Μαγνήσιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 3 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 153:
Τα μέταλλα που μπορούν να πραγματοποιήσουν αυτή την αντίδραση πρέπει να είναι πιο δραστικά από το υδρογόνο (Η<sub>2</sub>) (βλ.: [[Ηλεκτροχημική σειρά των μετάλλων|Σειρά δραστικότητας των μετάλλων]]).
Το μαγνήσιο είναι ένα πολύ εύφλεκτο μέταλλο, όταν είναι σε σκόνη ή μικρά κομμάτια, αλλά αναφλέγεται δύσκολα όταν βρίσκεται σε μεγάλη ποσότητα. Αφού αναφλεχθεί είναι δύσκολο να σβήσει και είναι ικανό να αναφλεχθεί και σε περιβάλλον με [[άζωτο]] (N<sub>2</sub>) [για να σχηματίσει [[αζίδιο του μαγνησίου]] (Mg<sub>3</sub>N<sub>2</sub>)] και σε περιβάλλον με [[διοξείδιο του άνθρακα]] (CO<sub>2</sub>) [για να σχηματίσει [[οξείδιο του μαγνησίου]] (MgO) και [[άνθρακας|άνθρακα]] (C)]. Αυτή του η ιδιότητα χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή φλογοβόλων και εμπρηστικών βομβών για πόλεις κατά το [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]], αφού το μόνο πρακτικό αντίμετρο είναι η κάλυψη της φλεγόμενης επιφάνειας με ξηρή άμμο, για να εμποδιστεί η παραπέρα επαφή με την ατμόσφαιρα.
Κατά την καύση του σε επαφή με τον αέρα παράγει ένα εκτυφλωτικό λευκό φως και γι’ αυτό η σκόνη μαγνησίου χρησιμοποιούνταν στα φλας κατά τον πρώτο καιρό της ύπαρξης των φωτογραφιών. Σήμερα η σκόνη μαγνησίου χρησιμοποιείται στα πυροτεχνήματα και στις φωτοβολίδες των πλοίων, οι οποίες χρησιμοποιούνται σε περίπτωση ανάγκης και απαιτούν την ύπαρξη δυνατού λευκού φωτός. Η θερμοκρασία ανάφλεξης του μαγνησίου και των [[κράμα|κραμάτων]] του δεν μπορεί να ξεπεράσει τους 1.371 <sup>o</sup>C και το ύψος της φλόγας πάνω από το μέταλλο δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 300 [[χιλιοστόμετρο|mm]]<ref>DOE Handbook - Primer on Spontaneous Heating and Pyrophoricity. U.S. Department of Energy. December 1994. p. 20. DOE-HDBK-1081-94. http://www.hss.doe.gov/nuclearsafety/ns/techstds/standard/hdbk1081/hbk1081c.html {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20091222180403/http://www.hss.doe.gov/nuclearsafety/ns/techstds/standard/hdbk1081/hbk1081c.html |date=2009-12-22 }}.</ref>. Το μαγνήσιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν προσάναμμα (καύσιμη ύλη για ανάφλεξη) για το [[θερμίτης|θερμίτη]], δηλαδή ένα διαφορετικά δύσκολα αναφλέξιμο μείγμα σκόνης αλουμινίου (Al) και [[οξείδιο του σιδήρου]] (FeO).
Οι (ανόργανες) ενώσεις του μαγνησίου είναι τυπικά λευκοί [[κρύσταλλος|κρύσταλλοι]]. Οι περισσότερες μπορούν να διαλυθούν στο νερό αποδίδοντας το κατιόν μαγνησίου (Mg<sup>2+</sup>) με την ξινή δυσάρεστη του γεύση. Μικρά ποσά διαλυμένων [[ιόν]]των μαγνησίου συνεισφέρουν στην οξύτητα και τη γεύση των φυσικών υδάτων. Ιόντα μαγνησίου σε μεγάλες ποσότητες χρησιμεύουν ως ήπια καθαρτικά και το [[θειώδες μαγνήσιο]] (MgSO<sub>3</sub>) χρησιμοποιείται συνήθως γι’ αυτό το σκοπό. Το γνωστό «γάλα της μαγνησίας» είναι μία από τις πιο δυσδιάλυτες ουσίες του μαγνησίου, το [[υδροξείδιο του μαγνησίου]] [Mg(OH)<sub>2</sub>]. Το «γάλα της μαγνησίας» είναι μια αραιά [[βάση]] και χρησιμοποιείται συνήθως ως [[αντιόξινο]].
| |||