Αρβανίτες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Γλώσσα |
μετακίνηση σε σχετικότερη ενότητα |
||
Γραμμή 16:
Τα Αρβανίτικα έχουν έντονες επιρροές από τα μεσαιωνικά Αλβανικά. Οι Αρβανίτες είναι στην πλειονότητα τους Χριστιανοί [[Ορθοδοξία|Ορθόδοξοι]] στο [[Θρησκεία|θρήσκευμα]]. Η [[γλώσσα]] τους έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από την [[Ελληνική γλώσσα]] με την οποία έχει έρθει σε επαφή, από τα Λατινικά και από τα Σλαβικά. Η γλώσσα πλέον βρίσκεται σε παρακμή, εν μέρει εξαιτίας της μετακίνησης των Αρβανιτών από τα χωριά τους στις ελληνόφωνες πόλεις και εν μέρει λόγω της πλήρους πολιτιστικής ενσωμάτωσης των Αρβανιτών από το ελληνικό περιβάλλον.Επίσης η γλώσσα πολεμήθηκε κατά το παρελθόν από την πολιτεία και απαγόρευαν στα παιδιά να την μιλούν στα σχολεία με αποτέλεσμα στα νεότερα χρόνια άτομα κατω των σαράντα ετών να μην την ομιλούν.
Ωστόσο σε πηγές της εποχής "αρβανίτες" ονομάζονται και οι μουσουλμάνοι Αλβανοί που μάχονταν με την πλευρά του Οθωμανικού κράτους ή του Αλή Πασά ή και αυτόνομα ως ληστές (π.χ. βλ. δημοτικά τραγούδια συλλογής T. Kind<ref>[http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?filename=%2Fvar%2Fwww%2Fanemi-portal%2Fmetadata%2F1%2F9%2F2%2Fattached-metadata-70-0000195%2F147050.pdf&rec=%2Fmetadata%2F1%2F9%2F2%2Fmetadata-70-0000195.tkl&do=147050.pdf&width=296&height=383&pagestart=1&maxpage=276&lang=en&pageno=52&pagenotop=52&pagenobottom=1 Kind, Theodor, Anthologie neugriechischer Volkslieder : Im original mit deutscher Ubertragung /Herausgegeben von Dr. Theodor Kind. Leipzig :Veit & Comp.,1861<br />] <br />▼
Σελ. 14: "Γεώργαινα, ρίξε τ' άρματα, δεν είν' εδώ το Σούλι. ▼
Εδώ 'σαι σκλάβα του Πασσά, σκλάβα των Αρβανίτων".▼
Σελ. 26: "Εξήντα αγάδαις σκότωσα κ' έκαψα τα χωριά τους, ▼
κ' όσους στον τόπον άφησα και Τούρκους κ' Αρβανίταις"▼
Σελ. 32: "Να πάω να βρώ τον Μάνταλο, να σμίξω τον Μπαστέκη, ▼
που πολεμούν με την Τουρκιά και με τους Αρβανίταις"▼
Σελ. 36: "Κι αν τα δερβένια ετούρκεψαν, τα πήραν Αρβανίταις..."▼
</ref>).▼
Καθώς οι Αλβανοί συνήθως ήταν επαγγελματίες οπλοφόροι, την εποχή της [[Ελληνική Επανάσταση|Ελληνικής Επανάστασης]] «Αρβανίτες» ή «Αρναούτηδες» επίσης ονομάζονταν στις [[Παραδουνάβιες Ηγεμονίες]] Έλληνες, Σέρβοι και Βούλγαροι μισθοφόροι που βιοπορίζονταν από την οπλοφορία.<ref>{{cite book|last=Κολιόπουλος|first=Ιωάννης Σ.|author-link=Ιωάννης Κολιόπουλος|title=Η πέραν Ελλάς και οι άλλοι Έλληνες: Το σύγχρονο ελληνικό έθνος και οι ετερόγλωσσοι σύνοικοι χριστιανοί 1800-1912|year=2003|publisher=Βάνιας|location=Θεσσαλονίκη|page=145}}</ref><ref>[http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/2/c/f/metadata-01-0000761.tkl&do=109732_01.pdf&pageno=46&width=327&height=566&maxpage=386&lang=en Τρικούπης Σπυρίδων, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, Λονδίνο 1860, τόμ. 1ος, σελ. 24 (σ. 46 του pdf)]:<br />▼
“… έτοιμοι ήσαν να συναγωνισθώσιν όλοι οι Αρβανίται. Αρβανίται δε ελέγοντο οι εν ταις δύο ηγεμονείαις σύμμικτοι Έλληνες, Βούλγαροι και Σέρβοι συνδεόμενοι διά του αυτού δόγματος και ποριζόμενοι τα προς το ζήν δι’ οπλοφορίας, τινές δε διά μισθώσεως προσόδων.».</ref>▼
== Ιστορία ==
Γραμμή 67 ⟶ 54 :
Οι Αρβανίτες, κυρίως μετά την ανάπτυξη του Αλβανικού εθνικισμού αλλά και λόγω της συμπόρευσής τους με το ελληνικό στοιχείο, απορρίπτουν οποιαδήποτε συσχέτιση με τους Αλβανούς. Στη δεκαετία του [[1990]] ο Αλβανός Πρόεδρος [[Σαλί Μπερίσα]] περιέγραψε τους Αρβανίτες ως μια αλβανική μειονότητα στην Ελλάδα, προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση των Αρβανιτών στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης.{{πηγή}}
▲Ωστόσο σε πηγές της εποχής "αρβανίτες" ονομάζονται και οι μουσουλμάνοι Αλβανοί που μάχονταν με την πλευρά του Οθωμανικού κράτους ή του Αλή Πασά ή και αυτόνομα ως ληστές (π.χ. βλ. δημοτικά τραγούδια συλλογής T. Kind<ref>[http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?filename=%2Fvar%2Fwww%2Fanemi-portal%2Fmetadata%2F1%2F9%2F2%2Fattached-metadata-70-0000195%2F147050.pdf&rec=%2Fmetadata%2F1%2F9%2F2%2Fmetadata-70-0000195.tkl&do=147050.pdf&width=296&height=383&pagestart=1&maxpage=276&lang=en&pageno=52&pagenotop=52&pagenobottom=1 Kind, Theodor, Anthologie neugriechischer Volkslieder : Im original mit deutscher Ubertragung /Herausgegeben von Dr. Theodor Kind. Leipzig :Veit & Comp.,1861<br />] <br />
▲Σελ. 14: "Γεώργαινα, ρίξε τ' άρματα, δεν είν' εδώ το Σούλι.
▲ Εδώ 'σαι σκλάβα του Πασσά, σκλάβα των Αρβανίτων".
▲Σελ. 26: "Εξήντα αγάδαις σκότωσα κ' έκαψα τα χωριά τους,
▲ κ' όσους στον τόπον άφησα και Τούρκους κ' Αρβανίταις"
▲Σελ. 32: "Να πάω να βρώ τον Μάνταλο, να σμίξω τον Μπαστέκη,
▲ που πολεμούν με την Τουρκιά και με τους Αρβανίταις"
▲Σελ. 36: "Κι αν τα δερβένια ετούρκεψαν, τα πήραν Αρβανίταις..."
▲</ref>).
▲Καθώς οι Αλβανοί συνήθως ήταν επαγγελματίες οπλοφόροι, την εποχή της [[Ελληνική Επανάσταση|Ελληνικής Επανάστασης]] «Αρβανίτες» ή «Αρναούτηδες» επίσης ονομάζονταν στις [[Παραδουνάβιες Ηγεμονίες]] Έλληνες, Σέρβοι και Βούλγαροι μισθοφόροι που βιοπορίζονταν από την οπλοφορία.<ref>{{cite book|last=Κολιόπουλος|first=Ιωάννης Σ.|author-link=Ιωάννης Κολιόπουλος|title=Η πέραν Ελλάς και οι άλλοι Έλληνες: Το σύγχρονο ελληνικό έθνος και οι ετερόγλωσσοι σύνοικοι χριστιανοί 1800-1912|year=2003|publisher=Βάνιας|location=Θεσσαλονίκη|page=145}}</ref><ref>[http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/2/c/f/metadata-01-0000761.tkl&do=109732_01.pdf&pageno=46&width=327&height=566&maxpage=386&lang=en Τρικούπης Σπυρίδων, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, Λονδίνο 1860, τόμ. 1ος, σελ. 24 (σ. 46 του pdf)]:<br />
▲“… έτοιμοι ήσαν να συναγωνισθώσιν όλοι οι Αρβανίται. Αρβανίται δε ελέγοντο οι εν ταις δύο ηγεμονείαις σύμμικτοι Έλληνες, Βούλγαροι και Σέρβοι συνδεόμενοι διά του αυτού δόγματος και ποριζόμενοι τα προς το ζήν δι’ οπλοφορίας, τινές δε διά μισθώσεως προσόδων.».</ref>
== Φάρα ==
| |||