Παύλος Α΄ της Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017
→‎Βιογραφικά στοιχεία: Επιμέλεια κειμένου~~~~
Γραμμή 31:
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν το τέταρτο τέκνο των βασιλέων [[Κωνσταντίνος Α΄ των Ελλήνων|Κωνσταντίνου Α΄]] και [[Σοφία της Πρωσίας|Σοφίας]]. Φοίτησε στη [[Σχολή Ναυτικών Δοκίμων]] και υπηρέτησε ως [[σημαιοφόρος]] στο [[καταδρομικό]] «[[Έλλη (καταδρομικό)|Έλλη]]».
 
Ακολούθησε τον πατέρα του στην εξορία το [[1917]] και επέστρεψε μαζί του από την [[Ελβετία]] στην [[Ελλάδα]] το [[1920]], αφού. προηγουμένωςΠροηγουμένως του είχε προσφερθεί το Στέμμα, μετά το θάνατο του αδερφού του, [[Αλέξανδρος της Ελλάδας|Αλέξανδρου]], καιαλλά εκείνος το είχε αρνηθεί, διακηρύσσοντας ότι ανήκει στον πατέρα του. Το [[1923]], λίγο πριν από την ανακήρυξη της αβασίλευτης δημοκρατίας στην Ελλάδα, έφυγε για το εξωτερικό μαζί με τον αδελφό του, [[Γεώργιος Β΄ των Ελλήνων|Γεώργιο Β΄]].
 
Υπήρξε λάτρης της κλασσικής μουσικής καθώς και προσωπικός φίλος της [[Τζίνα Μπαχάουερ]] και του [[Γεχούντι Μενουχίν]].<ref name="Σταματόπουλος">Σταματόπουλος Κώστας, [http://www.kathimerini.gr/866091/article/epikairothta/ellada/o-8anatos-toy-vasilews-payloy Ο θάνατος του βασιλέως Παύλου], από την εφημερίδα [[Η Καθημερινή]]</ref>
Γραμμή 49:
== Η περίοδος της βασιλείας του ==
[[Αρχείο:Paul and Frederika of Greece.jpg|thumb|right|160px|Ο Παύλος και η Φρειδερίκη σε καταδρομικό των [[ΗΠΑ]] στον Πειραιά τον Μάιο του [[1947]]]]
Στις [[27 Σεπτεμβρίου]] [[1946]] επανήλθε στην [[Ελλάδα]] με τον άτεκνο [[Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας|αδερφό]] του, καιΓεώργιο, μετά το θάνατό του οποίου, στις [[1 Απριλίου]] [[1947|1947,]] έγινε Βασιλιάς.
 
Διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στον [[Ελληνικός Εμφύλιος 1946 - 1949|εμφύλιο πόλεμο]], καθώς το βασιλικό ζεύγος επιδόθηκε με μια πρωτοφανή δραστηριότητα στη σύσταση ιδρυμάτων και φιλανθρωπικών θεσμών, αυξάνοντας σε απίστευτο βαθμό το γόητρο της Δυναστείας. Ελέγχοντας αποτελεσματικά τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας και διατηρώντας έναν αντιφατικό ρόλο κατά την περίοδο του ελεγχόμενου κοινοβουλευτισμού, καθώς και καλλιεργώντας άριστες σχέσεις με την [[Ουάσιγκτον]], ο Παύλος εδραίωσε την εξουσία του.
Γραμμή 71:
Τον Σεπτέμβριο του 1961 επέλεξε για υπηρεσιακό πρωθυπουργό τον αρχηγό του στρατιωτικού του οίκου, [[Κωνσταντίνος Δόβας|Κωνσταντίνου Δόβα]], προκειμένου να προχωρήσει στη διενέργεια εκλογών. Για την θέση του υπουργού Εθνικής Άμυνας, και παρά τις αντίθετες εισηγήσεις, επέλεξε τον έμπιστο σύμβουλό του, [[Χαράλαμπος Ποταμιάνος|Χαράλαμπο Ποταμιάνο]]. Το αποτέλεσμα των [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1961|εκλογών]] καταγγέλθηκε απο την αντιπολίτευση ως προϊόν βίας και νοθείας κηρύσσοντας παράλληλα [[Ανένδοτος Αγώνας|Ανένδοτο Αγώνα]] κατά της μη νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης. Στο πλαίσιο του ανενδοτου αγώνα η αντιπολίτευση απείχε από τον λόγο του βασιλιά, από τον εορτασμό της εκατοεντηριδας του βασιλικού θεσμού, από τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου, από τον γάμο της πριγκίπισσας Σοφίας καθώς και από τους εορτασμούς για τα εξηκοστά γενέθλιά του.
 
Μετά την αρνηση του βασιλιά να μην ακυρώσει την προγραμματισμένη επίσκεψή του στο Λονδίνο ο Καραμανλής παραιτήθηκε. Έχει υποστηριχθεί ότι οι πραγματικοί λόγοι της παραίτησής του αφορούσαν τις κακες σχέσεις του με τα Ανάκτορα λόγω των συνεχών παρεμβάσεων αυτώντους στο έργο του.
 
[[File:KingPaulvisit.jpg|thumb|180px|Στη [[Κεφαλονιά]] με ισραηλινούς αξιωματικούς μετά τους [[Σεισμοί του Ιονίου το 1953|σεισμούς το 1953]]]]