Τζέισον Ρόμπαρντς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Έλαβε το πρώτο από τα δυο του [[Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου]] το [[1976]] για την ταινία του [[Άλαν Τζέι Πακούλα]] ''[[Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου]]'' (All the Presidents Men, 1976) και κρίθηκε ακόμη μια φορά νικητής ένα χρόνο αργότερα για την ταινία του [[Φρεντ Τσίνεμαν]] ''[[Τζούλια (ταινία 1977)|Τζούλια]]'' (Julia, 1977) όπου υποδύθηκε τον συγγραφέα [[Ντάσιελ Χάμετ]] στο πλευρό της [[Τζέιν Φόντα]] και της [[Βανέσα Ρεντγκρέιβ]]<ref>[http://awardsdatabase.oscars.org/ampas_awards/BasicSearchInput.jsp "Oscars data base of nominees and winners"] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090208011732/http://awardsdatabase.oscars.org/ampas_awards/BasicSearchInput.jsp |date=2009-02-08 }}.</ref>. Έλαβε ακόμη μια υποψηφιότητα για την ταινία του [[Τζόναθαν Ντέμι]] ''Μέλβιν και Χάουαρντ (Melvin and Howard, 1980)''. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '80 συμμετείχε σε πολλές τηλεοπτικές παραγωγές και είχε το ρόλο του αφηγητή σε πολλά ντοκιμαντέρ. Κατά τη δεκαετία του '90 συμμετείχε στις ταινίες ''[[Φιλαδέλφεια (ταινία)|Φιλαδέλφεια]]'' (Philadelphia, 1993) στο ρόλο του επικεφαλής του δικηγορικού γραφείου όπου εργάζεται ο [[Τομ Χανκς]], τον οποίο απολύει όταν ανακαλύπτει ότι είναι ομοφυλόφιλος και ''Μανόλια'' (Magnolia, 2000) στο ρόλο ενός ετοιμοθάνατου ηλικιωμένου άνδρα που συμφιλιώνεται με το γιο του. Ο ηθοποιός απεβίωσε το 2000 σε ηλικία 78 ετών από καρκίνο του πνεύμονα.

Παντρεύτηκε τέσσερις φορές κι απέκτησε 6 παιδιά. Η τρίτη του σύζυγος ήταν η [[Λορίν Μπακόλ]], με την οποία υπήρξε παντρεμένος από το [[1961]] εώς το [[1969]] και με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον ηθοποιό Σαμ Ρόμπαρντς. Ο χωρισμός τους ήταν αποτέλεσμα του αλκοολισμού του ηθοποιού.<ref>Bacall, Lauren. (2006). ''By Myself and Then Some''. p. 377. [[HarperCollins]], [[New York, New York]]. ISBN 978-0-06-112791-5.</ref>. Ο Ρόμπαρντς έλαβε συνολικά 8 υποψηφιότητες για [[Βραβεία Τόνυ|βραβείο Τόνυ]], περισσότερες από οποιονδήποτε άλλο ηθοποιό του θεάτρο<ref>[http://www.tonyawards.com/en_US/archive/dyk/ "American Theatre Wing"] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20050219135335/http://www.tonyawards.com/en_US/archive/dyk/ |date=2005-02-19 }}.</ref>. Βραβεύτηκε μια φορά με Τόνυ, το 1959 για την ερμηνεία του στο θεατρικό του [[Μπαντ Σούλμπεργκ]] ''The Disenchanted'', στο οποίο εμφανίστηκε με τον πατέρα του. Τιμήθηκε επίσης με [[Βραβεία Έμμυ|Βραβείο Έμμυ]], με βραβείο του ιδρύματος Κέννεντι<ref>[http://www.kennedy-center.org/programs/specialevents/honors/history/home.html "Kennedy Center list of Honorees"].</ref> και με "Εθνικό Μετάλλιο των Τεχνών".