Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Ερρίκος είχε λάβει εξαιρετικά επιμελημένη μόρφωση και αγαπούσε τόσο πολύ τη μουσική, ώστε διατηρούσε ορχήστρα στα ανάκτορά του και συνέθετε και ο ίδιος ύμνους, ένας από τους οποίους εκτελείται και σήμερα στις αγγλικανικές εκκλησίες. Μιλούσε Λατινικά, Γαλλικά και Ισπανικά και είχε κλίση στα μαθηματικά, το μεγάλο του πάθος όμως ήταν η θεολογία. Το 1521 δημοσίευσε τη μελέτη του «Ομολογία των επτά μυστηρίων κατά του Μαρτίνου Λούθηρου», για την οποία τού απονεμήθηκε από τον πάπαΠάπα ο τίτλος «Υπερασπιστής της Πίστεως».

Κατά τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του την εσωτερική πολιτική ασκούσε ο καγκελάριος Τόμας Ουόλσεϋ (Thomas Wolsey), μετέπειτα αρχιεπίσκοπος της Υόρκης, ενώ ο Ερρίκος ήταν απασχολημένος με πολέμους στην ηπειρωτική Ευρώπη, άλλοτε συμμαχώντας με τον πάπαΠάπα κατά του βασιλιάΒασιλιά της Γαλλίας [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας|Φραγκίσκου Α΄]] και άλλοτε συμμαχώντας με τον τελευταίο. Οι πόλεμοι αυτοί έληξαν χωρίς σημαντικά αποτελέσματα, έδειξαν όμως τη δύναμη της Αγγλίας και τη θέλησή της να θεωρείται υπολογίσιμος παράγοντας.

Το ζήτημα που είχε κοσμογονικές συνέπειες στην πολιτική και θρησκευτική ιστορία της Αγγλίας και του δυτικού κόσμου, ήταν το πρόβλημα του διαδόχου του βασιλιάΒασιλιά. Ο Ερρίκος είχε παντρευτεί το 1509, σε ηλικία 18 ετών, την [[Αικατερίνη της Αραγoνίας|Αικατερίνη της Αραγωνίας]], χήρα του αδελφού του [[Αρθούρος της Ουαλίας|Αρθούρου, πρίγκηπα της Ουαλίας]], ο οποίος είχε πεθάνει το 1502. Από το γάμο αυτό επέζησε μόνο μία κόρη, η [[Μαρία Α΄ της Αγγλίας|Μαρία]]. Ο Ερρίκος επιθυμούσε διακαώς αρσενικό διάδοχο και αποφάσισε να διαζευχθεί την Αικατερίνη, ισχυριζόμενος ότι ο γάμος με τη χήρα του αδελφού απαγορευόταν από τη Βίβλο. Είχε άλλωστε βρει αντικαταστάτρια, την ερωμένη του [[Άννα Μπολέυν]]. Αλλά το διαζύγιο χρειαζόταν παπική έγκριση, ο δε πάπαςΠάπας [[Πάπας Κλήμης Ζ΄|Κλήμης Ζ΄]] ήταν αιχμάλωτος του αυτοκράτοραΑυτοκράτορα της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] [[Κάρολος Κουίντος|Καρόλου Ε΄]], και η Αικατερίνη ήταν θεία του αυτοκράτορα.Αυτοκράτορα Ηκαι η παπική έγκριση δεν δόθηκε.

Ο Ουόλσεϋ, ο οποίος θεωρήθηκε υπεύθυνος της αποτυχίας (τον βάρυναν άλλωστε και οικονομικές αποτυχίες), κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία, πρόλαβε όμως και πέθανε ενώ οδηγείτο στο Λονδίνο (1530). Τον διαδέχθηκε στο αξίωμα του καγκελαρίουκαγκελάριου ο [[Τόμας Μορ]], ο οποίος δεν ενέκρινε το διαζύγιο. Η εκτέλεση των σχεδίων του βασιλιάΒασιλιά ανατέθηκε στον [[Τόμας Κρόμγουελ]] .

Ο πάπαςΠάπας απάντησεγια μετην στάση του τον αφορισμόαφόρισε και ο Ερρίκος ανταπάντησε με δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας, κατάργηση της δεκάτης του πάπαΠάπα επί των εκκλησιαστικών εσόδων, απαγόρευση των εφέσεων στη Ρώμη και κατάργηση του δικαιώματος του πάπαΠάπα να ορίζει τους επισκόπους.

Η περίοδος της εξουσίας του Κρόμγουελ είναι συνδεδεμένη με την αιματηρή αυταρχικότητα του Ερρίκου. Ο Τόμας Μορ, που αρνήθηκε να τον αναγνωρίσει ως κεφαλή της Εκκλησίας, αποκεφαλίστηκε. Άλλα πενήντα άτομα αποκεφαλίστηκαν με το αιτιολογικό της εσχάτης προδοσίας, είτε γιατί όντως συνωμοτούσαν κατά κάποιον τρόπο, είτε γιατί είχαν βασιλική καταγωγή και αποτελούσαν κίνδυνο για τη δυναστεία των Τυδώρ.

Η Άννα Μπολέυν δεν είχε δώσει στον Ερρίκο τον άρρενα διάδοχο που ποθούσε. Το 1536 αποκεφαλίστηκε για προδοσία και μοιχεία. Μαζί της εκτελέστηκαν συγγενείς της και μέλη της Αυλής. Λίγο νωρίτερα είχε πεθάνει η Αικατερίνη της Αραγωνίας, ακλόνητη στις απόψεις της για τα δικαιώματά της. Ο Ερρίκος παντρεύτηκε την [[Τζέην Σέυμουρ]], η οποία τού έδωσε τον πολυπόθητο γιο, τον [[Εδουάρδος ΣΤ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδο]] (1537), αλλά πέθανε στη γέννα. Ύστερα ο Ερρίκος παντρεύτηκε την [[Άννα φον Κλεβ]], αδελφή του δούκα της Κλεβ, για να έχει ερείσματα κατά του Γερμανού Αυτοκράτορα. Τελικά όμως δεν του άρεσε και τη χώρισε. Η αποτυχία αυτή έδωσε στους πολυάριθμους εχθρούς του Κρόμγουελ την ευκαιρία να στρέψουν τον Βασιλιά εναντίον του. Τον Ιούλιο του 1540 ο Κρόμγουελ αποκεφαλίστηκε και αμέσως ο Ερρίκος παντρεύτηκε και πάλι, αυτή τη φορά την εικοσάχρονη [[Αικατερίνη Χάουαρντ]]. Πολύ γρήγορα (1542) κατέληξε και αυτή στο ικρίωμα για προδοσία λόγω μοιχείας. Τέλος, ο Ερρίκος παντρεύτηκε την [[Αικατερίνη Παρ|Αικατερίνη Παρρ]] (Catherine Parr), η οποία κατόρθωσε να τον ημερέψει κάπως και να επιζήσει μάλιστα του φοβερού συζύγου.

Παρά το ότι ήταν στα πρόθυρα της σωματικής κατάρρευσης, ο Ερρίκος συμμάχησε με τον [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολο Ε΄]] κατά του Φραγκίσκου Α΄ της Γαλλίας σε σ'ένα καταστρεπτικό από οικονομικής απόψεως πόλεμο. Η παράφορη ενεργητικότητα του Ερρίκου ήταν τόση, που συνέχισε τον πόλεμο επί δύο χρόνια μετά την υπογραφή ειρήνης από τον Γερμανό αυτοκράτορα,Αυτοκράτορα και στοίχισε την απώλεια της ευκαιρίας υποταγής της Σκωτίας λόγω ωμών χειρισμών. Πέθανε τον Ιανουάριο του 1547.

Ο Ερρίκος χαρακτηρίστηκε από τους ιστορικούς ως «δεσπότης υπό το μανδύαν του νόμου», γιατί όλες του οι πράξεις ήταν σύμφωνες με το γράμμα του νόμου. Με το Κοινοβούλιο είχε άριστες σχέσεις και του οφείλει αυτό την ανάπτυξή του. Κατόρθωσε να κάνει σεβαστή την Αγγλία στο εξωτερικό, και να μεγαλώσει το βασίλειό του ενώνοντας την Ουαλία με την Αγγλία και ανακηρυσσόμενος βασιλιάς της Ιρλανδίας. Το μεγάλο του κατόρθωμα ήταν η απεξάρτηση από τη Ρώμη, ενώ πίστευε πάντοτε στα βασικά δόγματα της θρησκείας με τα οποία είχε ανατραφεί.