Σπηλιά Αρετούσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με το όνομα '''Σπηλιά Αρετούσας''' φέρεται μεγάλο και βαθύ όρυγμα που βρίσκεται στη δυτική πλευρά της κορυφής του [[Καστέλλα (Πειραιά)|λόφου του Προφήτη Ηλία]] στον [[Πειραιάς|Πειραιά]], του λεγόμενου στην αρχαιότητα και ''λόφου Μουνιχίας'' και που εκτείνεται στο εσωτερικό του βράχου κατακλινώς, έχουν μετρηθεί 165 βαθμίδες και σε βάθος 65 μέτρων όπου συνεχίζουν οριζόντιοι σωλήνες που επικοινωνούν με ρωγμές, με κατεύθυνση από Νότο προς Βορρά, δηλαδή προς Αθήνα. Εκ πρώτης όψης φαίνεται πως είναι τεχνητό έργο, υδραυλικό κατασκεύασμα αρχαιότατο που ανάγεται στους αρχαιότερους κατοίκους της περιοχής, στη προϊστορική εποχή των [[Μινύες|Μινύων]]. Το βάθος του σπηλαίου αυτού δεν έχει εξακριβωθεί αφού οι επανειλημμένες έρευνες δεν κατόρθωσαν να φθάσουν σ΄ ένα αίσιο πέρας. Εικάζεται όμως ότι συγκοινωνεί με παλαιά φρεάτια που βρίσκονται στους πρόποδες του λόφου. Από τις γενόμενες το [[1868]], [[1869]] και [[1897]] αρχαιολογικές έρευνες φέρεται πιθανότερο να αποτελούσε δεξαμενή και υδραγωγείο από το στόμιό του στη κορυφή του λόφου, που σήμερα είναι κλεισμένο μετά τη κατασκευή της καμπής του δρόμου προς το λόφο.