Οργανολιθιακές ενώσεις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
P.a.a (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Διάσωση 0 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 11:
== Δομή ==
[[Αρχείο:Sec-butyllithium-2D-skeletal.png|μικρογραφία|Γραμμική απεικόνιση μοριακής δομής [[Δευτεροταγές βουτυλολίθιο|δευτεροταγούς βουτυλολιθίου]] (sBuLi).]]
Παρόλο που τα απλά αλκυλολιθιακά χημικά είδη συχνά παριστάνονται (για λόγους απλοποίησης) ως μονομερή (RLi), στην πραγματικότητα υπάρχουν ως ολιγομερή ή ως πολυμερή.<ref name="leadstructure2">{{cite book|title=PATAI'S Chemistry of Functional Groups.|first1=Thomas|last1=Stey|first2=Dietmar|last2=Stalke|publisher=John Wiley & Sons, Ltd|isbn=9780470682531|year=2009|chapter=Lead structures in lithium organic chemistry|doi=10.1002/9780470682531.pat0298}}</ref> Ο βαθμός πολυμερισμού εξαρτάται από τον οργανικό υποκαταστάτη και την παρουσία άλλων συναρμοτών.<ref name="Reich">{{cite journal|title=Role of Organolithium Aggregates and Mixed Aggregates in Organolithium Mechanisms|last=Reich|first=Hans J.|journal=Chemical Reviews|doi=10.1021/cr400187u|year=2013|volume=113|pages=7130–7178|pmid=23941648}}</ref><ref name="Strohmann">{{cite journal|url=http://onlinelibrary.wiley.com/store/10.1002/chem.200900041/asset/3320_ftp.pdf?v=1&t=hnc3zl4k&s=90cd763c5affe82ca5d8208a75ea074deede3187|title=Structure Formation Principles and Reactivity of Organolithium Compounds.|last=Strohmann|first=C|journal=Chem. Eur. J.|doi=10.1002/chem.200900041|year=2009|volume=15|pages=3320–3334|display-authors=etal}}{{Dead link|date=Σεπτέμβριος 2019 }}</ref> Αυτές οι δομές έχουν ερευνηθεί με μια ποικιλία μεθόδων, με πιο αξιοσημείωτες τη [[φασματοσκοπία πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού]] <sup>6</sup>Li, <sup>7</sup>Li, και <sup>13</sup>C, καθώς και ανάλυσης [[Περίθλαση|περίθλασης]] [[Ακτίνες Χ|ακτίνων Χ]].<ref name="analytical" /> Η [[υπολογιστική χημεία]] υποστηρίζει τις σχετικές έρευνες.<ref name="leadstructure2" />
=== Φύση δεσμού C - Li ===
Γραμμή 142:
TMEDA γρήγορα διίσταται από το LiHMDS, οδηγώντας στο σχηματισμό διμερών LiHMDS που είναι πιο δραστικά χημικά είδη. Έτσι, (τουλάχιστον) στην περίπτωση του LiHMDS, η TMEDA δεν αυξάνεται η χημική δραστικότητα μειώνοντας το επίπεδο συγκροτηματοποίησης.<ref name="Collumimine">{{cite journal|title=Solvent- and substrate-dependent rates of imine metalations by lithium diisopropylamide: understanding the mechanisms underlying krel|author=Bernstein, M.P.|author2=Collum, D.B.|journal=J. Am. Chem. Soc.|doi=10.1021/ja00071a011|year=1993|volume=115|pages=8008–8010}}</ref>
Επίσης, όπως παρατηρείται σε απλές αλκυλολιθιακές ενώσεις, η TMEDA δεν αποσυγκροτηματοποιεί το ακετοφαινολικό λίθιο σε διάλυμα THF. <ref name="Reich" /><ref name="Seebach">{{cite journal|url=http://onlinelibrary.wiley.com/store/10.1002/anie.198816241/asset/198816241_ftp.pdf?v=1&t=hnc87p5u&s=0a5c03a2a79fd94ea5461e768687e4b5fc7d4f3b|title=Structure and Reactivity of Lithium Enolates. From Pinacolone to Selective C-Alkylations of Peptides. Difficulties and Opportunities Afforded by Complex Structures.|last=Seebach|first=D|journal=Angew. Chem. Int. Ed.|doi=10.1002/anie.198816241|year=1988|volume=27|pages=1624–1654}}{{Dead link|date=Σεπτέμβριος 2019 }}</ref>
Η προσθήκη HMPA σε λιθιαμίδια όπως το LiHMDS και το LDA συχνά καταλήγει σε ένα μείγμα διμερών και μονομερών συγκροτημάτων σε THF. Ωστόσο, η αναλογία διμερών και μονομερών χημικών ειδών δεν αλλάζει με την αύξηση της συγκέντρωσης HMPA, οπότε η παρατηρούμενη αύξηση στη χημική δραστικότητα δεν είναι αποτέλεσμα αποσυγκροματοποίησης. Ο μηχανισμός με τον οποίο αυτά τα πρόσθετα αυξάνουν τη χημική δραστικότητα είναι ακόμη ερευνηταία.<ref name="whatsgoingon" />
| |||