Βόρεια Μακεδονία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ διορθ. θέσης πληθ. κ πυκν. |
Διάσωση 11 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 136:
Πριν από τις πρώτες προσπάθειες των Σλαβομακεδόνων να διεκδικήσουν την κληρονομιά του [[Μέγας Αλέξανδρος|Μεγάλου Αλεξάνδρου]] στη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, υπήρχε ήδη αντιπαράθεση με την [[Ελλάδα]] αναφορικά με τη χρήση του όρου «Μακεδονία».<ref>{{Cite web|url=https://www.researchgate.net/publication/330524708_MACEDONIA_NOSTRA_AN_ANALYSIS_OF_GREECE'S_DISPUTE_WITH_FYROM|title="'Macedonia Nostra'" (PDF).|last=Floudas|first=Demetrius Andreas|date=|website=ResearchGate -- LSE Conference Paper; Greece: Prospects for Modernisation, London, 1994.|archive-url=|archive-date=|dead-url=|access-date=}}</ref> Πράγματι, σύμφωνα με τους Έλληνες, το δικαίωμα χρήσης του όρου αυτού δεν ανήκε παρά μόνο σε αυτούς, καθώς οι αρχαίοι Μακεδόνες ήσαν πρόγονοί τους, σε αντίθεση με τους Σλάβους οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή παρά μόνο τον 7ο αιώνα μ.Χ. και ουδέποτε χρησιμοποίησαν αυτόν τον όρο, παρά μόνο μετά τα μέσα του 19ου αιώνα.<ref>{{cite journal|last=Floudas|first=Demetrius Andreas|journal=Journal of Political and Military Sociology|volume=24|page=285|url=http://connection.ebscohost.com/c/articles/11160801/name-conflict-conflict-name-analysis-greeces-dispute-fyrom|title=A Name for a Conflict or a Conflict for a Name? An Analysis of Greece's Dispute with FYROM|accessdate=2019-01-24 | year=1996}}</ref> Για τους Σλάβους, ο όρος αυτός τους ανήκει καθώς θεωρούν ότι ήταν το πολυπληθέστερο έθνος στην περιοχή πριν από την εκκίνηση των προγραμμάτων αφομοίωσής τους και την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ των γειτονικών κρατών που έλαβε χώρα μετά το 1912. Επίσης, πέραν του ζητήματος της κληρονομιάς της αρχαίας μακεδονικής ιστορίας, η χρήση του όρου «Μακεδονία» από την πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία θεωρείτο από τους Έλληνες ως κίνηση που θα επέφερε εδαφικές διεκδικήσεις επί της [[Μακεδονία (διαμέρισμα)|ελληνικής Μακεδονίας]], όπου κατοικεί, έως σήμερα, [[σλαβόφωνοι της ελληνικής Μακεδονίας|σλαβική μειονότητα]].<ref>{{en}} {{cite book | title=Claiming Macedonia: the struggle for the heritage, territory and name of the historic Hellenic land, 1862-2004| authorlink=George Constantine Papavizas| publisher=McFarland & Company| year=2006| id=ISBN 9780786423231}}</ref>
Το διεθνές όνομά της το οφείλει στον [[Κίρο Γκλιγκόροφ]] που χειρίστηκε τις διαπραγματεύσεις της ονομασίας ως πρωθυπουργός της υπό ίδρυσης χώρας, του οποίου ο ρόλος υποβαθμίστηκε από τις μετέπειτα κυβερνήσεις και ο ίδιος κατηγορήθηκε ως προδότης από τους Μακεδονιστές για την υποστήριξη της σλαβικής ταυτότητας των Σλαβομακεδόνων.<ref>[http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100055_03/01/2012_467915 «Ο ιδρυτής των Σκοπίων έφυγε συκοφαντημένος από τους επιγόνους»] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20120211165236/http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100055_03/01/2012_467915 |date=2012-02-11 }}, άρθρο στην εφημερίδα «Η Καθημερινή», 3 Ιανουαρίου 2012.</ref> Σε δηλώσεις του είχε αρνηθεί την απευθείας σύνδεση του έθνους του με τον Μέγα Αλέξανδρο, υποστηρίζοντας ότι οι [[Σλαβομακεδόνες]] είναι [[Σλάβοι]] που κατέφθασαν στην περιοχή τον 6ο μ.Χ. αιώνα.<ref>{{Cite news|url=https://www.independent.co.uk/news/obituaries/kiro-gligorov-president-of-macedonia-throughout-the-nineties-6286840.html|title=Kiro Gligorov: President of Macedonia throughout the Nineties|work=The Independent|language=en-GB|accessdate=2018-11-25}}</ref>
=== Προϊστορία της περιοχής ===
Γραμμή 267:
===Τωρινοί κυβερνώντες===
{{double image|right|Ѓорге Иванов.jpg|150|Zaev.jpg|235|Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, [[Γκιόργκε Ίβανοβ]], και ο [[Πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας|πρωθυπουργός]], [[Ζόραν Ζάεφ]].}}
Από το 2006, το [[Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση - Δημοκρατικό Κόμμα για την Εθνική Μακεδονική Ενότητα|VMRO-DPMNE]] έχει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Έχει συμμαχήσει με το αλβανικό [[Δημοκρατική Ένωση για την Ενσωμάτωση|DUI]] <ref name="insight"/> και μέλη αυτών των δύο κομμάτων αποτελούν την κυβέρνηση, της οποίας προεδρεύει από το 2006 από το [[Νίκολα Γκρούεβσκι]], του VMRO-DPMNE. Είναι επικεφαλής κυβέρνησης εικοσιτριών υπουργών, από τους οποίους οι τέσσερις είναι υπουργοί άνευ χαρτοφυλακίου.<ref name="vlada">{{en}} {{cite web|url=http://www.vlada.mk/node/316|title=Government members|publisher=Κυβέρνηση της πΓΔΜ|accessdate
Τον Απρίλιο του 2009, ο [[Γκιόργκε Ίβανοβ]], καθηγητής πολιτικής επιστήμης, πολιτικός που δεν ανήκει σε κάποια κόμμα, αλλά ευρισκόμενος κοντά στο VMRO-DPMNE, εκλέχτηκε πρόεδρος της Δημοκρατίας. Διαδέχθηκε τον [[Μπράνκο Τσρβένκοβσκι]], μέλος της [[Σοσιαλδημοκρατική Ένωση της Μακεδονίας|SDSM]].<ref>{{en}} {{cite web|url=http://www.setimes.com/cocoon/setimes/xhtml/en_GB/infoCountryPage/setimes/resource_centre/bios/ivanov_gjorge?country=Macedonia|title=Gjorge Ivanov - President of Macedonia|publisher=SETimes.com - The news and views of Southeastern Europe|accessdate = 2013-11-22}}</ref>
Γραμμή 300:
Οι σχέσεις των δύο χωρών είναι αρκετά καλές και η μετακίνηση των πολιτών γίνεται με την ταυτότητα για τους [[Έλληνες]] που εισέρχονται στη Βόρεια Μακεδονία και με διαβατήριο για τους πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας που εισέρχονται στην [[Ελλάδα]]. Από το [[1991]], έτος ανεξαρτησίας της Βόρειας Μακεδονίας, μέχρι και τις αρχές του 2019 συνεχιζόταν η πολιτική και διπλωματική διαμάχη για τη χρήση του ονόματος «Μακεδονία» στο συνταγματικό όνομα της γείτονος. Η Ελλάδα υποστήριζε ότι η ονομασία [[Μακεδονία (ορολογία)|Μακεδονία]] είναι αναμφίβολα ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά της. Θεωρεί ότι η ιστορία της Μακεδονίας και ειδικά η συγκεκριμένη ονομασία δεν είναι διαπραγματεύσιμη και ως πατρική ταυτότητα και κληρονομιά δε δύναται να παραχωρηθεί σε τρίτους.<ref>Floudas, Demetrius Andreas; {{cite web |publisher= 24 (1996) Journal of Political and Military Sociology, 285|url=https://www.researchgate.net/publication/292495625_A_Conflict_for_a_Name_or_a_Name_for_Conflict_An_Analysis_of_Greece's_Dispute_with_FYROM_1991-1996 | title= "A Name for a Conflict or a Conflict for a Name? An Analysis of Greece's Dispute with FYROM”, |accessdate=2018-02-11}}</ref>
Την 8 Απριλίου 1993 αναγνωρίστηκε στα [[Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών|Ηνωμένη Έθνη]] (με την Απόφαση 817/1993 του Συμβουλίου Ασφαλείας (του [[Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών|ΟΗΕ]])<ref>{{Cite web|url=http://www.un.org/documents/ga/res/47/a47r225.htm|title=A/RES/47/225. Admission of the former Yugoslav Republic of Macedonia to membership in the United Nations|website=www.un.org|accessdate=2018-02-07}}</ref><ref>{{Cite web |url=http://faq.macedonia.org/politics/un.resolutions.html |title=Αρχειοθετημένο αντίγραφο |accessdate=2006-03-27 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20060627223149/http://faq.macedonia.org/politics/un.resolutions.html |archivedate=2006-06-27 |url-status=dead }}</ref>) με την προσωρινή ονομασία της ''πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας'', χωρίς το δικαίωμα ανάρτησης σημαίας. H Βόρειας Μακεδονίας είχε επισήμως αποδεχθεί ότι το όνομα του κράτους αποτελεί αντικείμενο διαπραγματεύσεων. Την 16 Φεβρουαρίου 1994 η Ελλάδα αποφάσισε τον οικονομικό αποκλεισμό (εμπάργκο) της πΓΔΜ και τη διακοπή λειτουργίας του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στα [[Σκόπια]], ως μέσο πίεσης για την αποδοχή των ελληνικών όρων.<ref>{{cite book|url=https://www.researchgate.net/publication/237751372_Pardon_A_Conflict_for_a_Name_FYROM'S_DISPUTE_WITH_GREECE_REVISITED|title=The New Balkans|last=Floudas|first=Demetrius Andreas|publisher=Columbia University Press|year=2002|isbn=|editor=Kourvetaris|series=East European Monographs|location=|page=85|pages=|chapter="FYROM's Dispute with Greece Revisited"|display-editors=etal}}</ref> Στις 13 Σεπτεμβρίου υπογράφεται η [[Ενδιάμεση Συμφωνία]] από τον τότε υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας κ. [[Κάρολος Παπούλιας|Παπούλια]] και τον τότε υπουργό Εξωτερικών της Βόρειας Μακεδονίας [[Τσερβενκόφσκι]] με προσωρινές δεσμεύσεις μέχρι την εξεύρεση τελικής συμφωνίας μεταξύ των δύο κρατών.<ref name="Interim Accord2">{{cite web|url=http://untreaty.un.org/unts/120001_144071/6/3/00004456.pdf|title=Interim Accord|year=1995|publisher=[[United Nations]]|accessdate=2008-11-07|archiveurl=https://web.archive.org/web/20081218110226/http://untreaty.un.org/unts/120001_144071/6/3/00004456.pdf|archivedate=2008-12-18|url-status=dead}}</ref>
Τον Απρίλιο του [[2008]] η [[Ελλάδα]] άσκησε βέτο στην ένταξη της όμορης χώρας στο [[ΝΑΤΟ]], κατά τη σύνοδο κορυφής στο [[Βουκουρέστι]]. Τελικά, η αίτηση ένταξης απορρίφθηκε ομόφωνα από τα μέλη του ΝΑΤΟ. Στις 21 Μαρτίου 2011 η Βόρεια Μακεδονία ξεκίνησε προφορική διαδικασία προσφυγής κατά Ελλάδας στο [[Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης|Δικαστήριο της Χάγης]].<ref name="athina984_FYROM_greece_xagh2">{{cite news|url=http://www.athina984.gr/node/142287|title=Ελλάδα-ΠΓΔΜ στη Χάγη|date=2011-03-21|publisher=Ιστοσελίδα σταθμού Αθήνα 9.84|accessdate=2011-03-21}}</ref> Στην προσφυγή επικαλείται την παραβίαση από την Ελλάδα του Άρθρου 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας μεταξύ των χωρών που υπογράφηκε το 1995.<ref name="tvxs_xagh_FYROM_kata_ellada2">{{cite web|url=http://tvxs.gr/node/80657|title=Ξεκινά στη Χάγη η προφορική διαδικασία της προσφυγής πΓΔΜ κατά Ελλάδος|date=2011-03-21|publisher=tvxs.gr|accessdate=2011-03-21}}</ref><ref name="icj_cij_fyrom_kata_greece2">{{cite web|url=http://www.icj-cij.org/docket/index.php?p1=3&p2=1&code=&case=142&k=89|title=Application of the Interim Accord of 13 September 1995 (the former Yugoslav Republic of Macedonia v. Greece)|publisher=Ιστοσελίδα Διεθνή Δικαστηρίου Χάγης|accessdate=2011-03-21|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110811204111/http://www.icj-cij.org/docket/index.php?p1=3&p2=1&code=&case=142&k=89|archivedate=2011-08-11|url-status=dead}}</ref> Το Δικαστήριο στις 5 Δεκεμβρίου 2011 καταδίκασε την Ελλάδα για τις επίσημες δηλώσεις, κατά τη σύνοδο κορυφής του Βουκουρεστίου, όπου ουσιαστικά αρνούνταν την ένταξη της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, λόγω της μη εύρεσης λύσης για το όνομα.<ref name="icj_cij_fyrom_against_greece_judgment_final_summary2">{{cite web|url=http://www.icj-cij.org/docket/index.php?p1=3&p2=1&code=&case=142&k=89|title=Summary of the Judgment of 5 December 2011|date=2011-12-05|publisher=Ιστοσελίδα Διεθνή Δικαστηρίου Χάγης|accessdate=2011-12-06|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120107004530/http://www.icj-cij.org/docket/index.php?p1=3&p2=1&code=&case=142&k=89|archivedate=2012-01-07|url-status=dead}}</ref><ref name="enet_xagh_15_pros_1_kata_elladas2">{{cite news|url=http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=329831|title=Χάγη: Η Ελλάδα παραβίασε την Ενδιάμεση Συμφωνία με την ΠΓΔΜ Η απόφαση είναι τελική, δίχως δικαίωμα έφεσης|date=2011-12-05|publisher=Εφημερίδα Ελευθεροτυπία|accessdate=2011-12-06}}</ref>
Το ζήτημα της ονομασίας επανήλθε στο προσκήνιο από τα τέλη του 2017, καθώς η κυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας δήλωνε προδιάθεση προς την επίτευξη συμφωνίας με σύνθετη ονομασία, μια λύση η οποία είχε γίνει αποδεκτή από τις Ελληνικές κυβερνήσεις από το 2008. Η προσέγγιση των δύο μερών προς αυτή την λύση συναντά αντίδραση, τόσο στην Ελλάδα όπου μεγάλο μέρος των πολιτών δεν επιθυμεί καμία χρήση του όρου Μακεδονία, όσο και στη Βόρεια Μακεδονία όπου μεγάλο μέρος των πολιτών δεν επιθυμούσε καμία αλλαγή του ονόματος.
Γραμμή 308:
==== Σχέσεις με την Βουλγαρία ====
Η Βουλγαρία ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Βόρειας Μακεδονίας, αλλά όχι και την ύπαρξη ξεχωριστού έθνους Σλαβομακεδόνων και ξεχωριστής [[Μακεδονική γλώσσα (νοτιοσλαβική)|μακεδονικής γλώσσας]] αφού θεωρεί τους πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας ως ομόεθνους και ομόγλωσσούς της. Στο πλαίσιο αυτό η Βουλγαρία χορηγεί βουλγαρικό διαβατήριο σε όποιον πολίτη της Βόρειας Μακεδονίας το αιτηθεί αποδεικνύοντας εθνική Βουλγαρική καταγωγή, ενώ ανάμεσα στους κατόχους βουλγαρικού διαβατηρίου είναι και ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας κ. Λιούμπκο Γκεοργκιέφσκι<ref>[http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_27/07/2006_192334 εφημερίδα Καθημερινή: Τεταμένες σχέσεις ανάμεσα σε πΓΔΜ και Βουλγαρία] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20110709110416/http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_27/07/2006_192334 |date=2011-07-09 }} «Οι κάτοικοι των Σκοπίων ... βουλγαρικό διαβατήριο.», ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2009</ref><ref>[http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4dcgi/_w_articles_world_2_15/10/2006_7627164 εφημερίδα Καθημερινή: Η Ε.Ε. αποκτά νοτιοανατολικό πυλώνα] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20110709110432/http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4dcgi/_w_articles_world_2_15/10/2006_7627164 |date=2011-07-09 }} «Η Βουλγαρία άνοιξε ... σε πολίτες της», ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2009</ref><ref>[http://www.minpress.gr/minpress/scriptpage-bultn.html?id=121990242 Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας - Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20110717010540/http://www.minpress.gr/minpress/scriptpage-bultn.html?id=121990242 |date=2011-07-17 }} «ΣΤΗΝ Ε.Ε. ΜΕ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΑ
την εθνική σου ταυτότητα», ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2009</ref>. Πρόσφατα έχει επανειλημμένα προειδοποιήσει ότι η βουλγαρική υποστήριξη για την προσχώρηση της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι υπό όρους και θα εξαρτηθεί από την πραγματική δυνατότητά της να εφαρμόσει τις πολιτικές ενός καλού γείτονα.<ref>Ivanov, Lyubomir et al. [[wikisource:Bulgarian Policies on the Republic of Macedonia|''Bulgarian Policies on the Republic of Macedonia''.]] Sofia: Manfred Wörner Foundation, 2008. 80 pp. (Τρίγλωσση δημοσίευση στα αγγλικά, βουλγαρικά και [[Μακεδονική γλώσσα (νοτιοσλαβική)|μακεδονικά]]. ISBN 978-954-92032-2-6</ref>
Γραμμή 324:
{{Legend|#eeeeee|Ακατοίκητη}}{{Div col end}}]]
Σύμφωνα με την τελευταία επίσημη απογραφή (2002), ο συνολικός πληθυσμός της χώρας ήταν 2.022.547 άτομα, των οποίων η εθνικότητα κατανέμεται ως εξής:<ref name = stats/> 1.297.981 ή το 64% είναι [[Σλαβομακεδόνες]], 509.083 ή 25,2% είναι [[Αλβανοί]], 77.959 ή 3,9% είναι [[Τούρκοι (έθνος)|Τούρκοι]], 53.879 ή 2,7% είναι [[Ρομά]]<ref>Σύμφωνα με το Κέντρο Αθιγγανικών Ερευνών στο Πανεπιστήμιο ''René Descartes'', η κοινότητα των [[Ρομά]] ανέρχεται σε 220.000 - 260.000 άτομα. {{cite web |author1=Jean-Perre Liegeois |author2=Nicolae Gheorghe |url=http://www.greekhelsinki.gr/bhr/greek/articles_2002/roma-c.doc |title=Ρομά/Τσιγγάνοι: Μια Ευρωπαϊκή Μειονότητα |publisher=Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι |page=
Αυτές οι μειονότητες είναι οι μόνες που αναγνωρίζονται από το κράτος και αναφέρονται σε αυτή τη σειρά στο προοίμιο του Συντάγματος, που ορίζει επίσης ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου και ότι το κράτος προστατεύει και προωθεί τον πολιτισμό όλων των κοινοτήτων <ref name="const">{{en}} {{cite web|url=http://www.sobranie.mk/en/default-en.asp?ItemID=9F7452BF44EE814B8DB897C1858B71FF|title=The Constitution of the Republic of Maceonia|publisher=Assembly of the Republic of Macedonia|accessdate=2013-11-26|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110928183853/http://www.sobranie.mk/en/default-en.asp?ItemID=9F7452BF44EE814B8DB897C1858B71FF|archivedate=2011-09-28|url-status=dead}}</ref>. Τα δικαιώματα των μειονοτήτων είναι ευρεία, καθώς μπορούν για παράδειγμα να χρησιμοποιούν επίσημα τη γλώσσα τους σε δήμους όπου αποτελούν τουλάχιστον το 20% του πληθυσμού. Αν μια ομάδα αποτελεί το 20% του συνολικού πληθυσμού της χώρας, όπως οι Αλβανοί, η γλώσσα τους μπορεί επίσης να χρησιμοποιείται στους κυβερνητικούς θεσμούς. Έτσι οι Αλβανοί βουλευτές μπορούν να εκφράζονται στη γλώσσα τους στο κοινοβούλιο.<ref>{{en}} {{cite web|url=http://www.fes.org.mk/pdf/SVETOMIR%20SKARIC%20-%20OHRID%20AGREEMENT%20AND%20MINORITY%20COMMUNITIES.pdf|title=Ohrid Agreement and Minority Communities in Macedonia|publisher=Friedrich Ebert Stiftung in Macedonia|author=Svetomir Skaric|accessdate = 2013-11-26}}</ref>
Γραμμή 353:
Ο ταυτοτικός ρόλος των θρησκειών τις τοποθετεί συχνά στο επίκεντρο διεθνοτικών προβλημάτων. Έτσι, τόποι λατρείας ορθόδοξων και μουσουλμάνων κάποιες φορές είναι στόχος εξτρεμιστικών ομάδων.<ref name="religion"/> Η αλβανική αναδίπλωση έχει οδηγήσει στην εμφάνιση θρησκευτικού ριζοσπαστισμού και οι Αλβανοί της χώρας θεωρούνται περισσότερο θρησκευόμενοι από εκείνους του Κοσόβου και της Αλβανίας.<ref>{{en}} {{cite web|url=http://www.economist.com/blogs/easternapproaches/2011/03/macedonias_ethnic_disharmony|title=Macedonia's ethnic disharmony - How many building booms can one city take?|publisher=The Economist|date=2011-05-01|accessdate = 2013-12-12}}</ref>
Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί είναι μοιρασμένοι: βρίσκονται υπό την [[Αρχιεπισκοπή Αχρίδος]] και τη μη αναγνωρισμένη από τις [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξες εκκλησίες]] Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία ξεχωριστά, ως αποτέλεσμα διαφωνιών στο θέμα της [[αυτοκεφαλία]]ς και του ονόματος της εκκλησίας της Βόρειας Μακεδονίας. Η Αρχιεπισκοπή Αχρίδος είναι η εκκλησία που αναγνωρίζεται επίσημα από τις υπόλοιπες ορθόδοξες εκκλησίες αλλά όχι από την κυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας. Η Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία αποσχίσθηκε το 1967 από τους κόλπους του Σερβικού Πατριαρχείου και αυτοανακηρύχθηκε αυτοκέφαλη. Αυτή μόνο αναγνωρίζεται από την κυβέρνηση, αλλά δεν αναγνωρίζεται επισήμως από καμία ορθόδοξη εκκλησία θεωρούμενη [[σχίσμα|σχισματική]].<ref>{{cite news|last=Αντωνιάδου|first=Μαρία|title=Η Εκκλησία των Σκοπίων ζητεί ανεξαρτησία|url=http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=142620|accessdate=2 Φεβρουαρίου 2011|newspaper=Το Βήμα|date=19 Μαΐου 2002|archive-url=https://web.archive.org/web/20120430011002/http://www.tovima.gr/default.asp/?pid=2|archive-date=2012-04-30|url-status=dead}}</ref>
<gallery>
Γραμμή 369:
Οι μικτοί γάμοι αυξάνονται αλλά παραμένουν περιθωριακοί. Τέτοιοι γάμοι θεωρούνται συχνά προδοσία της εθνοτικής κοινότητας και μία έρευνα του 2006 αποκάλυψε ότι το 78% των Σλαβομακεδόνων και το 86% των Αλβανών αντιτίθενται στους μικτούς γάμους. Αλλά, περισσότερο από τον εθνοτικό διαχωρισμό, οι θρησκευτικές διαφορές σταματούν αυτούς τους γάμους, αν και οι γάμοι με τους Ρομά αποδοκιμάζονται τόσο από Μουσουλμάνους και Ορθοδόξους.<ref>{{en}} {{cite web|url=http://www.setimes.com/cocoon/setimes/xhtml/en_GB/features/setimes/features/2010/01/21/feature-03|title=Inter-ethnic marriages on the rise in Macedonia|author=Dimitar Bocevski|publisher=SETimes.com - The news and views of Southeastern Europe|date = 2010-01-21|accessdate = 2013-11-27}}</ref>
Σύμφωνα με τη νομοθεσία της Βόρειας Μακεδονίας, οι γυναίκες έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες. Η κατάστασή τους είναι ωστόσο μειονεκτική σε πολλά σημεία. Απολαμβάνουν κάποιου είδους ισότητα με τους άντρες γιατί είναι ενσωματωμένες στην επαγγελματική ζωή και αυτό τους εγγυάται κυρίως μία πηγή εισοδήματος και επιβάλλει το μοίρασμα των οικιακών καθηκόντων. Αλλά, ορισμένες όψεις της οικογενειακής ζωής, όπως η αγωγή των παιδιών, εξακολουθούν συνήθως να θεωρούνται γυναικεία υπόθεση.<ref name="famille"/> Η συζυγική βία είναι υπαρκτή, αλλά οι καταγγελίες είναι σπάνιες και το πρόβλημα δε θίγεται ούτε από την κοινωνία ούτε από τους θεσμούς.<ref name="atlas-gender">{{cite book|url=http://www.keepeek.com/Digital-Asset-Management/oecd/development/atlas-of-gender-and-development/macedonia-the-former-yugoslav-republic-of_9789264077478-35-en#page1|title=Atlas of Gender and Development: How Social Norms Affect Gender Equlity in Non-OECD Countries|publisher=OECD Development Centre|p=77}}</ref> Η Βόρεια Μακεδονία συναντά επίσης προβλήματα όσον αφορά την [[αντισύλληψη]], καθώς πολλές γυναίκες είναι κακοπληροφορημένες και το θέμα παραμένει ταμπού. Μόνο 11,6% των Σλαβομακεδονισσών χρησιμοποιούν το [[αντισυλληπτικό χάπι]], που συχνά θεωρείται επιβλαβές για την υγεία, και οι [[άμβλωση|αμβλώσεις]] είναι ασυνήθιστα πολυάριθμες, καθώς περίπου 130.000 Σλαβομακεδόνισσες έχουν κάνει τουλάχιστον μία.<ref>{{en}} {{cite web|url=http://archive.is/0yzT|title=H.E.R.A. releases movie that demystifies the use of modern contraceptives|publisher=International Planned Parenthood Federation|date = 2010-11-10|accessdate = 2013-11-27}}</ref> Ο αριθμός των γυναικών στα υψηλά αξιώματα είναι ακόμα χαμηλός. Έτσι, το [[2011]], υπήρχαν 43 γυναίκες ανάμεσα στα 120 μέλη του Κοινοβουλίου, δεν υπήρχαν παρά μόνο τρεις γυναίκες στην κυβέρνηση (στα υπουργεία Εσωτερικών, Πολιτισμού και ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης).<ref>{{en}} {{cite web|url=http://www.sobranie.mk/en/default-en.asp?ItemID=76110AB460166C478FF9FA07534F58B7|title=Current Structure|publisher=Assembly of the Republic of Macedonia|accessdate=2013-11-27|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110825005315/http://www.sobranie.mk/en/default-en.asp?ItemID=76110AB460166C478FF9FA07534F58B7|archivedate=2011-08-25|url-status=dead}}</ref><ref name=autogenerated1>{{en}} {{cite web|url=http://www.vlada.mk/node/316|title=Government members|publisher=Κυβέρνηση της πΓΔΜ|accessdate
Όσον αφορά τις διάφορες μορφές σεξουαλικής διαφορετικότητας, απορρίπτονται μαζικά από τη κοινωνία της χώρας. Το 2002, το 80% του πληθυσμού θεωρούσε την [[ομοφυλοφιλία]] [[νοητική ασθένεια]] και το θέμα σχεδόν ποτέ δεν εξετάζεται από τους θεσμούς. Η κοινότητα ΛΟΑΤ της Βόρειας Μακεδονίας είναι αδύναμη και ανοργάνωτη. Η ομοφυλοφιλία αποποινικοποιήθηκε το 1996, αλλά ο νόμος ενάντια στις διακρίσεις που θεσπίστηκε το 2010 δεν τους έχει συμπεριλάβει όπως είχε προταθεί αρχικά.<ref>{{en}} {{cite web|url=http://www.coe.int/t/Commissioner/Source/LGBT/FYROMSociological_E.pdf|title=Study on Homophobia, Transphobia and Discrimination on Grounds of Sexual Orientation and Gender Identity Sociological Report: “the former Yugoslav Republic of Macedonia”|author=Danish Institute for Human Rights|publisher=Συμβούλιο της Ευρώπης|accessdate = 2013-11-27}}</ref>
Γραμμή 586:
* [https://web.archive.org/web/20130118104318/http://www.mfa.gr/blog/dimereis-sheseis-tis-ellados/pgdm/ Υπουργείο Εξωτερικών: Διμερείς σχέσεις Ελλάδας-ΠΓΔΜ)]
* [http://www.mfa.gr/to-zitima-tou-onomatos-tis-pgdm/ Υπουργείο Εξωτερικών: ΠΓΔΜ και Ελλάδα: Το ζήτημα του ονόματος]
* [https://web.archive.org/web/20080407221409/http://www.sansimera.gr/archive/articles/show.php?id=419&sid=1&feature=Macedonia Σαν σήμερα.gr] - Το χρονικό του «Σκοπιανού»
* [https://web.archive.org/web/20111028011236/http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_1_12/09/2011_405957 Μια κρίσιμη συνάντηση «γέννησε» την ΠΓΔΜ], αφιέρωμα στον ιστότοπο της εφημερίδας «Η Καθημερινή», 12 Σεπτεμβρίου 2011.
* {{dmoz}}
| |||