Ιουλία Λιβίλλα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag |
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 32:
[[Αρχείο:Caligula sestertius RIC 33 680999.jpg|thumb|right|230px| Η Λιβίλλα μαζί με τις αδερφές της Δρουσίλλα και Αγριππίνα σε κέρματα της εποχής]]
Γεννήθηκε στη Λέσβο κατά τη διάρκεια της περιοδίας των γονιών της στην [[Ανατολική Μεσόγειος|Ανατολική Μεσόγειο]] καθ’ οδόν προς τη στρατιωτική βάση του Γερμανικού στη [[Συρία]]. Ο Τιβέριος του είχε αναθέσει τη στρατιωτική διοίκηση όλης της περιοχής ανατολικά της [[Αδριατική Θάλασσα|Αδριατικής Θάλασσας]]. Μετά τον αναπάντεχο θάνατο του πατέρα της στην [[Αντιόχεια]] στις 10 Οκτωβρίου του [[19]], η Λιβίλλα επέστρεψε, μωρό ακόμα, με τον αδερφό της Καλιγούλα και τη μητέρα της στη Ρώμη. <br>
Η Λιβίλλα μεγάλωσε στο σπιτικό της προ-γιαγιάς της [[Λιβία Δρουσίλλα|Λιβίας Δρουσίλλας]] και αργότερα υπό την προστασία της γιαγιάς της [[Αντονία η Νεότερη|Αντονίας της Νεότερης]]. Αρραβωνιάστηκε για πρώτη φορά τον μακρινό ξαδερφό της [[Κουινκτίλιος Βάρος| Κουινκτίλιο Βάρο]], γιό του [[Πούμπλιος Κουινκτίλιος Βάρος|Πούμπλιου Κουινκτίλιου Βάρου]] και της [[Κλαύδια Πούλχρα|Κλαύδιας Πούλχρας]] (η τελευταία ήταν εγγονή της [[Οκτάβια η Νεότερη|Οκτάβιας της Νεότερης]], αδερφής του Αυγούστου) <ref>Elder Seneca, ''Controversiae'', 1.3.10</ref>. Μετά την δίωξη του Κουινκτίλιου για προδοσία (majestas) <ref>Smith, Dictionary of Greek and Roman Antiquities, 1870, σελ.724 http://www.ancientlibrary.com/smith-dgra/0731.html {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20060101013913/http://www.ancientlibrary.com/smith-dgra/0731.html |date=2006-01-01 }}</ref> το [[27]], ο γάμος ακυρώθηκε. Το [[33]] παντρεύηκε τον [[Μάρκος Βινίκιος|Μάρκο Βινίκιο]] με καταγωγή από μια μικρή πόλη έξω από τη Ρώμη. Η οικογένειά του ήταν έφιπποι ιππότες και ο πατέρας και ο παππούς του υπήρξαν ύπατοι (consul). Ο άντρας της ήταν μαλακός στο χαρακτήρα και δεινός ομιλητής. Ο Βινίκιος έγινε ύπατος το [[30]], κομμισάριος το [[37]] (κατ’ εντολή του Τιβέριου) και ανθύπατος της [[Ασία|Ασίας]] το [[38]]/[[39]]. Σύμφωνα με μια επιγραφή, η Λιβίλλα μάλλον συνόδεψε τον άντρα της στην Ασία όσο αυτός ήταν ανθύπατος<ref>Raepsaet-Charlier, ''Prosopographie des femmes de l'ordre sénatorial'', p. 380</ref>.<br>
Στα πρώτα χρόνια της εξουσίας του Καλιγούλα, η Λιβίλλα μαζί με τις αδερφές της Αγριππίνα τη Νεότερη και [[Δρουσίλλα]] έλαβαν μεγάλες τιμές και ασυνήθηστα προνόμια, όπως το να κάθονται στις επάνω εξέδρες των σταδίων κατά τη διάρκεια αγώνων. Το όνομα της Λιβίλλας ανεφέρετο επίσης στον όρκο πίστης υπέρ του αυτοκράτορα και σε πολλά νομίσματα της εποχής<ref>Suetonius, ''Vita Caligulae'', 15.3</ref><ref>Barrett, ''Agrippina'', pp. 52-53</ref>. Φαίνεται πως έζησε έξαλλη ζωή κοντά στον Καλιγούλα και, κατά τον [[Σουητώνιος |Σουητώνιο]], συμμετείχε με την Αγριππίνα ακόμα και σε ερωτικές περιπτύξεις του Καλιγούλα με άντρες. Οι αρχαίοι συγγραφείς περιγράφουν ακόμα και [[αιμομιξία|αιμομικτικές]] σχέσεις των δυο κοριτσιών με τον αδερφό τους.
Το 39, η Λιβίλλα και η Αγριππίνα προσπάθησαν ανεπιτυχώς να ρίξουν τον Καλιγούλα και να τον αντικαταστήσουν με τον [[Μάρκος Αιμίλιος Λέπιδος |Μάρκο Αιμίλιο Λέπιδο]] (χήρος από τη Δρουσίλλα και εραστής των κοριτσιών). Η Λιβίλλα και η Αργιππίνα εξορίστηκαν στα [[Νησιά Ποντίνε]] (μάλλον σε χωριστά νησιά). Μετά τον θάνατο του Καλιγούλα, της τέταρτης γυναίκας του [[Μιλόνια Καισόνια|Μιλόνιας Καισόνιας]] και της κόρης τους [[Ιουλία Δρουσίλλα|Ιουλίας Δρουσίλλας]], επέστρεψε από την εξορία με διαταγές του νέου αυτοκράτορα Κλαύδιου. Λίγο αργότερα, το 41, συγκρούστηκε με τη [[Βαλέρια Μεσσαλίνα]] (τρίτη σύζυγο του Κλαύδιου) και κατηγορήθηκε από τον Κλαύδιο πως είχε σχέσεις με τον [[Σένεκας ο Νεότερος |Σένεκα τον Νεότερο]]. Εξορίστηκαν και οι δυο τους, με τη Λιβίλλα να στέλνεται πιθανότατα στο Βεντοτένε<ref name="Barrett, Agrippina, p. 82">Barrett, ''Agrippina'', p. 82</ref>. Παρά τους υπαινιγμούς των αρχαίων ιστορικών ότι εσωτερικά θέματα ήταν αυτά που σφράγισαν την τύχη της, μάλλον υπήρχαν σημαντικές πολιτικές σκοπιμότητες. Στα τέλη το 41 ή στις αρχές του 42, ο Κλαύδιος διέταξε τη θανάτωσή της δια της [[ασιτία|ασιτίας]] χωρίς δίκη και με αστήρικτες κατηγορίες. Τα λείψανά της επεστράφησαν στη Ρώμη, στο [[Μαυσωλείο του Αυγούστου]], πιθανότατα μόλις η Αργιππίνα έγινε αυτοκράτειρα<ref name="Barrett, Agrippina, p. 82"/>. <br>
| |||