Παρμενίων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Η εκστρατεία στην Ασία: Επιμέλεια κειμένου.~~~~
Γραμμή 9:
== Η εκστρατεία στην Ασία ==
 
Την άνοιξη του [[334 π.Χ.]] ο Αλέξανδρος αποβιβάστηκε με 35.000 περίπου στρατιώτες στην Ασία και ο Παρμενίων τον συνάντησε στην [[Τρωάδα]]. Μαζί κατευθύνθηκαν στο [[Γρανικός ποταμός|Γρανικό]] ποταμό, όπου έγινε η πρώτη μεγάλη σύγκρουση της εκστρατείας στην Ασία. Όταν έφτασαν κοντά στο στρατό των Περσών για αναγνώριση ο Παρμενίων συνέστησε στον Αλέξανδρο να περιμένουν την επόμενη μέρα για να επιτεθούν γιατί οι άνδρες ήταν κατάκοποι.Ο Αλέξανδρος όμως αποφάσισε να επιτεθεί{{Εκκρεμεί παραπομπή|σχόλιο=Κάποιες πηγές μιλούν γιά δύο επιθέσεις.[[Χρήστης:Σχολαστικος|Σχολαστικος]] ([[Συζήτηση χρήστη:Σχολαστικος|συζήτηση]]) 06:54, 4 Οκτωβρίου 2019 (UTC)}} για να εκμεταλλευθεί το γεγονός ότι ο ήλιος ήταν στα μάτια των Περσών και το ότι είχαν τοποθετήσει το ιππικό ως αμυντικό όπλο. Η [[μάχη του Γρανικού|μάχη]] έληξε με νίκη των Ελλήνων συμμάχων. Μετά από αυτή τη μάχη ο Αλέξανδρος κινήθηκε προς το νότο και κυρίευσε τις [[Σάρδεις]]. Από εκεί συνέχισε προς το νότο, ενώ ο Παρμενίων προς τα ανατολικά, και το εσωτερικό της Μικράς Ασίας όπου κυρίευσε το [[Γόρδιο]]. Εκεί ξανασυναντήθηκαν με τον Αλέξανδρο τον χειμώνα του [[334 π.Χ.|334]]/[[333 π.Χ.]].
 
Πριν τη [[μάχη της Ισσού]] ο Αλέξανδρος αρρώστησε βαριά μετά από ένα μπάνιο στον ποταμό Κύδνο. Ο γιατρός του, [[Φίλιππος ο Ακαρνάνας]] παρασκεύασε ένα φάρμακο για να τον θεραπεύσει. Ο Παρμενίων όμως του έστειλε ένα γράμμα με το οποίο τον προειδοποιούσε για πληροφορίες που είχε ότι ο γιατρός του ήταν πληρωμένος από τους Πέρσες για να τον δηλητηριάσει. Ο Αλέξανδρος όμως, πίνοντας το φάρμακο που του έδωσε ο Φίλιππος, απέδειξε ότι ο Παρμενίων είχε κάνει λάθος. Στη μάχη της Ισσού, το καλοκαίρι του [[333 π.Χ.]], ο Παρμενίων ήταν διοικητής της αριστερής πλευράς του στρατεύματος στην οποία ήταν ενταγμένο το [[Θεσσαλία|Θεσσαλικό]] ιππικό που έδωσε μεγάλο αγώνα. Μετά τη νικηφόρα έκβαση και αυτής της μάχης και μάλιστα με αρχηγό των Περσών το βασιλιά τους, [[Δαρείος Γ' Κοδομανός|Δαρείο Γ' Κοδομανό]], που τράπηκε σε φυγή, ο Παρμενίων κατευθύνθηκε στη [[Δαμασκός|Δαμασκό., όπου]] όπουβρήκε και κατάσχεσε το εκεί περσικό θησαυροφυλάκιο καθώς και την αλληλογραφία του Δαρείου με τους Έλληνες που ακόμη δρούσαν κατά των Μακεδόνων στην κυρίως [[Ελλάδα]].
 
Το [[332 π.Χ.]] ο στρατός κυρίευσε, μετά από πολιορκία, την [[Τύρος|Τύρο]] και τη [[Γάζα]] και έφτασε στην [[Αρχαία Αίγυπτος|Αίγυπτο]] όπου ο Αλέξανδρος έγινε δεκτός από τους Αιγυπτίους σαν ελευθερωτής. Εκεί, ο μικρότερος γιος του Παρμενίωνα, ο Έκτορας πνίγηκε κολυμπώντας στο [[Νείλος|Νείλο]]. Το [[331 π.Χ.]], ο Ελληνικός στρατός συναντήθηκε και πάλι με τον Περσικό για την τελευταία και την πιο σκληρή αναμέτρησή τους στα [[Γαυγάμηλα]], κοντά στην πόλη [[Ερμπίλ]], στο σημερινό [[Ιράκ]]. Εκεί και πάλι στο πολεμικό συμβούλιο που έγινε πριν τη μάχη ο Παρμενίων υποστήριξε ότι δεν έπρεπε να επιτεθούν αμέσως πριν ξεκουραστούν οι στρατιώτες και γίνει αναγνώριση του εδάφους, καθώς σίγουρα οι Πέρσες θα είχαν διαμορφώσει κατάλληλα το πεδίο της μάχης με παγίδες και εμπόδια, τα οποία σίγουρα θα ήταν επιζήμια για το στράτευμα και για την έκβαση της μάχης αν τα ανακάλυπταν εκείνη την ώρα της μάχης. Αυτή τη φορά ο Αλέξανδρος άκουσε τον Παρμενίωνα και περίμενε. Τη νύχτα πριν τη μάχη ο Παρμενίων πρότεινε στον Αλέξανδρο να κάνουν νυχτερινή αιφνιδιαστική επίθεση στο στρατόπεδο των Περσών, αλλά ο Αλέξανδρος αρνήθηκε. Στην [[μάχη των Γαυγαμήλων]] ο Παρμενίων ήταν διοικητής της αριστερής πτέρυγας του στρατεύματος. Όμωςπου απέτυχεδέχθηκε νατις συγχρονισθεί με την κίνησηεπιθέσεις του υπόλοιπουΠερσικού στρατού,ιππικού καικα τοτων μόνοδρεπανηφόρων πουαρμάτων{{Εκκρεμεί μπόρεσε να κάνει ήταν να αντέξει ενάντια στις επιθέσεις του Περσικού ιππικούπαραπομπή|σχόλιο=}}. Σε αυτή την μάχη ήταν περίπου 70 ετών.
 
Τον επόμενο χρόνο, τοποθετήθηκε από τον Αλέξανδρο διοικητής του στρατού που θα έμενε στα [[Εκβάτανα]], θερινή κατοικία των Περσών βασιλέων. Όταν τον ίδιο χρόνο ο Αλέξανδρος έκανε εκστρατεία στα ανατολικά αυτής της πόλης και κοντά στις νότιες και ανατολικές ακτές της Κασπίας και στη συνέχεια καταδιώκοντας το Δαρείο -επιχείρηση στην οποία σκοτώθηκε ο δεύτερος γιος του Παρμενίωνα, Νικάνωρ- ο Παρμενίων κατευθύνθηκε δυτικά αυτής της πόλης κοντά στις δυτικές ακτές της [[Κασπία θάλασσα|Κασπίας]], φτάνοντας στις παρυφές του [[Καύκασος|Καυκάσου]]. Αυτή ήταν και η τελευταία στρατιωτική επιχείρηση στην οποία πήρε μέρος.