Στη συνέχεια ξαναχτίστηκε περίπου το 1153 από τους [[Ναΐτες]]<ref name="kennedy" />, με το όνομα "Γκαστόν" και έπειτα πέρασε στο [[Πριγκιπάτο της Αντιόχειας]] μέχρι που αυτό αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει με τον [[Σαλαντίν]] στις 26 Αυγούστου 1189. Το 1191 καταλαμβάνεται από τους Αρμένιους΄υπό τον [[Λέων Β΄ της Αρμενίας]]<ref name="kennedy" />, και έγινε ένα σημαντικό σημείο διαφωνίας μεταξύ αυτών, των Αντιοχέων, των ιπποτών και των Ναϊτών
Μετά από πολλές διαπραγματεύσεις τελικά επέστρεψε στους Ναίτες το 1216. Σύμφωνα με τα αρμενικά χρονικά, αντιστάθηκε σε μια πολιορκία από τις δυνάμεις του Χαλεπίου<ref>{{cite web| url= http://www.rbedrosian.com/css15.htm| title= Smbat Sparapet's Chronicle| accessdate= 2007-01-29| archiveurl= httphttps://web.archive.org/web/20070312024957/http://www.rbedrosian.com/css15.htm| archivedate= 12 March 2007 <!-03-DASHBot-->12| deadurl= no| url-status= live}}</ref> . Μετά την πτώση της Αντιόχειας το 1268 στον [[Μπαϊμπάρ]], η φρουρά το εγκατέλειψε και παράδωσαν τα κλειδιά του κάστρου. Οι υπόλοιποι υπερασπιστές αποφάσισε να καταστρέψουν ότι μπορούσαν και να παραδώσουν έπειτα το κάστρο. Παρά την απώλεια του κάστρου ο [[Χετούμ Β΄ της Αρμενίας]] και ο [[Λέων Ε΄ της Αρμενίας]] νίκησαν τους Μαμελούκους επιδρομείς σε κοντινό πέρασμα το 1305<ref>{{cite book | title=A History of Armenia | first=Vahan M. | last=Kurkjian | publisher=Armenian General Benevolent Union of America | year=1958 | chapter=The Kingdom of Cilician Armenia — Mongol Invasion | chapterurl=http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Gazetteer/Places/Asia/Armenia/_Texts/KURARM/30*.html | accessdate=2007-01-29}}</ref>.
