (''«Περί της νεωστί αναφανείσης αντιχρίστου διδασκαλίας του [[Θεοσέβεια|Θεοσεβισμού]]»'') εναντίον του [[Θεόφιλος Καΐρης|Θεόφιλου Καΐρη]] και της διδασκαλίας του.