Β΄ Σερβοτουρκικός πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
Οι Σέρβοι κέρδισαν αποφασιστικές μάχες και απελευθέρωσαν το [[Πίροτ]], [[Κούλα (Βουλγαρία)|Κούλα]], [[Μπρέζνικ]], [[Ράντομιρ]], [[Κρν]] και στις 5 Ιανουαρίου σταμάτησαν στην [[Σλιβνίτσα]]. Στις 12 Ιανουαρίου μετά από πολυήμερη πολιορκία απελευθερώθηκε και η Νις. Στις 19 Ιανουαρίου το σώμα του Μοράβα απελευθέρωσε την Κουρσουμλία και ενεπλάκη σε μάχες με τους Οθωμανούς στα οχυρά Σαμάκοφ. Στις 31 Ιανουαρίου απελευθερώθηκε η [[Βράνιε]]. Στις 5 Ιανουαρίου με την είδηση της ανακωχής μεταξύ Ρωσίας και Οθωμανών σταμάτησαν οι επιθετικές ενέργειες του Σερβικού στρατού.
 
Κατά τη συνεδρίαση της σερβικής κυβέρνησης στις 15 Ιανουαρίου 1878 αποφασίστηκε η σύναψη της ειρήνης με την Τουρκία και να επιδιώξουν την αναγνώριση της Σερβικής ανεξαρτησίας και των Σερβικών εδαφών. Της Παλαιάς Σερβίας ( Βιλαέτι του Κόσοβου, Νις, Πρίζρεν, Σκόπια και το σαντζάκι του Νόβι Παζάρ) με την προσθήκη του [[Βιντίν]]. Οι Σερβικές φιλοδοξίες για τη [[Βοσνία και Ερζεγοβίνη]] έπεσαν λόγω της έντονης αντίθεσηςτης [[Αυστροουγγαρία]]ς που την διεκδηκούσε. Οι Σερβικές εδαφικές διεκδικήσεις απορρίφθηκαν τόσο από την Τουρκία και τους συμμάχους της Ρωσίας, η οποία έχει υποσχεθεί στη Βουλγαρία την Νις, το Πίροτ, το Λέσκοβατς και την Βράνιε. Με την συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (3 Μαρ 1878) η Σερβία πήρε τηνΝις και Λέσκοβατς, αλλά όχι τις άλλες απελευθερωμένες περιοχές. Περαιτέρω προσπάθειες της Σερβίας στο Συνέδριο του Βερολίνου (12 Ιούνη,Ιουνίου 1878) η Σερβία πήρε το Πίροτ την Βράνιε και το Μάλι Ζβόρνικ. Η Σερβία έγινε τελικά ανεξάρτητο κράτος.
 
== Αναφορές ==