Νέα Σμύρνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ +επανεκλογή δημάρχου |
→Ιστορικά στοιχεία: προσθήκη ιστορικού στοιχείου Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 27:
== Ιστορικά στοιχεία ==
Aν και δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία για την αρχαία ιστορία της περιοχής, το 2012, κατά τη διάρκεια εργασιών, ανευρέθηκαν αρχαίοι τάφοι στην άκρη του οδοστρώματος της οδού Αγίας Σοφίας. Ο συγκεκριμένος τρόπος ταφής ονομάζεται <nowiki>''ταφή παρά την οδό''</nowiki>. Τα ευρήματα ήδη έχουν αναδειχθεί από τη δημοτική αρχή και είναι επισκέψιμα. Η περιοχή άρχισε να κατοικείται στις αρχές του 20ού αιώνα, ενώ μέχρι τότε δεν είχε κατοικηθεί συστηματικά. Τη διέσχιζε η Φαληρική οδός, η οποία ένωνε την Αθήνα με το Φάληρο, το αρχαιότερο [[επίνειο]] της Αθήνας. Πιθανόν, να βρισκόταν ο αρχαίος δήμος Διομείας.
Μετά τη [[Μικρασιατική καταστροφή]], το [[1922]]-[[1923]], η κυβέρνηση αποφάσισε την κατασκευή συνοικισμού για τους πρόσφυγες από τη [[Σμύρνη]] στην περιοχή και η οικοδόμησή του άρχισε το [[1926]]. Το [[1928]] είχε πληθυσμό μόλις 210 κατοίκων. Μέχρι το [[1933]], η περιοχή αναπτύχθηκε σε πραγματική πόλη, με πληθυσμό 6.500 κατοίκων, ο οποίος έφτασε τους 15.000 κατοίκους πριν το [[1940]]. Η Νέα Σμύρνη έγινε Δήμος με το τέλος του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β’ Παγκοσμίου Πολέμου]] και την απελευθέρωση, το [[1944]] και οφείλει το όνομά της στην καταγωγή των προσφύγων κατοίκων της. Κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών του 1944, η περιοχή έγινε θέατρο μαχών μεταξύ βρετανικών στρατευμάτων και μαχητών του ΕΛΑΣ. Μεταπολεμικά, η Νέα Σμύρνη ενσωματώθηκε στην Αθήνα που γιγαντώθηκε από την εσωτερική μετανάστευση και επεκτάθηκε προς τα ανατολικά και νότια με αυξανόμενο πληθυσμό.
| |||