Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ιστορία της ΜΥΚ ξεκινάει το [[1953]] και ακολουθεί τυπικά την ένταξη της [[Ελλάδα]]ς στο [[ΝΑΤΟ]]. Η Μονάδα Υποβρυχίων Καταστροφών δημιουργήθηκε σύμφωνα με τα αμερικανικά πρότυπα των "Underwater Demolition Teams". Αρχικά λειτούργησε ως ομάδα αμφιβίων αναγνωρίσεων για την υποστήριξη αποβατικών σκαφών του [[Πολεμικό Ναυτικό|Πολεμικού Ναυτικού]]. Ακολούθησε η αποστολή Ελλήνων Αξιωματικών και Υπαξιωματικών στις ΗΠΑ, έτσι ώστε να δημιουργηθεί πυρήνας στελεχών εκπαιδευτών. Τα πρώτα στελέχη οργάνωσαν στη συνέχεια τη Σχολή Υ/ΚΤ στην Ελλάδα. Επισήμως, η λειτουργία της ξεκίνησε το [[1957]] στο [[Κέντρο Εκπαίδευσης Κανελλόπουλος]] (ΚΕΚΑΝ) υπό τη διοίκηση του πλωτάρχηπλοιάρχου [[Κωνσταντίνος Εγκολφόπουλος|Κ. Εγκολφόπουλου]]. Το [[1968]] δημιουργήθηκε η Διοίκηση Ομάδων Υποβρυχίων Καταστροφών (Δ/ΟΥΚ), με διοικητή τον αντιπλοίαρχοπλωτάρχη Γ. Στεφανάδη. Από το 1968 τόσο η σχολή Υ/ΚΤ όσο και οι ομάδες υποβρυχίων αναγνωρίσεων εντάχθηκαν στη [[Διοίκηση Ναυτικής Εκπαιδεύσεως]] (ΔΝΕ). Η μετονομασία της Δ/ΟΥΚ σε ΜΥΚ έγινε το [[1969]], με ταυτόχρονη αύξηση του αριθμού των επιχειρησιακών ομάδων, των οποίων η τελική μορφή καθορίστηκε το [[1976]]. Το 2002 η Μονάδα μετονομάστηκε σε Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών.<ref>{{cite web|url=http://www.hellenicnavy.gr/el/organwsi/arxigeio-stolou/ypagomenes-ypiresies/dioikisi-ypovryxiwn-katastrofwn/istoria|title=Ιστορία της ΜΥΚ - ΔΥΚ|accessdate=2014-09-07}}</ref>