Ερρίκος Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
 
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Γιος του δούκα της Βαυαρίας [[Ερρίκος Β΄ ο Εριστικός|Ερρίκου Β΄]], και της συζύγου του [[ΓκιζέλαΓκίζελα της Βουργουνδίας]], ο αυτοκράτορας Ερρίκος Β΄ ήταν δισέγγονοςδισεγγονός του Βασιλιά της Γερμανίας [[Ερρίκος Α΄ ο Ορνιθοθήρας|Ερρίκου Α΄]] βασιλιά της ανατολικής Φραγκίας και μέλος της βαυαρικής γενιάς τηςΒαυαρικής δυναστείας των Οθωνιδών. Δεδομένου ότι ο πατέρας του είχε εξεγερθεί εναντίον δύο προηγούμενων αυτοκρατόρων, ο Ερρίκος ο νεότερος ήταν συχνά στην εξορία. Αυτό τον οδήγησε να στραφεί προς την [[Καθολική Εκκλησία|Εκκλησία]] σε νεαρή ηλικία, πρώτα βρίσκοντας καταφύγιο στην επίσκοπήεπισκοπή του [[Φράιζινγκ]] και αργότερα με το να εκπαιδευθεί στη σχολή του καθεδρικού ναού του [[Χίλντεσχαϊμ]].<ref>Catholic Encyclopedia: ''[http://www.newadvent.org/cathen/07227a.htm Henry II]''.</ref> Διαδέχτηκε τον πατέρα του ως δούκας της Βαυαρίας το [[995]] (ωςσαν Ερρίκος Δ΄). Ως δούκας της Βαυαρίας, προσπάθησε να ενταχθεί στο πλευρό του δεύτερου ξαδέρφουεξαδέλφου του, [[Όθων Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Όθωνα Γ΄]], συμμετέχοντας στην καταστολή μιαςμίας εξέγερσης κατά της αυτοκρατορικής κυριαρχίας στην [[Ιταλία]] το 1002. Πριν όμως ο Ερρίκος Β΄ φτάσει εκεί, ο Όθων Γ΄ πέθανε από πυρετό, χωρίς να αφήσει κάποιον κληρονόμο. Μετά από διαμάχη με πολλούς άλλους διεκδικητές του θρόνου, ο Ερρίκος Β΄ στέφθηκε Βασιλιάς της Γερμανίας στις 9 Ιουλίου 1002, και Βασιλιάςβασιλιάς της Λομβαρδίας ("Ιταλίας") στις 15 Μαΐου 1004 στην [[Παβία]].<ref>Arnulf Archbishop of Milan, ''Liber gestorum recentium'' I. 14.</ref>
 
Ο Ερρίκος Β΄ το 1004, βοήθησε τον Γιαρομίρ δούκα της [[Βοημία]]ς, Γιαρομίρ, σε βάρος των [[Πολωνοί|Πολωνών]] και έτσι ενσωματώθηκε οριστικά το δουκάτο της Βοημίας στην [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]].
 
[[Αρχείο:Henry II crowned Holy Roman Emperor.jpg|200px|μικρογραφία|αριστερά|Ο Ερρίκος Β΄ κατά την στέψη του από τον Πάπα Βενέδικτο Η΄ το 1014]]
Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, ο οποίος είχε επικεντρώσει την αυτοκρατορική προσοχή στην Ιταλία, ο Ερρίκος πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του με το να ασχολείται με την αυτοκρατορική επικράτεια βόρεια των [[Άλπεις|Άλπεων]]. Κύριος στόχος του ήταν μια σειρά πολέμων κατά του πολωνού δούκα [[Μπολεσλάβ Α΄ ο Μέγας|Μπολεσλάβ Α΄ του Μέγα]] (μετέπειτα πρώτου βασιλιά της [[Πολωνία]]ς).<ref>S. Rosik (2001), ''Bolesław Chrobry i jego czasy''.</ref> Ο Ερρίκος Β΄, ωστόσο, οδήγησε τρεις εκστρατείες στην Ιταλία για να εξασφαλιστεί την αυτοκρατορική εξουσία πάνω στη χερσόνησο: δύο φορές για να καταστείλει τις αποσχιστικές εξεγέρσεις και μία φορά για να αμφισβητήσει την κυριαρχία της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]] στη Νότια Ιταλία.<ref name="Sismondi, pg. 29">Sismondi, pg. 29.</ref> Στις 14 Φεβρουαρίου 1014, ο [[Πάπας Βενέδικτος Η΄]] έστεψε τον Ερρίκο Β΄, ως αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Παλαιά [[Βασιλική του Αγίου Πέτρου]].
 
Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, ο οποίος είχε επικεντρώσει την αυτοκρατορική προσοχή στην Ιταλία, ο Ερρίκος Β΄ πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του με το να ασχολείται με την αυτοκρατορική επικράτεια βόρεια των [[Άλπεις|Άλπεων]]. Κύριος στόχος του ήταν μια σειρά πολέμων κατά του πολωνού δούκα [[Μπολεσλάβ Α΄ ο Μέγας|Μπολεσλάβ Α΄ του Μέγα]] (μετέπειτα πρώτου βασιλιά της [[Πολωνία]]ς).<ref>S. Rosik (2001), ''Bolesław Chrobry i jego czasy''.</ref> Ο Ερρίκος Β΄, ωστόσο, οδήγησε τρεις εκστρατείες στην Ιταλία για να εξασφαλιστεί την αυτοκρατορική εξουσία πάνω στη χερσόνησο: δύο φορές για να καταστείλει τις αποσχιστικές εξεγέρσεις και μία φορά για να αμφισβητήσει την κυριαρχία της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]] στη Νότια Ιταλία.<ref name="Sismondi, pg. 29">Sismondi, pg. 29.</ref> Στις 14 Φεβρουαρίου 1014, ο [[Πάπας Βενέδικτος Η΄]] έστεψε τον Ερρίκο Β΄, ως αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Παλαιά [[Βασιλική του Αγίου Πέτρου]].
Η ηγεμονία του Ερρίκου Β΄ θεωρείται ως περίοδος της εξουσίας κέντρου σε ολόκληρη την [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]]. Εδραίωσε την κυρίαρχη εξουσία του με την καλλιέργεια προσωπικών και πολιτικών δεσμών με την [[Καθολική Εκκλησία]]. Έκανε επέκταση σε μεγάλο βαθμό την συνήθεια της δυναστείας των Οθωνιδών να χρησιμοποιεί κληρικούς ως αντίβαρο ενάντια στην κοσμική αριστοκρατία. Μέσα από τις δωρεές προς την Εκκλησία και τη δημιουργία νέων μητροπόλεων, ο Ερρίκος Β΄ ενίσχυσε τους πυλώνες της αυτοκρατορικής κυριαρχίας σε όλη την αυτοκρατορία και την αύξηση του αυτοκρατορικού ελέγχου πάνω στις υποθέσεις της Εκκλησίας. Τόνισε την διακονία της Εκκλησίας και προώθησε μοναστική μεταρρύθμιση. Για τις προσπάθειές του στην υποστήριξη της Εκκλησίας, ο [[Πάπας Ευγένιος Γ΄]] τον έκανε [[άγιος|άγιο]] το [[1146]], καθιστώντας τον Ερρίκο Β΄ ως τον μοναδικό Γερμανό μονάρχη στην ιστορία που [[Αγιοποίησις|αγιοποιήθηκε]].
 
Η ηγεμονία του Ερρίκου Β΄ θεωρείται ως περίοδος τηςκεντρικής εξουσίας κέντρου σε ολόκληρη την [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]]. Εδραίωσε την κυρίαρχη εξουσία του με την καλλιέργεια προσωπικών και πολιτικών δεσμών με την [[Καθολική Εκκλησία]]. Έκανε επέκταση σε μεγάλο βαθμό την συνήθεια της δυναστείας των Οθωνιδών να χρησιμοποιεί κληρικούς ως αντίβαρο ενάντια στην κοσμική αριστοκρατία. Μέσα από τις δωρεές προς την Εκκλησία και τη δημιουργία νέων μητροπόλεων, ο Ερρίκος Β΄ ενίσχυσε τους πυλώνες της αυτοκρατορικής κυριαρχίας σε όλη την αυτοκρατορία και την αύξηση του αυτοκρατορικού ελέγχου πάνωεπάνω στις υποθέσεις της Εκκλησίας. Τόνισε την διακονία της Εκκλησίας και προώθησε μοναστική μεταρρύθμιση. Για τις προσπάθειές του στην υποστήριξη της Εκκλησίας, ο [[Πάπας Ευγένιος Γ΄]] τον έκανε [[άγιος|άγιο]] το [[1146]], καθιστώντας τον Ερρίκο Β΄ ως τον μοναδικό Γερμανό μονάρχη στην ιστορία που [[Αγιοποίησις|αγιοποιήθηκε]].
Ο Ερρίκος Β΄ παντρεύτηκε την Cunigunde του [[Λουξεμβούργο]]υ. Δεδομένου ότι από τον γάμο του έμεινε χωρίς παιδιά, ο Ερρίκος Β΄ ήταν ο τελευταίος αυτοκράτορας της δυναστείας των Οθωνιδών.<ref name="ReferenceA">Martyrologium Romanum, entry for St. Henry on 13 July.</ref> Οι Γερμανοί ευγενείς εξέλεξαν τον [[Κορράδος Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κορράδο Β΄]], έναν δισέγγονο του [[Όθων Α΄ της Γερμανίας|Όθωνα Α΄]] της Γερμανίας, για να διαδεχθεί τον Ερρίκο Β΄. Ο Κορράδος Β΄ ήταν ο πρώτος αυτοκράτορας από την δυναστεία των [[Φράγκοι|Φράγκων]] (Salian).
 
Ο Ερρίκος Β΄ παντρεύτηκενυμφεύτηκε την CunigundeΚονιγούνδη του [[Λουξεμβούργο]]υ. Δεδομένου ότι από τον γάμο του έμεινε χωρίς παιδιά, ο Ερρίκος Β΄ ήταν ο τελευταίος αυτοκράτορας της δυναστείας των Οθωνιδών.<ref name="ReferenceA">Martyrologium Romanum, entry for St. Henry on 13 July.</ref> Οι Γερμανοί ευγενείς εξέλεξαν τον [[Κορράδος Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κορράδο Β΄]], έναν δισέγγονοδισεγγονό του [[Όθων Α΄ της Γερμανίας|Όθωνα Α΄]] της Γερμανίας, για να διαδεχθεί τον Ερρίκο Β΄. Ο Κορράδος Β΄ ήταν ο πρώτος αυτοκράτορας από την δυναστεία των [[ΦράγκοιΟίκος των Σαλίων|ΦράγκωνΣαλίων]] (Salian)ή της Φραγκονίας.
 
== Παραπομπές ==