Οργανική χημεία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: μεγάλη αφαίρεση Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
Αναίρεση έκδοσης 7756442 από τον 93.109.168.44 (Συζήτηση) Ετικέτα: Αναίρεση |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Ch4-structure.png|thumb|right|400px|Η δομή του [[μόριο|μορίου]] του [[μεθάνιο|μεθανίου]], της απλούστερης [[οργανικές ενώσεις|οργανικής ένωσης]].]]
[[Αρχείο:Urea3D.png|thumb|left|3D τύπος [[ουρία|ουρίας]], της πρώτης οργανικής ένωσης που συνθέθηκε εργαστηριακά από ανόργανη.]]
'''Οργανική Χημεία''' ονομάζεται ο κλάδος της [[Χημεία|Χημείας]] ο οποίος μελετά τη δομή, τις ιδιότητες, τη [[χημική σύνθεση|σύνθεση]], τις [[χημική αντίδραση|αντιδράσεις]] και την παραγωγή των [[χημικές ενώσεις|ενώσεων]] του [[άνθρακας|άνθρακα]] που περιλαμβάνουν τους [[υδρογονάνθρακες]] και τα παράγωγά τους<ref>Όλες οι ενώσεις του άνθρακα θεωρητικά μπορούν να παραχθούν από υδρογονάνθρακες, με αντικατάσταση ατόμων υδρογόνου με άτομα από άλλα χημικά στοιχεία</ref>, με ορισμένες εξαιρέσεις (δείτε παρακάτω ποιες και γιατί). Αυτές μπορεί να περιέχουν και άλλα [[χημικό στοιχείο|χημικά στοιχεία]] εκτός του άνθρακα, όπως το [[υδρογόνο]], το [[άζωτο]], το [[οξυγόνο]], τα [[αλογόνα]], το [[θείο]], τον [[φωσφόρος|φωσφόρο]], το [[πυρίτιο]], το [[βόριο]] καθώς και διάφορα [[μέταλλα]] ή και [[μεταλλοειδή]]<ref>Robert T. Morrison, Robert N. Boyd, and Robert K. Boyd, ''Organic Chemistry'', 6th edition (Benjamin Cummings, 1992, ISBN 0-13-643669-2) - this is "Morrison and Boyd", a classic textbook</ref><ref>[[John D. Roberts]], [[Marjorie C. Caserio]], ''Basic Principles of Organic Chemistry'',(W. A. Benjamin, Inc. ,1964) - another classic textbook</ref><ref>Richard F. and Sally J. Daley, ''Organic Chemistry'', Online organic chemistry textbook. [http://www.ochem4free.info Ochem4free.info]</ref><ref>Θεωρητικά δεν αποκλείεται κανένα στοιχείο. Στην πράξη, για την ώρα εξαιρούνται μερικά [[ευγενή αέρια]] και όσα για πρακτικούς λόγους δεν έχουν δοκιμαστεί, δηλαδή όσα είναι πολύ ασταθή ή έχουν παραχθεί σε πολύ μικρές ποσότητες.</ref>.
Ο πρώτος που μελέτησε συστηματικά τις [[οργανικές ενώσεις]] ήταν ο [[Καρλ Γουΐλχελμ Σηλ]] (''Carl Wilhelm Scheele''), ο οποίος απομόνωσε πλήθος οργανικών ενώσεων από φυτικές και ζωικές ύλες. Ο [[Τζονς Τζάκομπ Μπερζέλιους]] (''Jöns Jacob Berzelius''), ένας [[ιατρική|γιατρός]], εισήγαγε τον όρο «Οργανική Χημεία» το [[1807]], για τη μελέτη των χημικών ενώσεων που προέρχονται από [[βιολογία|βιολογικές πηγές]]. Μέχρι και τις αρχές του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]] αιώνα οι φυσιοδίφες και οι επιστήμονες παρατήρησαν ορισμένες κρίσιμες διαφορές μεταξύ των χημικών ενώσεων που προέρχονται από ζώντες οργανισμούς και αυτών που δεν προέρχονται. Οι χημικοί της περιόδου σημείωσαν ότι φαινόταν να υπάρχουν ουσιαστικές αλλά ανεξήγητες (για την εποχή) διαφορές μεταξύ των ιδιοτήτων των δυο αυτών κατηγοριών χημικών ενώσεων. Γι' αυτό διατυπώθηκε και έγινε ευρύτατα αποδεκτή η [[Βιταλισμός|Θεωρία της ζωτικής δύναμης]] (''vis vitalis''), σύμφωνα με την οποία υπάρχει μια άγνωστη προέλευσης δύναμη στις οργανικές ενώσεις αλλά όχι στις ανόργανες και η οποία εξηγούσε (τρόπος του λέγειν δηλαδή) τις διαφορές στις ιδιότητες και εμπόδιζε την παραγωγή οργανικών ενώσεων από μη οργανικές, παρά μόνο μέσα σε ζωντανούς οργανισμούς. Ο [[Φριέντριχ Βόχλερ]] (''Friedrich Wöhler'') θεωρείται ευρύτατα ως ένας πρωτοπόρος της οργανικής χημείας, αφού με την εργαστηριακή σύνθεση της ουρίας που πραγματοποίησε διέψευσε τη μυθώδη θεωρία της ζωτικής δύναμης. Η ιστορική διεργασία που ακολούθησε ονομάζεται [[σύνθεση Wöhler]]. Η διεργασία αυτή μπορεί να συνοψιστεί απλοποιημένα στην παρακάτω στοιχειομετρική εξίσωση<ref>Προσέξτε ότι οι δυο ενώσεις είναι [[ισομέρεια|ισομερείς]].</ref>:
<div style='text-align: center;'>
(ανόργανο [[κυανικό αμμώνιο]]) <math>\mathrm{NH_4CNO \xrightarrow{\triangle} H_2NCONH_2} </math> (οργανική ουρία)
</div>
Παρόλο που η Οργανική Χημεία αρχικά είχε οριστεί ως η Χημεία των βιολογικής προέλευσης χημικών ενώσεων, ο ορισμός της έχει ξαναοριστεί ως η Χημεία των ενώσεων του άνθρακα εκτός από μια σειρά εξαιρέσεων, δηλαδή χημικών ενώσεων του άνθρακα που όμως κατατάσσονται στις ανόργανες. Συγκεκριμένα, οι ανόργανες ενώσεις του άνθρακα είναι κυρίως οι ακόλουθες: [[μονοξείδιο του άνθρακα]] (CO), [[διοξείδιο του άνθρακα]] (CO<sub>2</sub>), τα απλά και όξινα ανθρακικά άλατα (π.χ. [[ανθρακικό νάτριο]] Na<sub>2</sub>CO<sub>3</sub>), το (θεωρητικό) [[ανθρακικό οξύ]] (H<sub>2</sub>CO<sub>3</sub>), το [[υδροκυάνιο]] (HCN), το δικυάνιο ((CN)<sub>2</sub>), το [[υδροθειοκυάνιο]] (HSCN), το (θεωρητικό) [[υδροκυανικό οξύ]] (HCNO), το (θεωρητικό) [[υδροθειοκυανικό οξύ]] (HSCNO), τα κυανιούχα, θειοκυανιούχα, κυανικά και θειοκυανικά άλατα (π.χ. το [[κυανικό αμμώνιο]], NH<sub>4</sub>CNO), μερικά [[καρβίδια]] μετάλλων (π.χ. το [[ανθρακασβέστιο]], CaC<sub>2</sub>) και ορισμένες ανθρακούχες [[ενώσεις συναρμογής]] που περιέχουν ως [[συναρμοτές]] μόνο CO, CN ή SCN (π.χ. το [[σιδηροκυανιούχο κάλιο]], K<sub>4</sub>[Fe(CN)<sub>6</sub>]).
Στις μέρες μας ο διαχωρισμός σε οργανική και ανόργανη γίνεται για καθαρά συστηματικούς λόγους στην εκμάθηση, γιατί δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές στις ιδιότητες των οργανικών και των ανόργανων ενώσεων. Οι οργανικές ενώσεις μέχρι στιγμής είναι περισσότερες από 12.000.000. Το εύρος των εφαρμογών των οργανικών ενώσεων είναι τεράστιο και περιλαμβάνει [[καύσιμα]], [[πλαστικά]] και άλλα [[πετροχημικά]], τρόφιμα, [[έκρηξη|εκρηκτικά]], μπογιές και [[φάρμακα]].
== Επιτομή της Ιστορίας της Οργανικής Χημείας ==
| |||