Ιωάννης του Μπερί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Ιωάννης δούκας του Μπέρρυ''' (1340 - 1416). Τρίτος γιός του βασιλιά της Γαλλίας [[Ιωάννης Β΄ της Γαλλίας|Ιωάννη του 2ου]] και της [[Μπόννη του Λουξεμβούργου|Μπόνης του Λουξεμβούργου.]]

Με τον θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού του βασιλιά της Γαλλίας [[Κάρολος Ε' της Γαλλίας|Καρόλου του 5ου]] (1380) τοποθετήθηκε μαζί με τα υπόλοιπα αδέλφια του αντιβασιλιάς του ανήλικου Καρόλου του 6ου. Μετά τον θάνατο και του δεύτερου αδελφού του [[Λουδοβίκος Α' του Ανζού|Λουδοβίκου]] στάθηκαν μαζί με τον αδελφό του Φίλιππο οι κυρίαρχες φυσιογνωμίες στο βασίλειο. Ο μικρός βασιλιάς ενηλικιώθηκε (1388) και έδωσε την εξουσία στους υπουργούς του πατέρα του που ήταν εχθροί των ισχυρών θείων του. Τα δύο αδέλφια κατάφεραν να ενισχύσουν την δύναμη τους το 1392 όταν ο μικρός βασιλιάς είχε την πρώτη κρίση παραφροσύνης ένα δεινό που θα τον συνοδεύσει σε όλη του την ζωή. Οι δύο δούκες είχαν την απόλυτη εξουσία ώς το 1302 που σε μιά στιγμή διαύγειας ο Κάρολος ο 6ος έδωσε δύναμη στον αδελφό του [[Λουδοβίκος των Βαλουά|Λουδοβίκο, δούκα της Ορλεάνης.]] Μετά τον θάνατο και του Φιλίππου του Τολμηρού (1404) έμεινε ο μόνος επιζών γιός του βασιλιά Ιωάννη του 2ου και ο μόνος που θα μπορούσε να παίξει ρόλο ανάμεσα στους ανταγωνισμό μεταξύ των ανιψιών του δούκα της Ορλεάνης και του [[Ιωάννης Β' της Βουργουνδίας|Ιωάννη του Ισχυρού]]. Μετά τον φόνο του δούκα της Ορλεάνης στον εμφύλιο που ακολούθησε ο Ιωάννης πήρε την υποστήριξη του οίκου της Ορλεάνης αλλά πάντοτε έπαιζε τον ρόλο του ειρηνοποιού συμφιλιωτή. Παροτρύνθηκαν ο Κάρολος ο 6ος και οι γιοί του να μήν είναι παρόντες στην μάχη του Αζινκούρ (1415). Οι άσχημες αναμνήσεις στην μάχη του Πουατιέ 59 με την μακρόχρονη αιχμαλωσία του πατέρα του δέν άφηναν περιθώρια να σκεφτεί τίποτα διαφορετικό. Πέθανε λίγους μήνες μετά την μάχη που ήταν τόσο καταστροφική όσο φοβόταν.

 

[[Κατηγορία:Οίκος Βαλουά]]

 

[[de:Jean de Valois, duc de Berry]]