Φραγκίσκος Γκραγιάρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 0 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
|||
Γραμμή 17:
Ο Γκραγιάρ παρέμεινε αρχηγός για λιγότερο από δύο χρόνια. Είχε εισηγηθεί επανειλημμένα τη μη ανάμειξη των πολιτικών και του στρατού στο έργο της Χωροφυλακής, στην ευρύτερη δικαιοδοσία του αρχηγού και στη βελτίωση της στρατολογίας, της εκπαίδευσης και του στρατωνισμού. Οι εισηγήσεις του αυτές δεν εισακούσθηκαν από την Αντιβασιλεία και αναγκάσθηκε τον Δεκέμβριο του 1835 να παραιτηθεί. Στις 19 Φεβρουαρίου του 1848 διορίσθηκε εκ νέου Αρχηγός της Χωροφυλακής, πλην όμως πέντε μήνες μετά, οι αντίπαλοί του πέτυχαν την ενσωμάτωση της χωροφυλακής στον στρατό. Ο ίδιος μετά από λίγο μετατάχθηκε στον στρατό με τον βαθμό του υποστράτηγου. Το 1854 αποστρατεύθηκε για λόγους υγείας, με τον τίτλο του επίτιμου αντιστρατήγου.<ref name=":0" />
Ο Φραγκίσκος Γκραγιάρ, τον Μάιο του 1835 κατέθεσε υπόμνημα προς τον Όθωνα με τίτλο «Mémoire sur la loi du développement de la civilisation Hellénique Moderne», στο οποίο δηλώνει φορέας των ιδεών του Σαιν Σιμόν και με αυτό προσπάθησε να πείσει την Αντιβασιλεία για τον εποικισμό και τις θέσεις του [[Γκυστάβ ντ'Εϊστάλ|ντ'Εϊστάλ]].<ref>{{cite web | url=http://digilib.lib.unipi.gr/spoudai/bitstream/spoudai/107/1/t53_n3_77to108.pdf | title=Προσπάθειες διαδόσεως των ιδεών του Saint-Simon και πρακτικής των εφαρμογής στον Ελλαδικό χώρο 1825-1837 | publisher=«ΣΠΟΥΔΑΙ» Πανεπιστήμιο Πειραιώς | work=Τόμος 53, Τεύχος 3ο | date=2003 | accessdate=June 16, 2011 | author=Χρήστος Π. Μπαλόγλου | pages=92 }}{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}</ref><ref>Δημακοπούλου, Χαρίκλεια (1979), «Ο σαινσιμονιστής Francois Graillard περί των ελληνικών πραγμάτων (παρατηρήσεις και προτάσεις)», Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, 22, το δελτίο «Mémoire sur la loi du développement de la civilisation Hellénique Moderne» στις σελίδες 395-448</ref> Με βάση το οικονομοτεχνικό σχέδιό του, οι Έλληνες θα κατάφερναν να ευημερήσουν και να παίξουν ακόμη και σημαντικό ρόλο στον παγκόσμιο πολιτισμό, αν οργανωνόταν μεθοδικά και αξιοποιούσαν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας τους. Ήταν αντίθετος με τις προσπάθειες του Όθωνα και του περιβάλλοντός του για πολεμικές προετοιμασίες για επέκταση της Ελλάδας, θεωρώντας τες απάτη και προδοσία σε βάρος του ελληνικού λαού ο οποίος χρειαζόταν μακρά περίοδο ειρήνης για να ανοικοδομήσει την κατεστραμμένη χώρα.<ref name=":0" />
Ο Φραγκίσκος Γκραγιάρ υπήρξε επίσης προσωπικός φίλος του [[Ιωάννης Κωλέττης|Ιωάννη Κωλέττη]] και της [[Δούκισσα της Πλακεντίας|Δούκισσας της Πλακεντίας]]. Είχε τιμηθεί με πολλά παράσημα. Πέθανε στις [[9 Μαΐου]] του [[1853]] στη [[Κηφισιά]] όπου διέμενε μόνιμα και κηδεύτηκε με μεγάλες τιμές.
| |||