Εζέν Εμανυέλ Αμωρύ Ντυβάλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{πληροφορίες προσώπου}} Ο '''Εζέν Εμανυέλ Αμωρύ Πινέ Ντυβάλ''' (''Eugène Emmanuel Amaury Pineux Duval'', 16 Απριλίου...
 
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Γραμμή 3:
 
==Βιογραφικά στοιχεία==
Γιος του συγγραφέα διπλωμάτη Αμωρύ Ντυβάλ, ο Εζέν Εμανυέλ γεννήθηκε στον Δήμο [[Μονρούζ]] των [[Παρίσι|Παρισίων]]. Υπήρξε ένας από τους πρώτους μαθητές στο ατελιέ του [[Ζαν Ωγκύστ Ντομινίκ Ενγκρ]] (που άσκησε ισχυρή επίδραση σε όλα τα έργα του Αμωρύ Ντυβάλ) και έλαβε μέρος στην αποστολή καλλιτεχνών και λογίων το [[1829]] στην [[Ελλάδα]], στα πλαίσια της [[Εκστρατεία του Μοριά|Εκστρατείας του Μοριά]], ώστε να ζωγραφίσει τα αρχαιολογικά μνημεία. Η πρώτη του έκθεση έγινε στο [[Σαλόν (Παρίσι)|Paris Salon]] το [[1833]] και περιελάμβανε πολλές προσωπογραφίες, όπως την «Πράσινη Κυρία» (πίνακας που δεν υπάρχει πλέον) και την αυτοπροσωπογραφία του, που εκτίθεται σήμερα στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Ρεν<ref>{{Cite web |url=http://www.mbar.org/ |title=Αρχειοθετημένο αντίγραφο |accessdate=2018-06-25 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110511132009/http://www.mbar.org/ |archivedate=2011-05-11 |url-status=dead }}</ref>). Το 1834 εξέθεσε το έργο του «Έλλην βοσκός ανακαλύπτων ένα αρχαίο ανάγλυφο». Από το 1834 μέχρι το 1836 πραγματοποίησε ένα μακρύ [[Grand Tour]], επισκεπτόμενος τη [[Φλωρεντία]], τη [[Ρώμη]] και τη [[Νάπολη]], όπου γνώρισε την τέχνη της αναγεννησιακής Ιταλίας. Επιστρέφοντας στη Γαλλία, έγινε ένας από τους καλλιτέχνες στους οποίους ανατέθηκε από την κυβέρνηση του [[Λουδοβίκος Φίλιππος της Γαλλίας|Λουδοβίκου-Φιλίππου]] και κατόπιν του [[Ναπολέων Γ΄|Ναπολέοντος Γ΄]] να διακοσμήσουν ναούς: Το παρεκκλήσιο της Αγίας Φιλομένας του ναού Saint-Merry (1840-1844), το παρεκκλήσιο της Παρθένου στον [[Σαιν Ζερμαίν λ' Ωσερουά]] των Παρισίων (1844–1846) και στη συνέχεια τον ενοριακό ναό του [[Σαιν Ζερμαίν-εν-Λαι]] (1849-1856). Από αυτά, το έργο του με τίτλο «Η Στέψη της Παρθένου» στο παρεκκλήσιο της Παρθένου του Σαιν Ζερμαίν λ' Ωσερουά θεωρείται η καλύτερη [[νωπογραφία]] του.
 
Ο Αμωρύ Ντυβάλ δημοσίευσε τα απομνημονεύματά του υπό τον τίτλο ''Το ατελιέ του Ενγκρ'' το 1878. Απεβίωσε στο Παρίσι ανήμερα τα Χριστούγεννα του 1885, σε ηλικία 77 ετών.