Ελληνιστική περίοδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Προστέθηκαν Σύνδεσμοί. Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
Το βασίλειο της Περγάμου. Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 99:
Στη νότια [[Ελλάδα]] η μεταβολή συνέβη το [[146 π.Χ.]] Εκείνο που προκάλεσε τη ρωμαϊκή παρέμβαση ήταν οι τεταμένες σχέσεις μεταξύ αχαϊκής συμπολιτείας και [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτης]]. Η ένταση προέκυπτε απ’ το ότι ενώ η η αχαϊκή συμπολιτεία έτεινε να εντάξει στις δομές της την [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]], η [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]] έκλινε προς την ανεξαρτησία, κάτι που συχνά προκαλούσε προβλήματα, για την επίλυση των οποίων απευθυνόταν στη [[Ρώμη]]. Την άνοιξη του 146 π.Χ. η αχαϊκή συμπολιτεία κήρυξε πόλεμο εναντίον της [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτης]], που ήταν σύμμαχος της [[Ρώμη|Ρώμης]], και γι’ αυτό η ενέργεια αυτή θεωρήθηκε ότι στρεφόταν εναντίον της [[Ρώμη|Ρώμης]]. Μετά την ήττα του στρατού της αχαϊκής συμπολιτείας σε μάχη που έγινε στη Λευκόπετρα της [[Κόρινθος|Κορίνθου]], ο ρωμαϊκός στρατός με αρχηγό το Μόμμιο κατέστρεψε και λεηλάτησε την [[Κόρινθος|Κόρινθο]]. Η κατάσταση που προέκυψε διευθετήθηκε από μία δεκαμελή επιτροπή της συγκλήτου, κατά την απόφαση της οποίας όσα κράτη τήρησαν φιλική ή ουδέτερη στάση απέναντι στη [[Ρώμη]] (η [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]], η [[Αθήνα]] και τα κοινά των [[Θεσσαλία|Θεσσαλών]], των [[Ακαρνάνες|Ακαρνάνων]], των [[Αινιάνες|Αινιάνων]], των [[Αιτωλείς|Αιτωλών]], και των [[Μάγνητες|Μαγνήτων]]), ενώ όσοι συντάχθηκαν με την αχαϊκή συμπολιτεία υπήχθησαν στην αρμοδιότητα του ανθυπάτου της [[Μακεδονία|Μακεδονίας]] με αυτοδιοίκηση. Επομένως, όλη η [[Πελοπόννησος]], πλην της [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτης]], οι δύο Λοκρίδες, η [[Νομός Βοιωτίας|Βοιωτία]], η [[Νομός Φωκίδας|Φωκίδα]], η [[Χαλκίδα]] και τα [[Μέγαρα]] προσαρτήθηκαν στη ρωμαϊκή κυριαρχία. Ήδη η ρωμαϊκή κυριαρχία περιλάμβανε μέρος της νοτίου [[Ελλάδα|Ελλάδας]] όχι υπό χωριστή επαρχία.
==== Το βασίλειο της Περγάμου. ====
Προχωρώντας με χρονική σειρά, το επόμενο ελληνιστικό βασίλειο που προσάρτησε η [[Ρώμη]] στην επικράτειά της ήταν αυτό της [[Δυναστεία των Ατταλιδών|Περγάμου ή των Ατταλιδών]]. Ο [[Άτταλος Γ΄ της Περγάμου|Άτταλος]] Γ΄ (139/8-133 π.Χ.) πεθαίνοντας το 133 π.Χ. κληροδότησε με διαθήκη το κράτος του στο ρωμαϊκό δήμο, εκτός από την πόλη της [[Πέργαμος|Περγάμου]] και την χώρα της πόλης. Το 133 π.Χ. έφτασε στη [[Μικρά Ασία|Μικρά]] Ασία επιτροπή της [[Ρωμαϊκή σύγκλητος|Συγκλήτου]] για την εφαρμογή της διαθήκης, αλλά το επόμενο έτος ξέσπασε αναταραχή. Μετά το θάνατο του [[Άτταλος Γ΄ της Περγάμου|Αττάλου]] Γ΄, ο νόθος γιος του [[Ευμένης Β΄ της Περγάμου|Ευμένη]] του Β΄, [[Αριστόνικος της Περγάμου|Αριστόνικος]], αυτοανακηρύχθηκε βασιλιάς με το όνομα [[Ευμένης Γ΄ της Περγάμου|Ευμένης]] Γ΄ και προσπάθησε να καταλάβει το βασίλειο της [[Πέργαμος|Περγάμου]]. Ο [[Αριστόνικος της Περγάμου|Αριστόνικος]] έδωσε στο υπό ίδρυση βασίλειο το όνομα ‘Ηλιόπολις’, που παραπέμπει σε ουτοπίες. Η εξέγερση του [[Αριστόνικος της Περγάμου|Αριστόνικου]] δεν υποστηρίχθηκε από ελληνικούς πληθυσμούς, αλλά από τους εγχώριους κατοίκους της [[Μικρά Ασία|Μικράς]] Ασίας και απελεύθερους. Οι οπαδοί του συμπεριφερόταν σαν συμμορίες ληστών και δεν ήταν ικανοί να αντιμετωπίσουν το ρωμαϊκό στρατό, ο οποίος κατέφθασε το 130 π.Χ. στη [[Μικρά Ασία|Μικρά]] Ασία. Συνελήφθη και οδηγήθηκε στη [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρώμη]] μαζί με το θησαυρό των Ατταλιδών. Η εξέγερση του [[Αριστόνικος της Περγάμου|Αριστόνικου]] καθυστέρησε την εφαρμογή της διαθήκης. Το 129 π.Χ. τα εδάφη του βασιλείου της [[Πέργαμος|Περγάμου]] οργανώθηκαν ως ρωμαϊκή επαρχία με το όνομα [[Asia]].
==== Το βασίλειο των Σελευκιδών ====
| |||