Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
ΜΙΑ ΗΜΕΡΟΜΙΝΙΑ
Γραμμή 76:
| βαθμός =
}}
Ο '''Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ο νεώτερος 1929''' (''Martin Luther King Jr.'', [[15 Ιανουαρίου]] [[1929]] – [[4 Απριλίου]] [[1968]]) ήταν [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|Αμερικανός]] ιερέας των [[Βαπτιστές|Βαπτιστών]], ειρηνιστής και οπαδός της δράσης μέσω της παθητικής αντίστασης, ηγέτης του [[Αφροαμερικανοί|Αφροαμερικανικού]] Κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα των έγχρωμων ανθρώπων. Αφού ολοκλήρωσε μια σειρά [[Θεολογία|θεολογικών]] σπουδών, έλαβε θέση [[Πάστορας|πάστορα]] σε εκκλησία των Βαπτιστών και αναμίχθηκε στον αγώνα των έγχρωμων για την απόκτηση πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Το 1955 ηγήθηκε της νικηφόρας εκστρατείας του [[Μποϋκοτάζ των λεωφορείων στο Μοντγκόμερυ (1955)|μποϋκοτάζ των δημοσίων λεωφορείων της πόλης Μοντγκόμερυ]] της [[Αλαμπάμα]] (εξαιτίας του φυλετικού διαχωρισμού των επιβατών) και το 1957 αναγνωρίζοντας την ανάγκη δημιουργίας ενός πανεθνικού οργάνου που θα συντόνιζε τον αγώνα των έγχρωμων ίδρυσε μαζί με άλλους, ιερωμένους και μη, τη Διάσκεψη της Νότιας Χριστιανικής Ηγεσίας (Southern Christian Leadership Conference), μία από τις κυριότερες αντιρατσιστικές οργανώσεις των Η.Π.Α., και έγινε ο πρώτος της πρόεδρος. Το 1961 εμψύχωσε την εκστρατεία "[[Επιβάτες για την Ελευθερία]]", την κινητοποίηση που έφερε και το πραγματικό τέλος στους φυλετικούς διαχωρισμούς σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
 
Το 1962 ηγήθηκε του αγώνα εναντίον του φυλετικού διαχωρισμού στο Όλμπανυ της [[Τζόρτζια]] (Κίνημα του Όλμπανυ) και το [[1963]] βοήθησε στη διοργάνωση ειρηνικών πορειών διαμαρτυρίας στην πόλη [[Μπέρμιγχαμ (Αλαμπάμα)]] της Αλαμπάμα. Την ίδια περίοδο ηγήθηκε επίσης της «Πορείας στην Ουάσινγκτον» και εκεί εκφώνησε την ιστορική ομιλία του που ξεκινά με τη φράση «Έχω ένα όνειρο...», στην οποία περιγράφει το όραμά του για ισότητα στην αμερικανική κοινωνία. Στις 14 Οκτωβρίου του 1964 του απονεμήθηκε το [[Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης|Βραβείο Νόμπελ]] για τους αγώνες του υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων των έγχρωμων μέσω ειρηνικών διαμαρτυριών. Το 1965 ηγήθηκε της [[Πορείες από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερι|πορείας από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερυ]], διαμαρτυρία για τη μη εκχώρηση του δικαιώματος ψήφου στους έγχρωμους.