Οίκος των Κορραδιδών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η παλαιότερη μνεία του Οίκου είναι το 832, όταν ο [[Γκέμπχαρτ του Λάνγκαου|Γκέμπχαρτ]] κόμης της περιοχής του κάτω ρου του Λαν (Λάνγκαου). Οι γιοί του αναφέρονται το 861 ως στενοί συγγενείς του Αδαλάρδου του σενεσάλη, που υπηρέτησε τον [[Λουδοβίκος ο Ευσεβής|Λουδοβίκο Α΄]] των Φράγκων. Η άνοδος του Οίκου έγινε με την Όντα, σύζυγο του επίσης Καρολίδη [[Αρνούλφος της Καρινθίας|Αρνούλφου]] των Ανατολικών Φράγκων. Ο Κορράδος δούκας της Θουριγγίας, ο λεγόμενος ''πρεσβύτερος'' ήταν ανιψιός της. Ο Αρνούλφος, κατά τη διαμάχη του με τους κόμητες του Μπάμπενμπερκ, στηρίχθηκε πολύ στον Κορράδο και τους δύο αδελφούς του και τους αντάμειψε με περιοχές στην Έσση, Θουριγγία και Φραγκονία του Μάιν.

 

 

Το 911 απεβίωσε ο Λουδοβίκος ο παις, τελευταίος των Καρολιδών στην Ανατολική Φραγκία και τον διαδέχθηκε ο Κορράδος Α΄ ο νεότερος, αντί του Καρολίδη [[Κάρολος ο Απλός|Καρόλου Γ΄]] της Δυτικής Φραγκίας. Ο Κορράδος Α΄ δεν κατάφερε να ενοποιήσει το κράτος του, ένεκα της πεισματώδους αντίστασης των δουκών Σουαβίας, Βαυαρίας και Λωρραίνης. Στην επιθανάτιο κλίνη του το 918 έπεισε τον αδελφό του [[Έμπερχαρτ της Φραγκονίας|Έμπερχαρτ]] να απέχει από το αξίωμα και να συστήσει στους Φράγκους ευγενείς να εκλέξουν τον ικανό δούκα της Σαξονίας ως νέο βασιλιά για να υπάρχει ενότητα και συνέχεια στο βασίλειο. Έτσι το 919 στο Φρίτσλαρ ο [[Ερρίκος Α΄ ο Ορνιθοθήρας|Ερρίκος Α΄]] ο ''ορνιθοθήρας'' εκλέχθηκε βασιλιάς των Ανατολικών Φράγκων.